Το Εφετείο της ΚΟΠ εξέτασε σήμερα την έφεση της Νέας Σαλαμίνας κατά της απόφασης της Δικαστικής Επιτροπής της ΚΟΠ για επιβολής ποινής μιας αγωνιστικής κεκλεισμένων των θυρών για σοβαρά επεισόδια στον αγώνα Πρωταθλήματος με το ΑΠΟΕΛ.
Το Εφετείο της ΚΟΠ ομόφωνα απέρριψε την έφεση της Νέας Σαλαμίνας και επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση της Δικαστικής Επιτροπής.
Το σκπετικό της απόφασης
Για τους εφεσείοντες: Aρτέμης Αρτεμίου για Αρτεμίου, Πιερή και Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε. με τον κ. Ιερείδη, εκπρόσωπο των εφεσειόντων.
Για την ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ, ο Επικεφαλής Πειθαρχικός Εισαγγελέας κ. Α. Βρυωνίδης
΄Εφεση του Σωματείου Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου (εν τοις εφεξής καλουμένου το Σωματείο) κατά της απόφασης της Δικαστικής Επιτροπής ημερομηνίας 9ης Οκτωβρίου 2013 αναφορικά με τις καταγγελίες εναντίον του σωματείου ΝΕΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ στον αγώνα Πρωταθλήματος Α Κατηγορίας περιόδου 2013 ΝΕΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ VΑΠΟΕΛ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ που διεξήχθη την 28ην Σεπτεμβρίου 2013
Η απόφαση του εφετείου είναι ομόφωνη, και η πλήρως αιτιολογημένη απόφαση δίδεται πιο κάτω από τον Πρόεδρο του Εφετείου.
Κυριακίδης Χ. Την 28/9/2013 διεξήχθη ποδοσφαιρικός αγώνας Πρωταθλήματος Α Κατηγορίας της περιόδου 2013-2014 μεταξύ των ομάδων Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου – ΑΠΟΕΛ Λευκωσίας, στο γήπεδο του Σωματείου στην Λάρνακα.
Την 3/10/2013 το Σωματείο ειδοποιήθηκε από τον Επικεφαλή Πειθαρχικό Εισαγγελέα (ο Εισαγγελέας) με γραπτή επιστολή ότι έχει παραπεμφθεί ενώπιον της ΔΕ για αριθμό κατηγοριών συμπεριλαμβανομένης και της κατηγορίας για σοβαρά επεισόδια. Σημειωτέον ότι στην επιστολή του Εισαγγελέα γίνεται αναφορά στο δικαίωμα του Σωματείου να απευθυνθεί γραπτώς προς την ΔΕ μέχρις τις 7/10/13 και να αναφέρει οτιδήποτε το Σωματείο θεωρούσε σημαντικό
Το Σωματείο δεν απέστειλε οποιοδήποτε υπόμνημα υπεράσπισης ούτε και προέβαλε τις θέσεις του ως προς τον μετριασμό της ποινής για οποιαδήποτε από τις κατηγορίες που αντιμετώπιζε, ή διαφωνία σε σχέση με τα γεγονότα, προς την ΔΕ.
Η Δικαστική Επιτροπή (ΔΕ) συνήλθε σε συνεδρία στις 9/10/2013 για να εξετάσει τις πιο πάνω καταγγελίες και επέβαλε, μεταξύ άλλων ποινή μίας αγωνιστικής κεκλεισμένων των θυρών για σοβαρά επεισόδια στο Σωματείο.
Την 10/10/2013 η ΔΕ δημοσιοποίησε το πλήρες κείμενο της απόφασης της.
ΑΙΤΟΥΜΕΝΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ:
Το Σωματείο ζητά από το Εφετείο:
Α. Ακύρωση της ποινής για διεξαγωγή ενός αγώνα στην έδρα του Σωματείου κεκλεισμένων των θυρών.
Β. Περαιτέρω ή/και διαζευτικά επιβολή ηπιότερης ποινής για τις κατηγορίες που αντιμετωπίζει το Σωματείο στον πιο πάνω αγώνα.
Γ. Επιστροφή του τέλους Έφεσης, πλέον δικηγορικά έξοδα, πλέον Φ.Π.Α.
