Η Cyta αποκρατικοποιείται και πωλείται σε ιδιώτες. Έτσι, ό,τι λέγεται, ό,τι ακούγεται και ό,τι δεσμεύεται πως θα κάνει η Κυβέρνηση είναι λόγια! Μόνο λόγια! Η πορεία του ημικρατικού τηλεπικοινωνιακού οργανισμού της Κύπρου είναι προδιαγεγραμμένη και κανένας δεν μπορεί να τη σταματήσει.

Ο Υπουργός Οικονομικών κ. Γεωργιάδης και ο Έφορος Αποκρατικοποιήσεων κ. Ηροδότου λένε τα  ίδια με άλλα λόγια. Η γνωμάτευση που έγινε για λογαριασμό της Cyta επιβεβαιώνει εμμέσως πλην σαφώς, τις αποφάσεις που λαμβάνονται.

Ό,τι γίνεται δεν γίνεται εν κρυπτώ και ας σταματήσουν να δουλεύουν τους εργαζομένους και τους φορολογούμενους πολίτες. Οι διαβεβαιώσεις περί… καμιάς απόλυσης εργαζομένου δεν πείθουν κανέναν.

Ποιος ξένος επενδυτής θα εργοδοτεί  προσωπικό με το καθεστώς του δημοσίου υπαλλήλου και με όλα τα ωφελήματά του; Το εκνευριστικό της υπόθεσης είναι οι διαρροές του Υπουργού Οικονομικών από το βήμα της ΠΑΣΕ - ΑΤΗΚ περί δημιουργίας νέας Cyta.

Φαίνεται πως σε  τεχνοκρατικό επίπεδο, τουλάχιστον στο Γραφείο του Εφόρου Αποκρατικοποιήσεων, με τη συνεργασία ξένων εμπειρογνωμόνων, στήθηκε το νέο σκηνικό και ήδη υλοποιείται.

Ο Χάρης ανέλαβε να ρίξει τη … βόμβα του για να πιάσει τον παλμό των εργαζομένων και των βουλευτών. Όπως κάνει συνήθως. Ο Έφορος Αποκρατικοποιήσεων κ. Ηροδότου επιβεβαιώνει όλα αυτά που είπε ο Χάρης και ακόμη περισσότερα.

Εκείνο που δεν μας είπαν ακόμη ξεκάθαρα, είναι πως ήδη υπάρχουν αρκετοί που ενδιαφέρονται να αγοράσουν τον οργανισμό και έχουν βολιδοσκοπήσει και την Κυβέρνηση και τον Έφορο και τη Cyta.

Το «παιγνίδι» είναι χοντρό και χρήζει ιδιαίτερη προσοχής. Τα κόμματα παρά να σχίζουν τα ιμάτια τους και να φωνάζουν ότι θα φράξουν τον δρόμο για την ψήφιση των νομοσχεδίων, καλά κάνουν να παρακολουθούν το θέμα εκ του σύνεγγυς.

Τι λέω η κακομοίρα! Όλα και όλοι έχουν την τιμή τους και πρώτοι και καλύτεροι οι εκπρόσωποι του Ναού της Δημοκρατίας. Άλλο ένα ζήτημα που θα παιχτεί, ανάλογα με το … κέρδος. Ποιος νοιάζεται για τους εργαζομένους και τον κυπριακό λαό; Κανείς.
www.chrysoantoniadou.com

Μου θυμίζει σήριαλ αστυνομικής ταινίας, με στοιχεία τρόμου ή ακόμη και θρίλερ. Πολύ φοβητσιάρικο το σκηνικό! Διαπλοκές, ισχυρισμοί για χρηματισμό, συμφέροντα, πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες, τραπεζίτες και να δούμε τι θα βγάλει το πανέρι σε όλη αυτή την ιστορία με τη Χρυστάλλα.

Νομίζω πως βρήκα θέμα για νέο βιβλίο! Συλλογίζομαι πως όλη αυτή η ιστορία, που όπου την πιάσεις βρομά, έχει πολλά και δαιδαλώδη πλοκάμια. Αλλοίμονο σε όποιον τολμήσει να εισχωρήσει.

Πιθανόν και να δίνει πολλές απαντήσεις στο μεγάλο puzzle που ξεκινά από την εποχή της μεγάλης ανόδου και καθόδου του Χρηματιστηρίου, διακλαδώνεται στις ωραίες εποχές των … παχέων αγελάδων τής μετά Χρηματιστηρίου εποχής, περνά μέσα από το κούρεμα και καταλήγει στη μετά κουρέματος εποχή. Ποιος τού έλεγε του Προέδρου πως θα ζούσε άλλη μια φορά τις φρικιαστικές μέρες του κουρέματος, τις μέρες της εξόδου του Πανίκου και τώρα τη νέα περιπέτεια με τη Χρυστάλλα.

