Η Βουλή αποφασίζει σήμερα για το επίμαχο νομοσχέδιο των αποκρατικοποιήσεων. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, τα μέλη του Σώματος θα ανάψουν το «πράσινο» φως για την ψήφιση του νομοσχεδίου και για την εκταμίευση της επόμενης δόσης, σύμφωνα με τις πρόνοιες του Μνημονίου.

Από εδώ και μπρος ξεκινά ένας άλλος μαραθώνιος για να υλοποιηθούν οι υποχρεώσεις που θέτουν οι δανειστές.

Σε λίγες μέρες κλείνει ένας χρόνος από το καταστροφικό «κούρεμα» των καταθέσεων στο Eurogroup Μαρτίου, που ξήλωσε το χρηματοπιστωτικό σύστημα, έβαλε την Κύπρο σε μνημονιακή σύμβαση, οδήγησε την οικονομία σε περαιτέρω ύφεση, αύξησε τον αριθμό των ανέργων και συνέτριψε τα νοικοκυριά και τις μικρές επιχειρήσεις.

Ένα χρόνο μετά το «κούρεμα» και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης  σε συνέντευξή του στη Wall Street παρομοιάζει την Κύπρο «ως ένα καναρίνι που βρέθηκε στο ανθρακωρυχείο της διάλυσης ευρωπαϊκών τραπεζών και επιβίωσε», για να δεχθεί την παρατήρηση της συντάκτριας της εφημερίδας Ματίνας Στέβις πως «το καναρίνι που το έβαλαν στο ανθρακωρυχείο επέζησε, αλλά ακόμη υποφέρει από αυτό».

Ένας χρόνος πέρασε, η Κύπρος φαίνεται πως υλοποιεί τη μνημονιακή σύμβαση και όλα τα αιτήματα της Τρόικας, λαμβάνει τα εύσημα, παίρνει ψηλούς βαθμούς αλλά η οικονομία δεν ευημερεί, η ανάπτυξη είναι μηδενική και η λιτότητα εξαντλητική για τους περισσότερους.

Ήλθε η ώρα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης, αναλαμβάνοντας το μερίδιο της ευθύνης των  πράξεων του, οφείλει να δώσει σοβαρές εξηγήσεις στον κυπριακό λαό που ζητά να μάθει πώς έχει φθάσει μέχρι εδώ:

Πρώτο, για ποιους λόγους πωλήθηκαν τα Καταστήματα των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα σε πλήρη συμφωνία με τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας κ. Αντώνη Σαμαρά;

Δεύτερο, γιατί ακόμη δεν ενεργοποιήθηκαν όλοι οι απαραίτητοι μηχανισμοί (όποιοι κι αν είναι αυτοί) ώστε να τιμωρηθούν οι πραγματικοί αίτιοι της κυπριακής τραγωδίας;

Δυστυχώς, ο λαός που συνεχίζει να πληρώνει τη νύμφη όπως συνήθως και να δέχεται αλύπητα τα «χτυπήματα» από τις πράξεις εκείνων που ηθελημένα έστησαν το μεγάλο φαγοπότι σε βάρος του, αναμένει παραδειγματικές τιμωρίες. Να τιμωρηθούν εκείνοι που έτρωγαν με χρυσά κουτάλια και καταλήστευσαν το χρηματοπιστωτικό σύστημα και τα κρατικά ταμεία.

Όλοι πλέον αντιλαμβάνονται ότι στο «παιγνίδι» δεν εμπλέκονται ούτε ένας, ούτε δύο, ούτε πέντε. Όπως είπε και ο αθυρόστομος Θεόδωρος Πάγκαλος, γράφοντας και βιβλίο: «Όλοι μαζί τα φάγαμε».

Φυσικά εκείνος που δεν έφαγε αλλά πληρώνει ακριβά το λογαριασμό του … φαγητού είναι ο κυπριακός λαός που θέλει όχι μόνο να μάθει την πραγματική αλήθεια αλλά να δει το σύστημα να «καθαρίζει» επιτέλους από όλους όσοι παρέθεταν το γεύμα, δέχονταν τις προσκλήσεις και συνέτρωγαν στο ίδιο τραπέζι.

Ο λαός έχει μεγάλες προσδοκίες. Ότι ακόμη κι αν τώρα πληρώνει ακριβά το  λογαριασμό, θα μπορεί να έχει μέλλον σε αυτόν τον τόπο, να ζει με αξιοπρέπεια, να μεγαλώνει  τα παιδιά του με αισιοδοξία για το μέλλον, να έχει ένα πλήρες σύστημα εκπαίδευσης, υγείας, κοινωνικής ασφάλισης. «Άλλωστε, το αύριο είναι μια άλλη μέρα!» και οι κύπριοι πολίτες θέλουν να το ζήσουν.