Δ. Οποιαδήποτε άλλη θεραπεία ήθελε θεωρήσει ορθή και δίκαιη το Εφετείο.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Είναι η αναντίλεκτη μαρτυρία όπως τέθηκε ενώπιον της ΔΕ από τον Διαιτητή και τον Παρατηρητή του αγώνα και επιβεβαιώθηκε από το δικηγόρο του Σωματείου ενώπιον μας, κατά την ακροαματική διαδικασία ότι:
Ο Διαιτητής του αγώνα σημειώνει στο φύλλο αγώνος μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Πριν την έναρξη του αγώνα άναψαν στην κερκίδα της Νέας Σαλαμίνας 40-50 πυρσούς εκ των οποίων 2 εντός αγωνιστικού χώρου.
Το Β’ Ημίχρονο καθυστέρησε να ξεκινήσει 4 λεπτά γιατί υπήρχε πρόβλημα πάνω στις κερκίδες των δύο ομάδων μετά από ενημέρωση από την αστυνομία.»
Ο Παρατηρητής στην δική του έκθεση μεταξύ άλλων, παρατηρεί τα ακόλουθα:
«Με την είσοδο των ομάδων στο γήπεδο, οι οπαδοί της Νέας Σαλαμίνας στο νότιο μέρος της ανατολικής κερκίδας άναψαν περίπου 50 πυρσούς μερικούς από τους οποίους (περίπου 10) έριξαν μέσα στο γήπεδο και ακολούθησε μια τρομακτική έκρηξη.
Σχεδόν αμέσως ακολούθησε παρόμοιο αντικείμενο προς την κερκίδα του ΑΠΟΕΛ το οποίο όμως αυτή τη φορά εκράγηκε με τον ίδιο εκκωφαντικό κρότο και λάμψη στην μέση της κερκίδας.
Στον τύπο της επόμενης ημέρας είδα να τα περιγράφουν ως κροτίδες, αλλά σε εμένα έμοιαζαν σαν μικρές βόμβες. Η ρίψη αυτών των αντικειμένων οδήγησε σε ανταπόδοση από την πλευρά των οπαδών του ΑΠΟΕΛ με πλαστικά ποτήρια και μπουκάλια νερού και συνέχεια από αυτούς της Σαλαμίνας. Λόγω της έντασης που δημιουργήθηκε μπήκε στο γήπεδο το ειδικό σώμα της αστυνομίας και κατευθύνθηκε στην γωνιά του γηπέδου που χώριζε τις δύο κερκίδες με αποτέλεσμα να καθυστερήσει η έναρξη του Β’ Ημιχρόνου κατά 4 λεπτά.
Η ρήψη αντικειμένων (πλαστικών μπουκαλιών και ποτηριών) συνεχίστηκε αλλά σε περιορισμένο βαθμό σε όλο το Β’ Ημίχρονο και μετά το τέλος του αγώνα. Επίσης καθ’όλη τη διάρκεια του αγώνα οι οπαδοί της Νέας Σαλαμίνας πίσω από τον πάγκο του ΑΠΟΕΛ τους ύβριζαν συνεχώς και τους έφτυναν.»
Όπως σημειώνουμε και ανωτέρω το Σωματείο δεν απέστειλε οποιοδήποτε υπόμνημα υπεράσπισης αμφισβητώντας τα πιο πάνω γεγονότα που παρέμειναν ενώπιον της ΔΕ αναντίλεκτα, ούτε έστω προέβαλε τις θέσεις του για μετριασμό της ποινής για οποιαδήποτε από τις κατηγορίες. Το ίδιο έπραξε και το Σωματείο το ΑΠΟΕΛ που αντιμετώπιζε παρόμοιο κατηγορητήριο.
ΛΟΓΟΙ ΕΦΕΣΗΣ
To Σωματείο έχει δικογραφήσει τέσσερις λόγους έφεσης αναφορικά με την απόφαση της ΔΕ και συγκεκριμένα:
1ος ΛΟΓΟΣ ΕΦΕΣΗΣ
Υπερβολική ποινή
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ
Α. Η ποινή είναι έκδηλα υπερβολική γιατί αφίσταται του τρόπου τιμωρίας μετά από συνυπολογισμό του συνόλου των γεγονότων που άπτονται της ποινής.