Βρίσκω  στο αρχείο του Sigmalive ένα άρθρο που έγραψα πέρσι, στις 10 Μαρτίου 2014. Άρχισα και σκέφτομαι πως ούτε η Πυθία να ήμουνα. Έγραφα: «Η λέξη αξιοπιστία είναι η πιο δυνατή λέξη που αναζητείται  για το κυπριακό χρηματοπιστωτικό σύστημα και για την οικονομία. Επιβάλλεται ο νέος Διοικητής να είναι το άτομο που να συγκεντρώνει, αν όχι όλα, τα περισσότερα από τα πιο κάτω χαρακτηριστικά:
•    Να είναι έντιμος και αδέκαστος, όχι στα λόγια αλλά στις πράξεις.
•    Να μην είναι αναμεμειγμένος σε διαπλοκές ούτε να  υπάρχει έστω η παραμικρή σκιά εναντίον του ότι συγκαλύπτει ατασθαλίες, είτε την περίοδο της χρηματοοικονομικής κρίσης ή την εποχή του Χρηματιστηρίου.
•    Να μην έχει οποιεσδήποτε διασυνδέσεις με κόμματα και πολιτικούς, οποιουδήποτε χώρου.
•    Να έχει άριστη γνώση του χρηματοπιστωτικού συστήματος αλλά ταυτόχρονα και καμιά έμμεση ή άμεση εμπλοκή σε αυτό.
•    Να είναι άτομο ευρείας αποδοχής, εγνωσμένου κύρους, που να χαρακτηρίζεται από ανεξαρτησία, κύρος και εντιμότητα.
•    Να μην λειτουργεί σε «ξύλινα πόδια» και να στηρίζεται στις πλάτες των «νονών» του.
•    Να μην διακατέχεται από το πάθος της εξουσίας και της φιλοδοξίας, να εργάζεται για την προσωπική του προβολή και να … αρέσκεται στις κάμερες αλλά να παθιάζεται για  έναν έντιμο βίο.

Παρακολουθώ το σήριαλ που γυρίζεται στο Προεδρικό Μέγαρο και συλλογίζομαι τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Τι άλλο θα φορτωθεί στο κεφάλι του; Επιτέλους πού να βρει  έναν άνθρωπο με καθαρό βίο και Πολιτεία, να μην έχει ούτε μια «σκιά»;

Πού να βρει εκείνον τον τσαμπουκά που θα καθαρίσει τους στάβλους της Κεντρικής Τράπεζας, που δεν φεύγει απ’ το μυαλό μου πως χρειάζεται γενικό ψεκασμό.
Διαβάζω τυχαία πως η βρετανική Κυβέρνηση επέλεξε το 2012 τον κεντρικό τραπεζίτη του Καναδά, Μαρκ Κάρνεϊ, για τη θέση του διοικητή της Τράπεζας της Αγγλίας (ΒοΕ), εκπλήσσοντας ευχάριστα τις αγορές.

Ο Κάρνεϊ είχε πιστωθεί με την επιτυχή επίβλεψη ενός υγιούς χρηματοπιστωτικού συστήματος στον Καναδά και η  επιλογή του έγινε κόντρα στην παράδοση, που ήθελε τη βρετανική κυβέρνηση να διορίζει στη θέση καταξιωμένους βρετανούς τραπεζίτες.

Πρόεδρε, στάσου στο ανάστημά σου και μην πέσεις στις παγίδες κανενός. Νομίζω πως ήλθε η ώρα να ψάξεις για τραπεζίτη από το εξωτερικό που να το λέει η ψυχή του, να φέρει μαζί του μεγάλους ψεκαστήρες, να μην ξέρει ούτε πού βρίσκεται η Κύπρος και ποιο είναι το όνομά σου. Μόνο έτσι ίσως γίνει κάτι. Ένα Κάρνεϊ, βρε παιδιά! Καλύτερα ένα Σόιμπλε να … κλείσει το μαγαζί και να ανοίξει άλλο.

Ο καθένας έχει βάλει το λιθαράκι του για να αποτελειώσει τον τόπο! Ποιος νοιάζεται; Ο καθένας το τομάρι του, τον εαυτούλη του, την πάρτη του κι ας τον κόσμο να πεινά και να μην μπορεί να τα βγάλει πέρα.

Τον κούρεψαν, του μείωσαν τον μισθό του, θα του πάρουν το σπίτι, του πήραν τη δουλειά, έκλεισαν όλες τις πόρτες εργασίας για τα παιδιά του. Εκείνοι καλά την έχουν!
Τα τρώνε μεταξύ τους στο ίδιο έργο θεατές, και φαίνεται πως το παιγνίδι χοντραίνει κάθε χρόνο και περισσότερο, τα κάνουν πλακάκια οι εξουσίες με λεία το μεγάλο … λαβράκι και το μεγάλο … φαί.

Ο συγγραφέας David Brin έγραψε πως «η εξουσία διαφθείρει, αλλά το πιο σωστό είναι ότι η εξουσία προσελκύει τους διεφθαρμένους. Οι υγιείς συνήθως έλκονται από άλλα πράγματα παρά την εξουσία».
Δείξτε μου βρε παιδιά, έναν που δεν είναι διεφθαρμένος, έναν που είναι καθαρός, έναν που δεν έχει διαπλοκή, έναν που κατέχει πολιτειακή θέση και δεν έχει βολέψει πρώτα τον εαυτό του και το σόι του και έτσι για να περνά η ώρα του ασχολείται και με … τα καθήκοντά του.

