Σε ένα ακόμη μεγάλο παιχνίδι της σεζόν η Ομόνοια δεν ανταποκρίθηκε και έστειλε τον κόσμο της απογοητευμένο στο σπίτι. Με δύο ήττες σε ισάριθμα ντέρμπι και με ένα ακόμη να ακολουθεί οι ΄΄πράσινοι΄΄ βρίσκονται κιόλας κάτω από τεράστια πίεση. Και πέρσι φυσικά είχαν χάσει ή δεν κέρδιζαν στα ντέρμπι των πρώτων αγωνιστικών, αλλά  το αποτέλεσμα τους αδικούσε. Φέτος, τόσο στο ΄΄Αντώνης Παπαδόπουλος΄΄ όσο και στο ΄΄Τσίρειο΄΄ πήραν ότι έδωσαν. Μπορεί το γρήγορο γκολ να προκάλεσε αιφνιδιασμό, αλλά δεν δικαιολογεί την όχι καλή αντίδραση σε 90 και πλέον λεπτά αγώνα. Η Ομόνοια, κράτησε μεν τη μπάλα, υπερείχε σε στατιστικές κατηγορίες, αλλά μέχρι εκεί. Μόνο αριθμοί, με ελάχιστη ουσία.  Δεν απείλησε ιδιαίτερα και αν δεν ήταν ο Μορέιρα θα δεχόταν και δεύτερο γκολ.

Φαντάζει υπερβολικό, αλλά η Ομόνοια από τη 4η αγωνιστική καλείται να δώσει ένα τελικό. Δεν έχει περιθώριο να χάσει βαθμούς με την ΑΕΛ. Ουσιαστικά η νίκη είναι μονόδρομος, αλλά για να έρθει, θα πρέπει να αλλάξουν αρκετά. Στην ανάπτυξη και για να είμαστε πιο ακριβείς στις τελικές επιλογές, στη συνοχή των γραμμών, στις αλληλοκαλύψεις, στο τρόπο που όλη η ομάδα αμύνεται, αλλά και στις στημένες μπάλες. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχει επιθετικές αρετές. Είναι ίσως θέμα μέρας. Τα υπόλοιπα, είναι στοιχεία που φωνάζουν εδώ και καιρό ότι χρειάζονται βελτίωση.