Β. Η ΔΕ έλαβε εσφαλμένη καθοδήγηση αναφορικά με τα γεγονότα ή/και και τον ισχύοντα Κανονισμό ή/και τα δύο.
Γ. Η ΔΕ προσέδωσε σημασία σε εξωγενείς παράγοντες στον καθορισμό της ποινής.
2ος ΛΟΓΟΣ ΕΦΕΣΗΣ
Η ΔΕ λανθασμένα ή/και εσφαλμένα ή/και πεπλανημένα ή/και βασιζόμενη σε λανθασμένη ή/και ανεπαρκή εφαρμογή των νομικών αρχών ή/και της νομολογίας και εκτιμώντας λανθασμένα την προσφερθείσα μαρτυρία κατέληξε σε αυθαίρετα συμπεράσματα ως προς τα γεγονότα της υπό διερεύνηση κατηγορίας.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ
Α. Πουθενά στη μαρτυρία που είχε ενώπιον της η Δικαστική Επιτροπή δεν εξάγεται το γεγονός ότι υπήρξε «κίνδυνος της σωματικής ακεραιότητας» των φίλων του ΑΠΟΕΛ το οποίο έλαβε υπόψη της ως επιβαρυντικό στοιχείο η ΔΕ.
Β. Πουθενά στη μαρτυρία που είχε ενώπιον της η Δικαστική δεν εξάγεται το γεγονός ότι ρίχθηκαν κροτίδες «στη μέση της κερκίδας το ΑΠΟΕΛ» το οποίο έλαβε υπόψη της ως επιβαρυντικό στοιχείο η ΔΕ.
Γ. Πουθενά στη μαρτυρία που είχε ενώπιον της η Δικαστική δεν εξάγεται το γεγονός ότι ο Παρατηρητής χαρακτήρισε τις κροτίδες «ως μικρές βόμβες» λόγω της επικινδυνότητας τους το οποίο έλαβε υπόψη της ως επιβαρυντικό στοιχείο η ΔΕ.
Δ. Πουθενά στη μαρτυρία που είχε ενώπιον της η ΔΕ δεν εξάγεται το γεγονός ότι «δεν έχουμε εδώ απλή μεταφορά και άναμμα φωτοβολίδων ή κροτίδων, έχουμε αδιάκριτη ρίψη τους προς την κερκίδα των φιλάθλων της αντίπαλης ομάδας. Το ότι δεν υπήρξαν τραυματισμοί μόνο σε καθαρή τύχη μπορεί να αποδοθεί» το οποίο έλαβε υπόψη της ως επιβαρυντικό στοιχείο η Δικαστική.
Ε. Το Σωματείο ισχυρίζεται ότι τα αντικείμενα στα οποία αναφέρεται η ΔΕ είναι εργοστασιακά προϊόντα παραγωγής ήχου τα οποία ρίχθηκαν από την κερκίδα της Σαλαμίνας στο μέρος της Ανατολικής κερκίδας που ήταν κενό από την αστυνομία για λόγους ασφαλείας. (υπογράμμιση δική μας)
ΣΤ. Στη λογική της ΔΕ υπάρχει λογική ανακολουθία καθώς δεν εξηγείται το γεγονός ότι από μία έκρηξη «μία μικρής βόμβας» στο «μέσο της κερκίδας» δεν προκλήθηκε κάποια ζημιά ή κάποιος τραυματισμός. (υπογράμμιση δική μας)
3ος ΛΟΓΟΣ ΕΦΕΣΗΣ
Η ΔΕ λανθασμένα ή/και εσφαλμένα ή/και πεπλανημένα ή/και βασιζόμενη σε λανθασμένη ή/και ανεπαρκή εφαρμογή των νομικών αρχών ή/και της νομολογίας και εκτιμώντας λανθασμένα της προσφερθείσας μαρτυρία θεώρησε ότι η συγκεκριμένη συμπεριφορά των φίλων της Σαλαμίνας εντάσσεται στο άρθρο 10(2) (η) των Πειθαρχικών Κανονισμών.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ
Α. Πουθενά στη μαρτυρία που είχε ενώπιον της η Δικαστική και πουθενά στην απόφαση της η ΔΕ δεν εξάγει ως γεγονός ή/και ως εύρημα ότι υπήρξε πράξη που γίνεται με τη χρήση φυσικής βίας και ως εκ τούτου βιαιοπραγία.