Είπαν να καταστρέψουν την οικονομία, να ξηλώσουν το χρηματοπιστωτικό σύστημα και να το ξαναχτίσουν από την αρχή, να βάλουν τους …κλέφτες μέσα, να αλλάξουν τις δομές και τα πρόσωπα και να κόψουν τα μπόνους.
Είπαν να …αρπάξουν εκείνους που λένε πως δοκίμασαν την υπέροχη τούρτα των δις και την έφαγαν όλη αλλά όχι μόνο δεν τα κατάφεραν, τους πήραν με τα νερά τους. Πόσα να δουν τα μάτια μου και να ακούσουν τα αυτιά μου! Ο δε εγκέφαλός μου πάει να τα παίξει. Λέω καλύτερα να μην ξέρω, μαύρη ώρα που ασχολούμαι με τα της οικονομίας, για δεκαετίες.

Οι νοσοκόμοι διεκδικούν μια κλίμακα Α8 και τους λένε πως δεν έχουν μια, δεν …τραβούν τα ταμεία, ότι υπάρχει κρίση και βρισκόμαστε σε δανειακή σύμβαση. Οι ημικρατικοί υπάλληλοι φωνάζουν πως θα τους αποκρατικοποιήσουν αλλά τους λένε πως έτσι λέει η Τρόικα.

Οι νέοι τραπεζίτες δεν ξέρουν πού να επενδύσουν τους παχυλούς μισθούς που λαμβάνουν για να ξαναχτίσουν το σύστημα αλλά δεν αποκλείεται να τους δούμε σε μια νέα λίστα Λαγκάρντ, μια και την παλιά την εξαφάνισαν. Η Κεντρική Διοικήτρια, λένε, πως μας βγήκε ξινή και βουλευτές, άκουσον - άκουσον, φαίνεται πως δεν ξέρουν πόσα έχουν! Έχασαν το μέτρημα.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας που μαθαίνουμε πως σταμάτησε να ρίχνει τασάκια, μου φαίνεται πως θα αρχίσει. Έχει καιρό να ακούσω πως οργίζεται και ανησυχούσα! Πάντα τον ήθελα να θυμώνει, να νευριάζει και να δείχνει τις πόρτες στους … συνεργάτες του. Που τέτοια τύχη!

Επιτέλους, περιμένω να πάρει τον μπαλτά και να τους καθαρίσει όλους πριν τον αποτελειώσουν. Αυτό δεν είναι κράτος, είναι μπάχαλο τριτοκοσμικό! Ο αείμνηστος Γλαύκος, που έλεγε πως ζούμε στη Μπανανία, δεν θα υπολόγιζε πως σε μια δεκαετία θα το κλείναμε το μαγαζί. Περιμένω να δω τα μεγάλα …λαβράκια να τιμωρούνται αλλά αντί γι’ αυτά μας βγαίνουν μεγαλύτερα, τις διαπλοκές να περιορίζονται και να μειώνονται, καθώς μας είπαν ότι θα συγυρίσουν τον δημόσιο βίο, και τα οικονομικά συμφέροντα να περιθωριοποιούνται. Τι είπατε παρακαλώ;

Ποιος είπε ότι έχουμε κράτος, οικονομία και ποιος ελάλησεν πως θα βγούμε από τα μνημόνια και θα επιστρέψουμε στις αγορές; Φυσικά, ο λαός δεν βλέπει ούτε ακούει γιατί όχι μόνο τον ψέκασαν, όπως λέει και ο Περδίκης, αλλά του έχουν κάμει ψυχολογικό πόλεμο για να βλέπει και να μην μιλά. Και η ζωή συνεχίζεται, ο Νίκος επιστρέφει για να πάρει από το αυτί τη Χρυστάλλα, τους πρώην συναδέλφους του στη Βουλή, τον Ρίκκο και τους άλλους. Το μαγαζί που λέγεται Κυπριακή Δημοκρατία γράφει «Προς εκκαθάριση» και ακόμη να καταλάβουν τι γίνεται… Μάλλον κάποιοι καταλάβουν. Τα δίδυμα, και τα τρίδυμα και τα τετράδυμα καταλαβαίνουν αλλά ο Πρόεδρος έρχεται πάντοτε τελευταίος και καταϊδρωμένος! Αχ ρε μεγάλε! Είχαμε μεγάλες προσδοκίες!

«Kαι τώρα τι θα κάνω; Πώς θα βρω δουλειά;». Ένα ερώτημα που βασανίζει χιλιάδες ανέργων που αναζητούν μια θέση εργασίας στην Κύπρο του Μνημονίου, της ύφεσης, της μηδενικής ανάπτυξης και των χαμηλών μισθών.

Οι άνεργοι μπορεί να είναι άτομα που κοντεύουν τα 40 ή τα 50 και έμειναν χωρίς δουλεία ή ακόμη και νέοι – τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας καταγράφονται ανάμεσα στους νέους – που ψάχνουν για μια δουλειά, οποιαδήποτε εργασία για να βγάλουν τα προς τον ζην.

Κι, όμως, οι περισσότεροι έχουν προσόντα, δεξιότητες που δεν τις έχουν εκτιμήσει μέχρι τώρα και που απεγνωσμένα αναζητούν οποιαδήποτε δουλειά, χωρίς να ξέρουν ακριβώς τι θέλουν και τι ζητούν. Σίγουρα, η οικονομική κρίση δεν επιτρέπει και πολλές επιλογές, εξ ου και βλέπουμε νέους με τρία πτυχία να εργάζονται σερβιτόροι ή σε καταστήματα και ακόμη μεγαλύτερους να αναζητούν οποιαδήποτε δουλειά παντού και με οποιονδήποτε μισθό, χωρίς αποτελέσματα.

