«Η θέση της Κύπρου δεν θα έκανε τη διαφορά», απάντησε ο Χάρης Γεωργιάδης, όταν ρωτήθηκε ποια στάση τήρησε στη συνεδρία του Γιούρογκρουπ για το ελληνικό ζήτημα. Σωστή θεώρηση. Ποιος λαμβάνει υπόψη την Κύπρο, την άποψη και τη θέση της σε διάφορα ζητήματα, οικονομικά και πολιτικά; Στο μεν Γιούρογκρουπ, και στα άλλα ευρωπαϊκά σώματα, η Κυπριακή Δημοκρατία αποτελεί γλάστρα. Δεν αρθρώνει λόγο, δεν προσφέρει λύσεις, δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, από μόνη της μηδενίζει τον ρόλο της και αναδεικνύεται σε ασήμαντο παράγοντα.

 

Η δήλωση, όμως, του Χάρη Γεωργιάδη, αποτελεί και μία παραδοχή: Ότι οι εκπρόσωποι της Κυπριακής Δημοκρατίας, ποτέ δεν διεκδίκησαν ρόλο στα ευρωπαϊκά σώματα και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Δεν αισθάνονται, κατ' ακρίβεια, ότι έχουν ανάστημα να εκφέρουν άποψη, να αναλάβουν πρωτοβουλίες, να αποδείξουν, τέλος πάντων, ότι «γεμίζουν» την καρέκλα. Είναι απλώς παρόντες απόντες.

 

Χαρακτηριστική είναι και η πρόσφατη δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας, σχετικά με την όλη στάση που τήρησε στα Γιούρογκρουπ, στη διάρκεια εκείνων των εφιαλτικών συνεδριάσεων που κατέληξαν στο κούρεμα καταθέσεων. «Μακάρι η Κύπρος να μην ήταν μικρό κράτος...», δήλωσε.

 

Η όλη φιλοσοφία της Κυβέρνησης ξεκινά ακριβώς από αυτή τη μίζερη παραδοχή: Η Κύπρος είναι μικρή χώρα, είναι αδύναμη, δεν μπορεί να διεκδικήσει οτιδήποτε, δεν μπορεί ο λόγος της να ληφθεί υπόψη.

Αυτή η φιλοσοφία εφαρμόζεται πλήρως και στο οικονομικό θέμα και στο πολιτικό.

 

Παράδειγμα: Ουδέποτε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης όρθωσε ανάστημα και άρθρωσε λόγο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για να απαιτήσει από τους Αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, να πράξουν ό,τι έπραξαν στο θέμα της Ρωσίας. Δηλαδή να ζητήσει επιβολή κυρώσεων επί της Τουρκίας για την κατοχή της Κύπρου και την επιδρομή της κατά της κυπριακής ΑΟΖ, όπως έπραξαν και στην περίπτωση της Κριμαίας. Ουδέποτε προειδοποίησε ότι σε περίπτωση, κατά την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποφάσιζε κυρώσεις κατά της Τουρκίας, η Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα ήταν διατεθειμένη να εφαρμόσει τις ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Ρωσίας.

 

Παντού και πάντοτε, η Κύπρος είναι ο φτωχός συγγενής, το καλό και υπάκουο παιδί που επιλέγει ρόλο ουραγού και συνοδοιπόρου των αποφάσεων των μεγάλων, ακόμη και των πιο άδικων, προκειμένου να μην παρεξηγηθεί η πολιτική της από τις μεγάλες δυνάμεις.

 

Αυτή η τακτική του μίζερου, φτωχού συγγενή, δεν οδηγεί φυσικά πουθενά, παρά στην απαξίωση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως άλαλου μέλους, που δεν μπορεί να ασκήσει πολιτική, που δεν έχει λόγο να αρθρώσει, που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της ως ισότιμου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με αποτέλεσμα, ουδείς να λαμβάνει υπόψη την Κυπριακή Δημοκρατία, και οι θέσεις της «να μην κάνουν τη διαφορά», όπως δήλωσε και ο Χάρης Γεωργιάδης.

 

Όταν οι κυβερνώντες εκκινούν από τη θέση ότι η Κύπρος είναι μικρό, αδύνατο κράτος, οι θέσεις της δεν έχουν καμία σημασία, και δεν λαμβάνονται υπόψη από εταίρους και άλλους, τότε αντιλαμβάνεται κάποιος, και γιατί καταντήσαμε κλοτσοσκούφι της Τρόικας και γιατί οι θέσεις μας, ακόμη και όταν είναι απόλυτα δίκαιες, δεν έχουν καμία απήχηση στον διεθνή χώρο. Αλλά ακριβώς η μικρότητα σε έκταση μίας χώρας συρρικνώνεται ακόμη περισσότερο και καταντά μηδαμινή, όταν το κράτος στερείται διεκδικητικότητας, σοβαρού και πειστικού λόγου και παρουσιάζεται άλαλο και χωρίς θέσεις σε διεθνείς οργανισμούς.

 

Η αίσθηση της μικρότητας και της μιζέριας οδήγησε και στο σημείο να παραχωρούμε διαρκώς στην τουρκική πλευρά, προκειμένου να λάβουμε τα φραστικά εύσημα των μεγάλων, καλύπτοντας τη μικρότητα της ηγεσίας, κάτω από είσπραξη μερικών «μπράβο». Το ίδιο συμβαίνει και με την οικονομική κρίση. Οι κυβερνώντες καλύπτουν την απουσία κάθε διεκδικητικότητας έναντι της Τρόικας και τη φτωχοποίηση της κοινωνίας, κάτω από τα εύσημα των ξένων. Πρόκειται για μία καταστροφική νοοτροπία και φιλοσοφία, η οποία δεν διαφέρει και πολύ από την παράδοση...

 

Εν ολίγοις

Αγγουράκια στην τιμή κρέατος

Ο άνθρωπος πήγε στη φρουταρία, πήρε τρία αγγουράκια, τα έβαλε μπροστά στην ταμία και της είπε: «Έλα, κόρη μου, πες μου πόσα στοίχισε το αρνί που αγόρασα». Και δεν είχε άδικο. Τα αγγουράκια, στην τιμή των 5.45 ευρώ, τιμώνται όσα στην τιμή κρέατος. Η Κυβέρνηση παραμένει απαθής ενώπιον της αισχροκέρδειας και είναι θλιβερό να ακούεις υπουργούς να τη δικαιολογούν πως τάχατες οφείλεται στην...κακοκαιρία. Πότε φταίει η ανομβρία, πότε φταίει η πολυομβρία, και πάντα η αισχροκέρδεια παρουσιάζεται ανίκητη. Μετά τους μεγαλοφειλέτες, τους φοροφυγάδες, τις τράπεζες και όλους τους μεγαλοσχήμονες, η Κυβέρνηση περιέλαβε στην προστασία της και τους αισχροκερδούντες...