Β. Πουθενά στη μαρτυρία που είχε ενώπιον της η Δικαστική και πουθενά στην απόφαση της η Δικαστική δεν εξάγει ως γεγονός ή/και ως εύρημα ότι η πράξη αυτή προκάλεσε επεισόδια ή ζημιές.
Γ. Η πράξη των φίλων της Σαλαμίνας υπάγεται στο άρθρο 10(2)(ιστ) το οποίο έχει ανασταλεί με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΚΟΠ.
4ος ΛΟΓΟΣ ΕΦΕΣΗΣ
Η ΔΕ λανθασμένα ή/και εσφαλμένα ή/και πεπλανημένα ή/και βασιζόμενη σε λανθασμένη ή/και ανεπαρκή εφαρμογή των νομικών αρχών ή/και της νομολογίας και εκτιμώντας λανθασμένα την προσφερθείσα μαρτυρία, δεν έλαβε υπόψη της την απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΚΟΠ για αναστολή της ποινής του αποκλεισμού της έδρας των σωματείων που παραπέμπονται δυνάμει του Κανονισμού 10(2)(ιστ).
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ
Α. Την 25/9/2013 ο Γενικός Διευθυντής της ΚΟΠ ενημέρωσε τον Επικεφαλής Πειθαρχικό Εισαγγελέα ότι η ποινή που προβλέπεται «για πυροδότηση μολότοφ ή άλλων εμπρηστικών μηχανισμών, κροτίδων μεγάλης ισχύος, φωτοβολίδων με πιστόλι, είτε πριν την έναρξη είτε κατά την διάρκεια είτε μετά την λήξη του αγώνα επιβάλλεται ποινή αποκλεισμού της έδρας για τουλάχιστον μια αγωνιστική πλέον πρόστιμο» αναστέλλεται μέχρι το τέλος του Α΄ Γύρου του πρωταθλήματος Α’ Κατηγορίας.
Θα εξετάσουμε πρώτα τους 3ο και 4ο λόγους Έφεσης με τους οποίους το Σωματείο ισχυρίζεται και επιχειρηματολογεί ότι η αναντίλεκτη μαρτυρία για την συμπεριφορά των οπαδών της Σαλαμίνας στον προαναφερθέντα αγώνα δεν εντάσσεται στο άρθρο 10 (2)(η) το ΠΚ αλλά στο άρθρο 10(2)(ιστ) το ΠΚ. Δεν θα συμφωνήσουμε με την επιχειρηματολογία του Σωματείου. Θεωρούμε ότι τα αναντίλεκτα γεγονότα όπως έχουν καταγραφεί από τον Διαιτητή και Παρατηρητή του αγώνα εντάσσονται στο άρθρο 10(2)(η) και επομένως ορθά η ΔΕ κατέταξε τα γεγονότα στο συγκεκριμένο άρθρο. Η ΔΕ κατέταξε την συμπεριφορά των οπαδών της Σαλαμίνας στο συγκεκριμένο άρθρο 10(2)(η), με την παρατήρηση ότι στο συγκεκριμένο άρθρο δεν υπάρχει αδίκημα που να περιγράφεται ως «σοβαρά επεισόδια» αλλά «για βιαιοπραγίες, πρόκληση επεισοδίων και πρόκληση ζημιών». Το Εφετείο συμφωνεί με την διαπίστωση της ΔΕ προσθέτοντας ότι η σοβαρότητα επεισοδίων πρέπει να είναι καθοριστικός παράγοντας ως προς το ύψος της ποινής που κατά διακριτική ευχέρεια επιβάλει η ΔΕ. Η επιχειρηματολογία του Σωματείου για την ερμηνεία της λέξης βιαιοπραγία μπορεί να μην συνάδει απόλυτα με τα γεγονότα αλλά δεν αφήνει καμιά αμφιβολία στο Εφετείο για τον ορισμό των λέξεων «πρόκληση επεισοδίων».
Η επιχειρηματολογία για τον Κανονισμό 10
(2) (ιστ) από το Σωματείο δεν ισχύει, εν όψει του γεγονότος ότι το συγκεκριμένο άρθρο ανεστάλη και δεν είχε ισχύ κατά την ημέρα της διεξαγωγής του επίδικου αγώνα.