Δυστυχώς στην Κύπρο, καλλιεργήθηκε και εξακολουθεί να καλλιεργείται η εντύπωση ότι εάν δεν είσαι δημόσιος, ημικρατικός ή τραπεζικός υπάλληλος δεν έχεις μέλλον. Τα πράγματα, όμως, αλλάζουν από μέρα σε μέρα και εκείνα που θεωρούσαμε ασφαλή και κεκτημένα διαφοροποιούνται από βδομάδα σε βδομάδα.

Ίσοι στην αγορά εργασίας

Όλοι είναι ίσοι στην αγορά εργασίας και θα επιβιώσουν μόνο εκείνοι που έχουν τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν τα προσόντα τους, ακαδημαϊκά και επαγγελματικά, και να αναζητήσουν εναλλακτικές λύσεις σε τομείς που μέχρι τώρα δεν ήξεραν ή ακόμη κι αν ήξεραν,  δεν πίστευαν ότι θα μπορούσαν να δουλέψουν.

Η νέα τάξη πραγμάτων στην κυπριακή αγορά εργασίας διαφοροποιεί και το σκηνικό σε σχέση με την επαγγελματική σταδιοδρομία, με αποτέλεσμα κάθε άτομο να αλλάζει αρκετές φορές μέχρι και 4 φορές εργασιακό περιβάλλον. Πολλές φορές είναι υποχρεωμένο να ενδυναμώσει την εκπαίδευσή του ή να αποκτήσει νέες δεξιότητες.

Όρεξη και δημιουργικότητα

Εκείνο που φαίνεται να μετρά δεν είναι μόνο τα προσόντα, αλλά η δημιουργικότητα, η όρεξη για συνεχή εκπαίδευση και η προσπάθεια για διασύνδεση της εκπαίδευσης με την εργασία. Πολύ περισσότερο οι «θυσίες» που είναι διατεθειμένος/η κάποιος/α να κάνει ακόμη και με καθεστώς συνεργασίας.

Σε αυτό το σημείο, έρχεται η Συμβουλευτική Καριέρας ή Σταδιοδρομίας που δίνει τη δυνατότητα στο άτομο, να γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του και τα προσόντα του και να αξιοποιήσει τις επαγγελματικές ευκαιρίες που προσφέρονται σε μια φάση της ζωής του.

Οι προκλήσεις για τον ίδιο είναι τεράστιες και μέσα από έναν Σύμβουλο Σταδιοδρομίας θα μπορούσε να ενδυναμωθεί και να επιχειρήσει μια διαδρομή αυτογνωσίας. Με αυτόν τον τρόπο το άτομο μπορεί να γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του, να διαμορφώσει το δικό του σύστημα αξιών, να εξετάσει τις απαιτήσεις που έχει από τη ζωή και να συνειδητοποιήσει τις δυνατότητες και αδυναμίες του, αξιοποιώντας ακόμη και την παραμικρή ευκαιρία που του δίνεται.

Ένα ταξίδι αυτογνωσίας

Το γνώθι σαυτόν είναι ένα ταξίδι, που σε μια καθοριστική χρονική περίοδο μπορεί να τον βοηθήσει να επαναξιολογήσει τους στόχους του, όχι μόνο επαγγελματικούς αλλά και προσωπικούς.

Πώς μπορούμε να φέρουμε στην επιφάνεια τα δυνατά μας σημεία και να εντοπίσουμε τι μπορούμε να κάνουμε, ποιες ευκαιρίες προσφέρονται και πώς να τις αξιοποιήσουμε, ακόμη και αυτή την περίοδο της ύφεσης στην οικονομία;

Εδώ αναδεικνύεται ο ρόλος του Συμβούλου Σταδιοδρομίας ή Καριέρας που θα μας στηρίξει στις προσπάθειες για  επαγγελματικές επιλογές.

Η σημαντικότερη δουλειά που κάνει η Συμβουλευτική Σταδιοδρομίας ή Επαγγελματικής Ανάπτυξης, ή άλλως Συμβουλευτική Καριέρας, είναι ότι ενθαρρύνει το άτομο να συνειδητοποιήσει τον αναξιοποίητο πλούτο του, που ακόμη κι αν δεν καταφέρει να τον «εκμεταλλευτεί» πλήρως για την εξεύρεση εργασίας, θα τον κάνει πιο δυνατό και συνειδητοποιημένο σε σχέση με τις απαιτήσεις του και πώς θα τις διεκδικεί. Ένα σημαντικό όφελος από τη διαδικασία αυτή είναι να υποστηριχθεί συναισθηματικά και να ενθαρρυνθεί στην υλοποίηση των στόχων του.

H Συμβουλευτική Καριέρας απευθύνεται κυρίως σε ενήλικες που αναζητούν εργασία ή πρώτη εργασία, ή βρίσκονται σε διαδικασία να επανασχεδιάσουν την επαγγελματική τους πορεία, ή ακόμη να λάβουν κρίσιμες αποφάσεις για το επαγγελματικό τους μέλλον. Επίσης, μπορεί να ενδυναμώσει τις προσπάθειες των νέων που απογοητεύονται και αναζητούν επιλογές και λύσεις, πέραν από το αντικείμενο των σπουδών τους.

Στήριξη του ατόμου

Ο Σύμβουλος θα μπορούσε να βοηθήσει το άτομο να διερευνήσει τα ατομικά χαρακτηριστικά του, να εντοπίσει επαγγελματικές επιλογές και να στηρίξει τον επανασχεδιασμό του ατόμου για υλοποίηση των στόχων του. Επίσης στη διαδικασία της Συμβουλευτικής θα στηριχθεί στην προσπάθειά του να συγγράψει το βιογραφικό του, να εκπαιδευτεί σε τεχνικές για να επιτύχει στην πρώτη του συνέντευξη και να ετοιμάσει το Career Portfolio.

Η διαδικασία της Επαγγελματικής Ανάπτυξης έχει ως πρώτο στάδιο τη γνώση του εαυτού μας και μετά τη διαχείριση της σταδιοδρομίας μας. Όλα αρχίζουν με ένα μικρό βήμα, φτάνει να έχουμε τη θέληση να το κάνουμε.

*Η Χρύσω Αντωνιάδου είναι πιστοποιημένη Διεθνής Σύμβουλος Σταδιοδρομίας και Επαγγελματικής Ανάπτυξης (GCDF)

O Πρόεδρος της Δημοκρατίας  κ.Νίκος Αναστασιάδης «πακέταρε» τον Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου, καταβάλλοντας αποζημίωση για τις υπηρεσίες του και δεσμευόμενος να μην συνεχιστεί η διαδικασία με αγωγές εναντίον του.

Ο Πανίκος Δημητριάδης απασχόλησε αρκετό καιρό την κυπριακή κοινωνία, το χρηματοπιστωτικό σύστημα και την οικονομία.

Του καταλογίζουν πολλά και διάφορα και είμαι σίγουρη ότι κάποια στιγμή θα βγει και θα πει όλη την αλήθεια, απορρίπτοντας ή τεκμηριώνοντας αυτά τα οποία του «φορτώνουν». Εκείνο για το οποίο είμαι απόλυτη είναι ότι ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας κρατούσε γερά και δυνατά χαρτιά για πολλούς, κυρίως γι’ αυτούς που φυγάδευσαν τα χρήματά τους εκτός Κύπρου πριν το «κούρεμα». Γι’ αυτό και η απομάκρυνσή του δεν ήταν ποτέ εύκολο εγχείρημα, παρά τις αποφάσεις που έλαβε ή στις οποίες συναίνεσε και ήταν καταστροφικές για το χρηματοπιστωτικό σύστημα και τον τόπο.

Οι προσπάθειες για «φάγωμά» του ήταν πολλές αλλά η νομοθεσία και οι κανονισμοί της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου διασφάλιζαν την παρουσία του. Μέχρι που ήλθε η μεγάλη ώρα της συναλλαγής, την οποία ο Πρόεδρος Αναστασιάδης απορρίπτει, επικαλούμενος προσωπικούς και επαγγελματικούς λόγους τού κ.Δημητριάδη που τον υποχρέωσαν να εγκαταλείψει τη θέση του – άξιον απορίας – σε μια στιγμή που θα γευόταν το αποτέλεσμα των επιτυχιών του.

Ο Νίκος Αναστασιάδης έχει υποχρέωση να απαντήσει σε αυτόν τον ταλαίπωρο κυπριακό λαό, που τον ξεζούμισε μετά το «κούρεμα» των καταθέσεων και των μαύρων ημερών του Eurogroup, σε μια σειρά από καίρια ερωτήματα.

Πρώτο, με ποιον τρόπο μεταφέρθηκαν τα χρήματα τού κ.Δημητριάδη σε τράπεζα του Λονδίνου;

Δεύτερο, παραβιάστηκε ή όχι το διάταγμα που εκδίδει ο Υπουργός Οικονομικών αναφορικά με τους περιορισμούς στη μεταφορά χρημάτων στο εσωτερικό και εξωτερικό;  

Τρίτο, ποιος έδωσε την έγκριση για να μεταφερθούν τα χρήματα στο Λονδίνο, μέσω εμβάσματος, όταν η περίπτωση του Διοικητή δεν προνοείτο στις εξαιρέσεις του διατάγματος;

Οι αποκαλύψεις της «Σημερινής» και του Sigmalive που απασχολούν την κοινή γνώμη τα τελευταία εικοσιτετράωρα δεν μπορούν να περάσουν χωρίς να δοθούν εμπεριστατωμένα, επαρκή και τεκμηριωμένα στοιχεία για το «πακέτο» που έκλεισε ο Νίκος Αναστασιάδης με τον Διοικητή.

Ο άνθρωπος που φαίνεται να έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαπραγμάτευση και την υλοποίηση της επιθυμίας τού Προέδρου, που «καθάρισε» την υπόθεση, είναι ο Υπουργός Οικονομικών Χάρης Γεωργιάδης. Ο Υπουργός μέχρι στιγμής έδινε την εικόνα ενός σοβαρού και υπεύθυνου πολιτικού που επιθυμούσε να τηρούνται οι μνημονιακές πρόνοιες και όλες οι απαιτήσεις της Τρόικα. Εκπλήττομαι που ο Χάρης Γεωργιάδης, ο Υπουργός που υπογράφει τα διατάγματα για συνέχιση ή σταδιακή άρση των περιορισμών στη διακίνηση κεφαλαίων, να υπέγραψε έμβασμα που να παραβιάζει το διάταγμά του!

Δυστυχώς, στην προσπάθειά τους να …καθαρίσουν από τον Διοικητή και να τοποθετήσουν νέο, τον οποίον είχαν πρώτο στην ατζέντα τους εδώ και καιρό, έκαμαν ασυγχώρητα λάθη και επιπόλαιες ενέργειες.

 O λαλίστατος Πρόεδρος δεν το απέκρυψε, και γι’ αυτό τον πιστώνουμε με ειλικρίνεια. Όπως τότε με το «κούρεμα» και τις αποφάσεις του Eurogroup! Είπε για την υπόθεση Δημητριάδη: «Ήταν προϊόν μιας συνεννόησης ανθρώπων που αντιλαμβάνονται ότι τις ώρες που θα πρέπει να υπερέχει το εθνικό καλό, αυτό ενδεχόμενα να υπαγορεύει και κάποιες δύσκολες αποφάσεις».

* Η Χρύσω Αντωνιάδου είναι δημοσιογράφος - οικονομικός αναλυτής
 

Ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου Δρ Πανίκος Δημητριάδης αποτελεί πλέον παρελθόν για την Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου. Τα όσα προηγήθηκαν και τα όσα ακολούθησαν της παραίτησής του είναι θέματα που θα καλυφθούν εκτενώς τις επόμενες μέρες από τα ΜΜΕ.

Ο Πανίκος Δημητριάδης έγραψε τη δική του σελίδα στην ιστορία του «κουρέματος» των καταθέσεων, των αποφάσεων του Eurogroup, σε όλα όσα ακολούθησαν ένα χρόνο μετά τον «μαύρο» Μάρτη του 2013 και σε όσα προηγήθηκαν.

Το κεφάλαιο «Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας» τελειώνει γι’ αυτόν και μαζί του οι πολιτικές σκοπιμότητες, τα «παιγνίδια» και οι συνέργιες που παίχτηκαν σε βάρος της οικονομίας και του χρηματοπιστωτικού συστήματος του τόπου.

Τα βλέμματα τώρα στρέφονται προς τον νέο Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου, τον οποίον θα επιλέξει και θα διορίσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης. Η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου πέρασε από πολλά δεινά τα τελευταία χρόνια και μαζί με αυτήν ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό σύστημα του τόπου. Η Τρόικα άνοιξε μια νέα σελίδα που υποχρεώνει την Τράπεζα να τηρεί κατά γράμμα τις δεσμεύσεις του Μνημονίου και να παρακολουθεί ως κέρβερος ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Προσωπικές ατζέντες και αντιπαλότητες, ευθύνες και παραλείψεις, αλλαγή Διοικητών και Κυβερνήσεων, έρευνες, ξένοι οίκοι, εποπτεία τραπεζών. Όλα οδήγησαν στη «μαύρη τρύπα» και τον τόπο στην κατρακύλα. Μια τράπεζα κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος και έσβησε από τον τραπεζικό χάρτη, άλλη ξαναχτίζεται από την αρχή, η τρίτη αναδιπλώνεται και επιβιώνει με ιδιωτικά κεφάλαια.

Σκάνδαλα τραπεζιτών που δεν τιμωρήθηκαν ακόμη, επιχειρηματιών - μελών  Διοικητικών Συμβουλίων Τραπεζών που «έτρωγαν» με δυο μασέλες και πολιτικών που έκαμναν τα … στραβά μάτια γιατί συμμετείχαν στο «παιγνίδι». Πολλά και διάφορα που καταγράφηκαν σε τόμους πορισμάτων και βρίσκονται καταχωνιασμένοι σε κάποια κυβερνητικά γραφεία, στη Γενική Εισαγγελία ή στη Βουλή. Τα υποκαταστήματα των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα ξηλώθηκαν, πουλήθηκαν μέσα σε μια νύκτα χωρίς να δοθούν επαρκείς εξηγήσεις, με μια συμφωνία που φυλάγεται σαν επτασφράγιστο μυστικό. Τα ερωτήματα παραμένουν πολλά και αναπάντητα, οι υποθέσεις δεν οδηγήθηκαν ακόμη στη Δικαιοσύνη. Η λέξη αξιοπιστία είναι η πιο δυνατή λέξη που αναζητείται  για το κυπριακό χρηματοπιστωτικό σύστημα και για την οικονομία. Επιβάλλεται ο νέος Διοικητής να είναι το άτομο που να συγκεντρώνει, αν όχι όλα, τα περισσότερα από τα πιο κάτω χαρακτηριστικά:

·         Να είναι έντιμος και αδέκαστος, όχι στα λόγια αλλά στις πράξεις.

·         Να μην είναι αναμεμειγμένος σε διαπλοκές ούτε να  υπάρχει έστω η παραμικρή σκιά εναντίον του ότι συγκαλύπτει ατασθαλίες, είτε την περίοδο της χρηματοοικονομικής κρίσης ή την εποχή του Χρηματιστηρίου.

·         Να μην έχει οποιεσδήποτε διασυνδέσεις με κόμματα και πολιτικούς, οποιουδήποτε χώρου.

·         Να έχει άριστη γνώση του χρηματοπιστωτικού συστήματος αλλά ταυτόχρονα και καμιά έμμεση ή άμεση εμπλοκή σε αυτό.

·         Να είναι άτομο ευρείας αποδοχής, εγνωσμένου κύρους, που να χαρακτηρίζεται από ανεξαρτησία, κύρος και εντιμότητα.

·         Να μην λειτουργεί σε «ξύλινα πόδια» και να στηρίζεται στις πλάτες των «νονών» του.

·         Να μην διακατέχεται από το πάθος της εξουσίας και της φιλοδοξίας, να εργάζεται για την προσωπική του προβολή και να … αρέσκεται στις κάμερες αλλά να παθιάζεται για  έναν έντιμο βίο.

Όπως είπε και ο Ιούλιος Καίσαρ «η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει μόνον να είναι τίμια αλλά και να φαίνεται τίμια». Πραγματικά δεν ξέρω ποιο άτομο στην Κύπρο θα μπορούσε να συγκεντρώσει τα περισσότερα χαρακτηριστικά. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η καρέκλα του Διοικητή είναι καυτή και απαγορεύεται αυστηρά να καταληφθεί από άτομο που έχει φθαρεί, στιγματιστεί, ανακυκλωθεί ή ο βίος και η πολιτεία του είναι γνωστή στο κύκλωμα.

Η Βουλή, συναισθανόμενη τις επιπτώσεις από τη μη ψήφιση του νομοσχεδίου για τις αποκρατικοποιήσεις, σε νέα συνεδρία της χθες, αποφάσισε να δώσει το «πράσινο φως» για το άνοιγμα του κεφαλαίου ιδιωτικοποίηση των ημικρατικών οργανισμών, επιτρέποντας στο κράτος να εξασφαλίσει την επόμενη δόση από την Τρόικα. Μια υπεύθυνη και συνετή στάση, τουλάχιστον από την πλειοψηφία των κομμάτων.

Από εδώ και μπρος αρχίζουν τα δύσκολα. Το εγχείρημα είναι μια μεγάλη πρόκληση για τα Διοικητικά Συμβούλια των ημικρατικών οργανισμών, την κυβέρνηση, τους εργαζόμενους και τη Βουλή που θα έχει τον τελικό λόγο.

Είναι η ώρα των μεγάλων και ψύχραιμων αποφάσεων, των συλλογικών προσπαθειών, μακριά από προκλητικές δηλώσεις και σπασμωδικές κινήσεις. Επιβάλλεται όπως η Κυβέρνηση και οι συντεχνίες λειτουργήσουν με πνεύμα συνεργασίας, ώστε πρώτα να γίνει η αναδιάρθρωση των οργανισμών και μετά η αποκρατικοποίησή τους, στη βάση μιας δίκαιης αξίας.

Η ιδιωτικοποίηση πρέπει να γίνει με τη συμμετοχή  των εργαζομένων στο μετοχικό κεφάλαιο των οργανισμών – και προς αυτήν την κατεύθυνση τον λόγο έχουν τα  ταμεία συντάξεως - και με κατοχύρωση των δικαιωμάτων όλων όσων θα υποχρεωθούν σε  Εθελούσια Έξοδο, ακόμη και εκείνων που θα παραμείνουν πιθανότατα στη νέα cyta.

Τις τελευταίες μέρες ακούσαμε πολλές και διάφορες  εκρηκτικές δηλώσεις. Σήμερα ο Υπουργός Οικονομικών Χάρης Γεωργιάδης σε δηλώσεις του στο κρατικό ραδιόφωνο ανέφερε ότι «οι εργαζόμενοι δεν είναι ιδιοκτήτες των ημικρατικών οργανισμών. Είναι εργαζόμενοι και όχι ιδιοκτήτες. Ιδιοκτήτες είναι οι κύπριοι πολίτες στο σύνολο τους και αυτοί φέρουν μέσω της εκλεγμένης κυβέρνησης και βουλής, την ευθύνη και το δικαίωμα των τελικών αποφάσεων».

O Υπουργός μπορεί να έχει δίκαιο αλλά τέτοιες δηλώσεις τη συγκεκριμένη στιγμή πυροδοτούν ένταση, επιζήμια αντιπαράθεση σε  περίοδο όπου εγκαινιάζεται διάλογος. Όσον αφορά τον τελικό λόγο της Βουλής και την ευθύνη των τελικών αποφάσεων ζήσαμε και βιώσαμε τις επιπόλαιες προσεγγίσεις ομάδας βουλευτών με την καταψήφιση του πρώτου νομοσχεδίου. Και να μην ξεχνούμε ότι οι παρεμβάσεις των κομμάτων οδήγησαν τους οργανισμούς στη σημερινή κατάσταση. Αντιλαμβανόμαστε ότι η κάθε πλευρά επιδιώκει να κερδίσει πόντους αλλά πάνω απ’ όλα επιβάλλεται το συμφέρον του τόπου. Επιτέλους ας  σταματήσουν οι λαϊκισμοί και οι ατάκες από την κυβέρνηση και τα κόμματα και οι ακραίες αποφάσεις από τα συνδικάτα.

Όλοι οι εργαζόμενοι πληρώνουν βαρύ το τίμημα των ατασθαλιών και των κακών αποφάσεων των διοικήσεων των οργανισμών.

Η ανάπτυξη, η ευμάρεια και οι θετικοί δείκτες της οικονομίας … κοίμισαν τους πολίτες, τους εργαζόμενους, τους κρατικούς φορείς που όφειλαν να προστατεύουν την κρατική περιουσία.

