Aπό το 1974 μέχρι σήμερα, όλοι σχεδόν οι ηγέτες μας, εμπαίζουν τον λαό και επιχειρούν να συγκαλύψουν τα ολέθρια λάθη τους, κάτω  από το  εφεύρημα "τίποτε δεν έχει συμφωνηθεί, εάν δεν συμφωνηθούν όλα". Τελικά, όλες οι παραχωρήσεις και όλες οι προτάσεις και οι συμφωνίες που συνομολόγησαν με τους κατοχικούς ηγέτες, ισχύουν, παρά το γεγονός, ότι "δεν συμφωνήθηκαν όλα".

Με βάση αυτό το εφεύρημα των ηγετών μας, η αποδοχή της διζωνικής ομοσπονδίας δεν θα έπρεπε να ισχύει, εφόσον όλες οι διαπραγματεύσεις με την τουρκική πλευρά, έχουν καταλήξει σε αδιέξοδα και ναυάγια. Από την κατάρρευση της συμφωνίας Μακαρίου-Ντενκτάς, έπρεπε να είχε  τεθεί εκτός ισχύος και εκτός αποδοχής αυτή η λύση, η οποία απετέλεσε, κατά το επιχείρημα όλων,  ως την οδυνηρότερη  παραχώρηση της ελληνοκυπριακής πλευράς στην ιστορία του Κυπριακού.

Παρά ταύτα και παρά την κατάρρευση όλων των λεγόμενων Συμφωνιών Υψηλού Επιπέδου, παρά τα αδιέξοδα που σημειώθηκαν σε όλους τους γύρους συνομιλιών, από τον Μακάριο μέχρι τον Αναστασιάδη, η διζωνική ομοσπονδία, παραμένει αθάνατη και αποτελεί το καταστροφικό λάβαρο και το φέρετρο εντός του οποίου θα τοποθετηθεί ο κυπριακός ελληνισμός. 

Σε όλους τους γύρους συνομιλιών, μέχρι το Κρανς Μοντάνα, δεν έχουν συμφωνηθεί όλα. Στην πραγματικότητα υπήρξε συμφωνία μόνο στα κεφάλαια που  έκαμε παραχωρήσεις η ελληνοκυπριακή πλευρά. Γιατί δεν ετόλμησε ούτε ένας εκ των Προέδρων και εκπροσώπων της ελληνοκυπριακής πλευράς, να βγεί και λεβέντικα να πει στον λαό και στη διεθνή  κοινότητα, ότι εφόσον  τίποτε δεν θεωρείται συμφωνημένο εάν δεν συμφωνηθούν όλα, σταματά να ισχύει και η αποδοχή της  διζωνικής λύσης από την ελληνοκυπριακή πλευρά;

Γιατί η διζωνική ομοσπονδία παραμένει στο τραπέζι, ακόμη και όταν  η τουρκική πλευρά αναγνωρίζει πως τίποτε δεν είναι συμφωνημένο εφόσον δεν έχουν συμφωνηθεί όλα;

Γιατί ενώ η τουρκική πλευρά έχει προελάσει και πέραν της διζωνικής και απαιτεί "λύση δύο κρατών, δύο λαών, δύο θρησκειών και δύο γλωσσών"(Αμπτουλλάχ Γκιουλ, πρώην πρόεδρος της Τουρκίας) οι  ηγέτες μας ενώ είχαν κάθε ευκαιρία, κάθε νομικό και διαπραγματευτικό δικαίωμα, να απεγκλωβισθούν από τη διζωνική, δεν το έπραξαν;

Διότι ουδείς ηγέτης μας διαθέτει κότσια και μυαλό. Διότι ουδείς ηγέτης μας, διαθέτει αποφασιστικότητα. Διότι δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των Τούρκων και Τουρκοκυπρίων ηγετών, ούτε να επιχειρηματολογήσουν ενώπιον του Γ.Γ. και των εκπροσώπων της διεθνούς κοινότητας. Είναι τόσο μικροί και τόσο μικρόνοες, ώστε το μόνο που γνωρίζουν είναι να παραχωρούν στους Τούρκους, και όταν τα δώσουν όλα,  επιστρέφουν γυμνοί και  οδύρονται ενώπιον του λαού ότι ευθύνεται η τουρκική αδιαλλαξία. Οδύρονται για τη μικρότητα και την πολιτική αναξιότητα τους. Διότι ενώ υπόσχοντο στον λαό ότι θα χαράξουν πολιτική κάμψης της τουρκικής αδιαλλαξίας, τελικά γιγαντώνουν με τις πολιτικές τους την αδιαλλαξία του εχθρού. 

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, νομίζει ότι μπορεί να παίζει και να ξιπαίζει διαπραγματευόμενος με τον Τούρκο.  Πήγε στον Κρανς Μοντάνα και παρέδωσε και τα τελευταία υπολείμματα των κυπριακών διεκδικήσεων. Εκ περιτροπής προεδρία, ελευθερίες στους Τούρκους υπηκόους, τον πρώτο λόγο στους σφετεριστές των περιουσιών μας, το βέτο στους Τουρκοκύπριους, την παρουσία Τούρκων αστυνομικών στην πολυεθνική δύναμη. Και αφού έπαιξε και έχασε, στο τέλος...ξίπαιξε. "Άκυρα όλα", δήλωσε. Ποιούς εμπαίζει; Και τις συγκλίσεις Χριστόφια-Ταλάτ δεσμευόταν ότι θα αποκήρυσσε στο προεκλογικό πρόγραμμα με το ΔΗΚΟ. Και τελικά τις αποδέχθηκε όλες.

Καμία, μα καμία, παραχώρηση της ελληνοκυπριακής πλευράς, δεν ακυρώθηκε και δεν αποσύρθηκε, στα 43 χρόνια συνομιλιών με τους Τούρκους. Αντίθετα ζουν και βασιλεύουν. Και από τις δικές μας παραχωρήσεις ξεκινά ο επόμενος γύρος. Να μην έχει καμία αμφιβολία ο Αναστασιάδης. Εάν ξαναρχίσουν συνομιλίες, από τις δικές του παραχωρήσεις στο Κρανς Μοντάνα,  θα ξεκινήσει ο διάλογος. 

Για να τελειώνουμε: Εφόσον τίποτε δεν έχει συμφωνηθεί αν δεν έχουν συμφωνηθεί όλα, ούτε διζωνική ομοσπονδία ισχύει, ούτε συγκλίσεις Χριστόφια-Ταλάτ, ούτε παραχωρήσεις Αναστασιάδη στο  Κρανς Μοντάνα. 

Υπάρχει υποψήφιος Πρόεδρος, ο οποίος μπορεί να δεσμευθεί αξιόπιστα  ενώπιον του λαού, ότι εάν εκλεγεί θα αποδεσμευθεί από όσα προαναφέραμε, στη βάση αυτής της παραγράφου η οποία περιέχεται σε κάθε πρόταση και κάθε συμφωνία και η οποία λέγει πως "τίποτε δεν έχει συμφωνηθεί εφόσον δεν έχουν συμφωνηθεί όλα";

Και όχι να δεσμευθεί και μόλις εκλεγεί να αποδεσμευθεί.

Να δεσμευθεί, να τηρήσει και έμπρακτα να το εφαρμόσει...