Είναι κατάληξη μας ότι οι 3ος και 4ος λόγους Έφεσης απορρίπτονται ομόφωνα.
Αναφορικά με τους 1ο και 2ο λόγους Έφεσης που επίσης θα εξετάσουμε από κοινού είναι η θέση του Σωματείου ότι η ΔΕ κατέληξε σε αυθαίρετα συμπεράσματα αναφορικά με τα γεγονότα και ότι η ποινή είναι έκδηλα υπερβολική. Εδώ σημειώνουμε τις δικογραφημένες θέσεις του Σωματείου ότι:
Το Σωματείο ισχυρίζεται ότι τα αντικείμενα στα οποία αναφέρεται η ΔΕ είναι εργοστασιακά προϊόντα παραγωγής ήχου τα οποία ρίχθηκαν από την κερκίδα της Σαλαμίνας στο μέρος της Ανατολικής κερκίδας που ήταν κενό από την αστυνομία για λόγους ασφαλείας. (υπογράμμιση δική μας)
Στη λογική της ΔΕ υπάρχει λογική ανακολουθία καθώς δεν εξηγείται το γεγονός ότι από μία έκρηξη «μία μικρής βόμβας» στο «μέσο της κερκίδας» δεν προκλήθηκε κάποια ζημιά ή κάποιος τραυματισμός. (υπογράμμιση δική μας)
Θα επαναλάβουμε ότι τα γεγονότα που είχε ενώπιον της η ΔΕ από τον Διαιτητή και Παρατηρητή δεν αμφισβήτησαν από το Σωματείο στην ΔΕ και είναι στην βάση αυτών των γεγονότων που η ΔΕ επέβαλε την ποινή της μίας αγωνιστικής και κλεισμένων των θυρών του Σωματείου. Δεν έχουμε εντοπίσει πουθενά αυθαίρετα συμπεράσματα στην απόφαση της ΔΕ. Αντίθετα βρίσκουμε την απόφαση άριστα τεκμηριωμένη. Εάν η επιχειρηματολογία του Σωματείου για κίνδυνο της σωματικής ακεραιότητας μπορεί να μην αντιμετωπίζεται στην μαρτυρία, πηγάζει όμως αβίαστα από την όλη μαρτυρία που είχε ενώπιον της η ΔΕ. Αντίθετα ο Παρατηρητής αναφέρει ότι η «μικρές βόμβες» ή τουλάχιστον η μία είχαν ριχθεί στην μέση της κερκίδας του ΑΠΟΕΛ.
Είναι νομολογιακά καθιερωμένο ότι η πρωταρχική ευθύνη για την επιμέτρηση της ποινής ανήκει στο πρωτόδικο Δικαστήριο και στην συγκεκριμένη περίπτωση στην ΔΕ. Το Εφετείο παρεμβαίνει και μειώνει την ποινή, μόνον εάν διαπιστωθεί σφάλμα Αρχής ή όταν αυτή είναι έκδηλα υπερβολική (Σουτζιής vΔημοκρατίας 2ΑΑΔ424 ημερ.29.9.03). Είναι η κατάληξη μας ότι δεν έχει καταδειχθεί οτιδήποτε από τα δύο. Η ΔΕ επιμέτρησε την ποινή αφού προσμέτρησε κάθε σχετικό παράγοντα. Το στοιχείο της αποτρεπτικότητας πρέπει να αντανακλάται από το ύψος της ποινής. Αυτό έπραξε η ΔΕ με την άριστα τεκμηριωμένη απόφαση της. Δεν διαπιστώνουμε συνθήκες παρέμβασης.
Η μεταφορά στους αγωνιστικούς χώρους αντικειμένων που χαρακτηρίζονται «μικρές βόμβες» η πλήρης απαξίωση για την σωματική ακεραιότητα αυτών που θα υποστούν τις συνέπειες της ρίψης και που τις περισσότερες φορές δεν είναι φίλαθλοι που εμπλέκονται σε επεισόδια αλλά φίλαθλοι με την πραγματική έννοια της λέξης, που μεταβαίνουν στα γήπεδα για να παρακολουθήσουν ποδόσφαιρο περιλαμβανομένων και μικρών παιδιών πρέπει να παταχθεί αμείλικτα. Το ότι δεν υπήρξαν τραυματισμοί ήταν θέμα τύχης.