Σε στιγμές, όπως τις σημερινές, όπου η εμπιστοσύνη στους πολιτικούς και τα κόμματα καθώς και τους οικονομικούς παράγοντες κλονίζεται, επιβάλλεται να δημιουργηθεί ένα κλίμα που θα υποβοηθήσει τη συνεργασία και θα στηρίξει τις αποφάσεις.

Διαφορετικά, όπως είπε ο Νομπελίστας Ρώσος συγγραφέας Αλεξάντρ Σολζενίτσιν:«Έχετε εξουσία πάνω στους ανθρώπους μέχρι που τους πήρατε τα πάντα. Όμως, από τη στιγμή που τους αφήσατε χωρίς τίποτα, τότε τους χάσατε».

Η Βουλή αποφασίζει σήμερα για το επίμαχο νομοσχέδιο των αποκρατικοποιήσεων. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, τα μέλη του Σώματος θα ανάψουν το «πράσινο» φως για την ψήφιση του νομοσχεδίου και για την εκταμίευση της επόμενης δόσης, σύμφωνα με τις πρόνοιες του Μνημονίου.

Από εδώ και μπρος ξεκινά ένας άλλος μαραθώνιος για να υλοποιηθούν οι υποχρεώσεις που θέτουν οι δανειστές.

Σε λίγες μέρες κλείνει ένας χρόνος από το καταστροφικό «κούρεμα» των καταθέσεων στο Eurogroup Μαρτίου, που ξήλωσε το χρηματοπιστωτικό σύστημα, έβαλε την Κύπρο σε μνημονιακή σύμβαση, οδήγησε την οικονομία σε περαιτέρω ύφεση, αύξησε τον αριθμό των ανέργων και συνέτριψε τα νοικοκυριά και τις μικρές επιχειρήσεις.

Ένα χρόνο μετά το «κούρεμα» και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης  σε συνέντευξή του στη Wall Street παρομοιάζει την Κύπρο «ως ένα καναρίνι που βρέθηκε στο ανθρακωρυχείο της διάλυσης ευρωπαϊκών τραπεζών και επιβίωσε», για να δεχθεί την παρατήρηση της συντάκτριας της εφημερίδας Ματίνας Στέβις πως «το καναρίνι που το έβαλαν στο ανθρακωρυχείο επέζησε, αλλά ακόμη υποφέρει από αυτό».

Ένας χρόνος πέρασε, η Κύπρος φαίνεται πως υλοποιεί τη μνημονιακή σύμβαση και όλα τα αιτήματα της Τρόικας, λαμβάνει τα εύσημα, παίρνει ψηλούς βαθμούς αλλά η οικονομία δεν ευημερεί, η ανάπτυξη είναι μηδενική και η λιτότητα εξαντλητική για τους περισσότερους.

Ήλθε η ώρα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης, αναλαμβάνοντας το μερίδιο της ευθύνης των  πράξεων του, οφείλει να δώσει σοβαρές εξηγήσεις στον κυπριακό λαό που ζητά να μάθει πώς έχει φθάσει μέχρι εδώ:

Πρώτο, για ποιους λόγους πωλήθηκαν τα Καταστήματα των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα σε πλήρη συμφωνία με τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας κ. Αντώνη Σαμαρά;

Δεύτερο, γιατί ακόμη δεν ενεργοποιήθηκαν όλοι οι απαραίτητοι μηχανισμοί (όποιοι κι αν είναι αυτοί) ώστε να τιμωρηθούν οι πραγματικοί αίτιοι της κυπριακής τραγωδίας;

Δυστυχώς, ο λαός που συνεχίζει να πληρώνει τη νύμφη όπως συνήθως και να δέχεται αλύπητα τα «χτυπήματα» από τις πράξεις εκείνων που ηθελημένα έστησαν το μεγάλο φαγοπότι σε βάρος του, αναμένει παραδειγματικές τιμωρίες. Να τιμωρηθούν εκείνοι που έτρωγαν με χρυσά κουτάλια και καταλήστευσαν το χρηματοπιστωτικό σύστημα και τα κρατικά ταμεία.

Όλοι πλέον αντιλαμβάνονται ότι στο «παιγνίδι» δεν εμπλέκονται ούτε ένας, ούτε δύο, ούτε πέντε. Όπως είπε και ο αθυρόστομος Θεόδωρος Πάγκαλος, γράφοντας και βιβλίο: «Όλοι μαζί τα φάγαμε».

Φυσικά εκείνος που δεν έφαγε αλλά πληρώνει ακριβά το λογαριασμό του … φαγητού είναι ο κυπριακός λαός που θέλει όχι μόνο να μάθει την πραγματική αλήθεια αλλά να δει το σύστημα να «καθαρίζει» επιτέλους από όλους όσοι παρέθεταν το γεύμα, δέχονταν τις προσκλήσεις και συνέτρωγαν στο ίδιο τραπέζι.

Ο λαός έχει μεγάλες προσδοκίες. Ότι ακόμη κι αν τώρα πληρώνει ακριβά το  λογαριασμό, θα μπορεί να έχει μέλλον σε αυτόν τον τόπο, να ζει με αξιοπρέπεια, να μεγαλώνει  τα παιδιά του με αισιοδοξία για το μέλλον, να έχει ένα πλήρες σύστημα εκπαίδευσης, υγείας, κοινωνικής ασφάλισης. «Άλλωστε, το αύριο είναι μια άλλη μέρα!» και οι κύπριοι πολίτες θέλουν να το ζήσουν.