Η Κύπρος είναι το κράτος του παραλόγου και, όπως πολύ εύστοχα χαρακτήρισε την Κυπριακή Δημοκρατία ο Γλαύκος Κληρίδης, η μπανανία! Η Τρόικα φθάνει την προσεχή βδομάδα στην Κύπρο, με το Μνημόνιο ανά χείρας και το τετράδιο στο χέρι για να «χτενίσει» και πάλι την κυπριακή οικονομία και το χρηματοπιστωτικό σύστημα. 

 

Ο Υπουργός Οικονομικών Χάρης Γεωργιάδης, που πέτυχε να πλασάρει το πρόσωπο τού σκληρού στα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης, είναι υποψήφιος των Financial Times ως Ευρωπαίος Υπουργός Οικονομικών της χρονιάς καθώς «πέτυχε» καλά αποτελέσματα για την οικονομία. Ο χρηματοπιστωτικός τομέας αναπνέει βαριά  και δίνει τη μάχη για επιβίωση, ο Συνεργατισμός το ίδιο. Οι μικρές επιχειρήσεις διαλύονται, οι άνεργοι ψάχνουν να βρουν δουλειά και οι οικογένειες, μετά τα απανωτά χτυπήματα, κινδυνεύουν να χάσουν και τα σπίτια τους.  

 

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης, στον οποίο προσωπικά έδωσα μεγάλη περίοδο χάριτος, πιστεύοντας ότι θα στηρίξει τις προσπάθειες για να επαναφερθεί η αξιοπιστία και η εμπιστοσύνη στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και στην οικονομία, με απογοητεύει οικτρά, κάθε μέρα και περισσότερο. Ποιο είναι το …ανάστημα ενός Προέδρου που προσδοκεί η πατρίδα του να τοποθετηθεί και πάλι στον χάρτη των χωρών που ευημερούν; 

Εκτός από τις καταιγιστικές εξελίξεις που αφορούν τα σκάνδαλα στον χρηματοπιστωτικό τομέα, τις διαπλοκές και  τις εξελίξεις στο κυπριακό και την οικονομία που τρίζουν την καρέκλα του, ο Νίκος Αναστασιάδης μοιράζει θέσεις Συμβούλων, Επιτρόπων κ.ά. σαν να είναι ο κύριος μέτοχος μιας ιδιωτικής εταιρείας!

 

Χθες, ανακοινώθηκαν δυο νέοι διορισμοί. Πρόσωπα και θέσεις παίρνουν και δίνουν μοιράζονται στους φίλους του Προέδρου και του περίγυρου του. Συμβούλια Τραπεζών, Ημικρατικών, και άλλων θεσμικών οργάνων.

 

Τελευταία, μετά τους απανωτούς διορισμούς σε διάφορες θέσεις, τάχατες υπάρχουν κονδύλια, (γιατί δεν έγιναν και σε αυτά περικοπές στο πλαίσιο της λιτότητας), ήλθε η φυγή με τον αζημίωτο του Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Δρα Πανίκου Δημητριάδη.

Ποιος πληρώνει για όλα αυτά; Τα επιχειρήματα ότι δικαιούνται να έχουν Συμβούλους και επιβάλλεται, εκ των εξελίξεων να διοριστούν Επίτροποι και Σύμβουλοι, δεν πείθουν κανέναν απολύτως. Και ο δημόσιος υπάλληλος δικαιούται τον μισθό του ολόκληρο και την προαγωγή του, οι ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού τα επιδόματά τους για να ζήσουν, ο κυπριακό λαός ένα Γενικό Σχέδιο Υγείας που του υπόσχονται για χρόνια. Οι υπάλληλοι των τραπεζών, λέγουν, πως δεν φταίνε για την κατάρρευση του συστήματος και διεκδικούν τα δικαιώματά τους. 

 

Ο ιδιωτικός τομέας αδικείται και ισοπεδώνεται κάθε μέρα, οι εργαζόμενοι δουλεύουν όσα - όσα και πολλοί δεν πληρώνονται, όχι γιατί οι εργοδότες τους δεν επιθυμούν να τους πληρώσουν, αλλά γιατί οι επιχειρήσεις τους δεν διαθέτουν ρευστότητα. Οι αυτοτελώς εργαζόμενοι (υπάρχει τέτοια τάξη στην Κύπρο;) δουλεύουν για να κρατήσουν την ετικέτα του εργαζόμενου, εκτός από κάποιους μεγαλογιατρούς και μεγαλοδικηγόρους που εργάζονται αλλά μας …δουλεύουν.

Χθες, η είδηση για διορισμό δυο γνωστών πρώην Υπουργών σε καίριες θέσεις δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Ήταν αναμενόμενη η … υποχρέωση που τους είχε ο Πρόεδρος. Όταν κάποιος δεν έχει δουλειά πρέπει να βολεύεται.

Σαν να μην υπάρχουν ικανοί δημόσιοι υπάλληλοι να αποσπαστούν στις θέσεις που κενώνονται ή δημιουργούνται για τις νέες ανάγκες. Ο Γλαύκος ο Χατζηπέτρου ρούφηξε τη γλώσσα του. Αλήθεια πόσο καιρό έχει να τον ακούσουμε; Ο λαλίστατος Γενικός Γραμματέας της ΠΑΣΥΔΥ  πού βρίσκεται; Μήπως τα βρήκε τελικά με τον Πρόεδρο και ανταλλάσουν συχνά επισκέψεις ή μήπως κάνει ο ένας τα χατίρια του άλλου;

 

Ο ήρωας Υπουργός Οικονομικών, όπως γράφουν οι Financial Times, επιβάλλεται να δώσει σοβαρές εξηγήσεις, όχι όπως εκείνες που έδωσε για τον Διοικητή της Κεντρικής στη Βουλή. Από βδομάδας φτάνει η Ντέλια και πρέπει κάποιος επιτέλους να της ανοίξει τα μάτια, που άρχισαν φαίνεται να …αλληθωρίζουν ή τα αυτιά που κάνουν πως δεν ακούν. Πολύ πιθανόν να τη γεμίζουν με φανφάρες και να της στήνουν παγίδες. Έχουν γνώση οι φύλακες!

Ο αγαπημένος των διεθνών Μέσων Ενημέρωσης, που προσωπικά παρασυρόμενη από την ευγλωττία του λόγου του και του άρτιου χειρισμού της ελληνικής και αγγλικής γλώσσας, δεν είδα έγκαιρα ότι είναι και αυτός ένα από τα … ίδια, επιβάλλεται να δώσει εξηγήσεις και τεκμηριωμένες απαντήσεις. 

 

Ποια λιτότητα και ποια εξυγίανση διακηρύττει συνεχώς, ποιους στόχους υλοποίησε και υλοποιεί όταν δέχεται τις οδηγίες για τις … εξυπηρετήσεις και σιωπά. Το έργο του Υπουργού Οικονομικών είναι άχαρο και των τεχνοκρατών ακόμη χειρότερο.  Επιτέλους, θα βρεθεί κάποιος να πει το ηρωικό «όχι»;

Άρχισα να συλλογίζομαι πολύ σοβαρά ότι, όπως είπε και ο αμερικανός συγγραφέας Christopher Morley, «πολλές φορές, χρειάζεται να υποκριθείς ότι συμμετέχεις σε μια πορεία, για την οποία δεν έχεις κανένα πραγματικό ενδιαφέρον, με σκοπό να φτάσεις εκεί που θέλεις». Φαίνεται πως οι κυβερνώντες αυτό κάνουν.