Ενδεικτικά θα θέλαμε να παραθέσουμε μέρος της απόφασης της ΔΕ με το οποίο το Εφετείο συμφωνεί και υιοθετεί πλήρως και που αναμένει από την ΔΕ να συνεχίσει να αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο στις αποφάσεις της.
«Η βία στα γήπεδα έχει προσλάβει τέτοιες διαστάσεις που πλέον επηρεάζει άμεσα αυτόν καθ’ εαυτόν τον χαρακτήρα του αθλήματος του ποδοσφαίρου. Είναι αντίθετη με ό, τι καλό πρεσβεύει ο αθλητισμός ακόμα και τα ίδια τα Σωματεία που όλα ανεξαιρέτως, έχουν να επιδείξουν μεγάλη προσφορά όχι μόνο στον αθλητισμό αλλά στην κοινωνία γενικότερα.
Τα γήπεδα μας σε τέτοιες περιπτώσεις, από αθλητικούς χώρους μετατρέπονται σε χώρους επικίνδυνους για όλους του παρευρισκόμενους και κυρίως για τους υγιών σκεπτόμενους φιλάθλους όλων των ομάδων, περιλαμβαν9ομένων μικρών παιδιών, που είναι στο μέλλον και του αθλητισμού και της κοινωνίας μας.
Η υποστήριξη μίας ομάδας από τους φιλάθλους της δεν είναι μόνο αποδεκτή αλλά και επιδιωκόμενη και μάλιστα μπορεί να είναι έντονη. Η επίδειξη όμως τέτοιας αντιαθλητικής συμπεριφοράς όπως στην παρούσα υπόθεση, δεν μπορεί να γίνεται ανεκτή από κανέναν και ιδιαίτερα από την ΔΕ της ΚΟΠ. Στην έκταση που της επιτρέπει ο ρόλος της και οι αρμοδιότητες της, η ΔΕ θα συμβάλει στην προσπάθεια πάταξης αυτών των φαινομένων».
Καταλήγοντας το Εφετείο καλεί το Κράτος, την Ομοσπονδία και τα Σωματεία να συνεργασθούν άμεσα και να απομακρύνουν από τα ποδοσφαιρικά γήπεδα τα άτομα που συμπεριφέρονται με τους πιο πάνω τρόπους αφού θεωρούμε ότι έχουν την δυνατότητα να το πράξουν.
Δείχνουμε κάθε συμπάθεια και κατανόηση για το Σωματείο, τα μέλη του ΔΣ και στους αγνούς φιλάθλους της Σαλαμίνας, να θέλουν να παρακολουθούν την ομάδα τους στο γήπεδο της ιδιαίτερα με τα οικονομικά προβλήματα που μαστίζουν σήμερα τα Σωματεία μας πλην όμως θα πρέπει όλοι να εγκύψουν στο πρόβλημα της αθλητικής βίας με κάθε σοβαρότητα.
Είναι η θέση μας ότι, εάν στον χώρο του αθλητισμού, συνεχίσει να ισχύει η ατιμωρησία, η ανοχή, η ευθυνοφοβία, η μετακύληση ή απέκδυση ευθυνών και η απαξίωση των εμπλεκομένων στον αθλητισμό στο Καταστατικό και στους Πειθαρχικούς Κανονισμούς του ποδοσφαίρου αλλά και γενικότερα στους Νόμους και τους Θεσμούς του Κράτους, θεωρούμε ότι μία ανθρώπινη τραγωδία μπορεί να είναι προδιαγεγραμμένη.
Για τους λόγους που προσπαθήσαμε να εξηγήσουμε πιο πάνω, η έφεση απορρίπτεται και η πρωτόδικη απόφαση επικυρώνεται.
Οι εφεσείοντες θα επιβαρυνθούν με όλα τα έξοδα της διαδικασίας, συμπεριλαμβανομένων και των εξόδων του Εφετείου και του τέλους καταχώρισης. Εν όψει της αποτυχίας της Έφεσης το τέλος κατακρατείται.
ΧΑΡΗΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΜΕΛΟΣ
