Πριν από λίγο καιρό, ο Δημοκρατικός Συναγερμός επείγετο και πίεζε για την ψήφιση των νομοσχεδίων για τις εκποιήσεις και την αφερεγγυότητα.

«Ψηφίστε να τελειώνουμε, να πάρουμε την επόμενη δόση, τα ταμεία αδειάζουν», προειδοποιούσε. Σήμερα, άλλαξε αμανέ. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου δηλώνει: «Αν χρειαστεί -που ενδεχομένως να χρειαστεί- περισσότερος χρόνος, θέλω να κατανοήσουν οι εταίροι μας στην Ευρώπη ότι "δεν έππεσε η ζάχαρις μες στο νερό", για μερικές ακόμη μέρες, για να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας...».

Στην άλλη όχθη, ο Νικόλας Παπαδόπουλος συνεχίζει, δυστυχώς, τις περιηγήσεις του μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών θέσεων. Φώναζε κατά των εκποιήσεων, μιλούσε για στραγγαλισμό των δανειοληπτών, ζητούσε χρόνο, αλλά τώρα τάσσεται υπέρ της άρον-άρον ψήφισης του πέμπτου νομοσχεδίου, επειδή, λέει, θα προστατεύσει τους δανειολήπτες. Πώς θα προστατευθούν οι άνεργοι και κουρεμένοι δανειολήπτες, που δεν μπορούν ν' ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, και πώς θα προστατευθούν άλλες χιλιάδες εγγυητών; Μπορεί να μας πει ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ, πώς γίνεται στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης να επιβαρύνονται τα δάνεια με τόκους υπερημερίας και να πολλαπλασιάζονται τα χρέη; Δεν μας έλεγε ότι θα καταθέσει πρόταση νόμου απαγόρευσης επιβολής τόκων υπερημερίας;

Σε αυτήν την ιστορία είναι έκδηλες οι τσαπατσούλικες δουλειές που έκανε η Κυβέρνηση και η ανεπάρκεια των αρμοδίων Υπουργείων.
Εδώ και δύο χρόνια, η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Οικονομικών είχαν στα χέρια τους το Μνημόνιο. Εγνώριζαν τι διελάμβανε για τις εκποιήσεις. Και, όμως, δεν ενδιαφέρθηκαν να ετοιμάσουν έγκαιρα νομοσχέδια τόσο για τις εκποιήσεις, όσο και για την αφερεγγυότητα. Σαλαμοποίησαν αυτό το σημαντικό και ευαίσθητο οικονομικό και κοινωνικό θέμα, καθυστέρησαν να θέσουν ενώπιον της Βουλής έτοιμα και ολοκληρωμένα νομοσχέδια, προφανέστατα για να θέσουν, κατά τη γνώριμη τακτική τους, τα πόδια των βουλευτών σε ένα παπούτσι, και άρχισαν τους γνώριμους εκβιασμούς: «Ψηφίστε γιατί χανόμαστε. Τα χρήματα τελειώνουν».

Ακόμη και σήμερα, καθημερινά αποστέλλουν στη Βουλή τροποποιήσεις επί του πέμπτου νομοσχεδίου, με αποτέλεσμα να υπάρχουν αναβολές επί των αναβολών και το θέμα να παίρνει τη μορφή κωμικοτραγικού σίριαλ. Αυτή είναι η Κυβέρνηση που γνώριζε πώς θα διαχειριστεί την κρίση, αλλά δεν είναι σε θέση να ετοιμάσει έγκαιρα πέντε νομοσχέδια. Και όταν λέει πως τα ετοίμασε, χρειάζεται καθημερινά να πραγματοποιεί τροποποιήσεις επί τροποποιήσεων. Ένα σωρό σχέδια εξήγγελλε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, για να προστατεύσει τους δανειολήπτες. Ακούαμε πολλές δεσμεύσεις προστασίας των ευπαθών δανειοληπτών, ακούαμε για προτάσεις με τις οποίες οι άνεργοι θα κατέθεταν μόνο ένα συμβολικό ποσό έναντι του δανείου, ακούαμε για διαχωρισμό της Τράπεζας Κύπρου, ακούαμε για καταβολή ενοικίου, αντί εκποίησης, πολλά ακούαμε, αλλά το μόνο που είδαμε είναι μία μεγάλη και μεγαλοπρεπή κωλοτούμπα του Προέδρου.

Η κατάσταση είναι τραγική. Ούτε ο Χάρης Γεωργιάδης, ούτε ο Αβέρωφ Νεοφύτου, ούτε ο Νικόλας Παπαδόπουλος σχολίασαν προχθεσινό δημοσίευμα του «Φιλελευθέρου», ότι ένα στα τρία δάνεια που αναδιαρθρώνονται, στο τέλος επιστρέφει στα κόκκινα δάνεια, διότι πολλά νοικοκυριά δεν είναι σε θέση να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους, όπως αυτά έχουν αναδιαρθρωθεί, με αποτέλεσμα να μπαίνουν ξανά στον κατάλογο των μη εξυπηρετουμένων. Και φυσικό είναι: Όταν η ανεργία αυξάνεται, το κούρεμα μισθών παραμένει, η ύφεση εξαπλούται και τα νοικοκυριά γονατίζουν κάτω από τα έξοδα, την ακρίβεια και τις φορομπηχτικές πολιτικές της Κυβέρνησης, πώς θα μπορέσουν ν' ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις που ανέλαβαν, έναντι των αναδιαρθρωμένων, δήθεν, δανείων τους;

Οι τράπεζες είναι έτοιμες να ορμήσουν, μόλις ψηφιστούν τα νομοσχέδια. Τα αρπακτικά όρνεα του εξωτερικού, το ίδιο. Χιλιάδες νοικοκυριά θα βρεθούν στους δρόμους και χιλιάδες άλλα νοικοκυριά εγγυητών θα πτωχεύσουν.

Αυτός θα είναι ο Αρμαγεδδών της κοινωνίας. Και συνυπεύθυνος θα είναι και ο Νικόλας Παπαδόπουλος και όσα κόμματα σπεύσουν να ψηφίσουν τα κυβερνητικά νομοσχέδια.
Να δούμε τότε ποιος απ' όλους αυτούς τους υπεύθυνους και συνυπεύθυνους θα έχει την αναίδεια και το θράσος να σταθεί απέναντι στους αστέγους και να τους πει: «Δεν έππεσε η ζάχαρις μες στο νερό. Υπάρχουν και τα πάρκα για να κοιμηθούν τα παιδιά σας...».

ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ
Θεοκρατικό κράτος
Είμαστε κοσμικό ή θεοκρατικό κράτος; Πού αλλού ξανακούστηκε, αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων να επισκέπτονται τους Προκαθημένους Εκκλησιών των κρατών για να συζητούν μαζί τους πολιτικά θέματα; Δεν ενημέρωσε κανένας τον Τσίπρα, την Κωνσταντοπούλου και τον Παυλόπουλο ότι η Εκκλησία της Κύπρου έπαυσε να είναι εθναρχούσα, ότι πλέον δεν ηγείται σκλαβωμένου λαού, ότι έχει τερματίσει τον εθνικό της λόγο και υποστηρίζει διζωνικές ομοσπονδίες, κοινά ανακοινωθέντα με τον Έρογλου, διακοινοτικούς διαλόγους και πως επικεντρώνεται περισσότερο σε επενδυτικές δραστηριότητες και έχει λόγο και στα οικονομικά πράγματα; Τον Βαρουφάκη έπρεπε να στείλουν να συνομιλήσει με τον Αρχιεπίσκοπο...