ΣΧΟΛΙΟ

Ως μεσογειακός λαός που είμαστε, εύκολα ενθουσιαζόμαστε αλλά και εύκολα απογοητευόμαστε. Αυτό σχετίζεται απόλυτα με την Εθνική Ανδρών. Μετά την ήττα από την Αλβανία υπήρχε απογοήτευση, άρχισαν τα «όργανα» γύρω από τον Νίκο Νιόπλια και τους διεθνείς. Από χθες υπάρχει ενθουσιασμός μετά τη νίκη επί της Ισλανδίας.

Όμως, ουσιαστικά, δεν πετύχαμε τίποτα άλλο εκτός από την κατάκτηση των πρώτων τριών βαθμών στην προκριματική φάση του παγκοσμίου κυπέλλου. Ναι, είχαμε καλύτερο αγωνιστικό πρόσωπο σε σχέση με τον αγώνα στην Αλβανία, είχαμε πάθος, πείσμα, εγωισμό, αλλά κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι πετύχαμε την πρώτη μας νίκη μετά από τρία χρόνια.

Νικήσαμε για πρώτη φορά την Ισλανδία σε σύνολο έξι αγώνων. Το ζητούμενο είναι η ανάλογη συνέχεια, ειδικά σε έναν όμιλο όπου απουσιάζει η ομάδα-φόβητρο, απουσιάζει το μεγάλο φαβορί. Ο Νίκος Νιόπλιας, στη συνέντευξη Τύπου, ανέφερε ότι δεν έχουμε στόχο να πάμε στη Βραζιλία.

Στόχος μας είναι το καλύτερο πλασάρισμα στον όμιλο. Ξεκάθαρος στόχος και ξεκάθαρα λόγια. Ωστόσο, ο ομοσπονδιακός προπονητής υπέπεσε σε ακόμα ένα λάθος στις δηλώσεις του. Ανέφερε ότι ο κάθε αγώνας της Εθνικής είναι σαν τελικός. Τελικός για ποιον λόγο;

Για πρόκριση σε τελική φάση; Για την κατάληψη της 2ης θέσης; Ο κάθε αγώνας της Εθνικής σίγουρα είναι ξεχωριστός από τον προηγούμενο. Αν η Εθνική μας παρουσιάζει σε κάθε αγώνα το ίδιο πάθος και εγωισμό που είχε χθες, τότε ναι, θα υπάρχουν κίνητρα σε αυτή την προκριματική φάση.

Σε διαφορετική περίπτωση και όπως συμβαίνει σε όλες τις τελευταίες προκριματικές φάσεις, θα έχουμε τον ρόλο του κομπάρσου με στόχο να αποφύγουμε την τελευταία θέση του ομίλου. Το συμπέρασμα είναι ότι δεν πρέπει να πάρουν τα μυαλά μας αέρα με τη νίκη επί της Ισλανδίας. Και όπως λέει μια παροιμία, στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό...