Η μη επίκριση του Ερντογάν και της Τουρκίας, η μη καταγγελία της απαγόρευσης λειτουργιών στις κατεχόμενες εκκλησίες και η απαλλαγή του Ακιντζί από την ευθύνη της απαγόρευσης εισόδου στα κατεχόμενα αντιπροσωπίας της ΠΕΟ

 

Είναι σκανδαλώδης και αποδεικνύει αθεράπευτη τουρκολαγνεία, ο τρόπος με τον οποίο η Κυβέρνηση χειρίστηκε το θέμα της πρόσκλησης Ερντογάν στον Ακιντζί, να παραστεί στη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης.

 

Εντέχνως και σκοπίμως, η Κυβέρνηση επικέντρωσε τις επικρίσεις της στις ευθύνες του Γ.Γ. του ΟΗΕ και του Έιντε. Σκοπίμως και εντέχνως, άφησε στο απυρόβλητο τον Ερντογάν και τον Ακιντζί. Και εντέχνως παρέσυρε και τα ΜΜΕ να επικεντρωθούν στις ευθύνες Έιντε και να διαγράψουν τις μεγαλύτερες ευθύνες του Ερντογάν και του κατοχικού ηγέτη.

 

Ο Υπουργός Εξωτερικών έφθασε στο σημείο να ισχυρίζεται πως «ο κ. Ακιντζί δεν θα πήγαινε στην Κωνσταντινούπολη, αν δεν έκλεινε ραντεβού με τον Γενικό Γραμματέα».

 

Ψέματα. Ο Ακιντζί πήγε στην Κωνσταντινούπολη, επειδή τον προσκάλεσε ο Ερντογάν. Με αεροπλάνο, το οποίο απέστειλε ο Ερντογάν. Ακόμη και αν δεν είχε κλείσει ραντεβού με τον Γ.Γ. πάλιν θα πήγαινε, αφενός επειδή δεν έχει το ανάστημα και την ισχύ να απορρίψει διαταγές του σουλτάνου, και αφετέρου, επειδή ευρίσκονται μέσα στους σχεδιασμούς του η αναβάθμιση του ψευδοκράτους και του ιδίου. Και ο Ερντογάν προσκάλεσε τον Ακιντζί ακριβώς επειδή θέλει να αναδείξει τον κατοχικό ηγέτη, ως ηγέτη κράτους.

 

Ελάχιστες φορές, όμως, ή ακριβέστερα καθόλου, η Κυβέρνηση επικέντρωσε τις επικρίσεις της κατά του Τούρκου σουλτάνου και του βεζίρη του στα κατεχόμενα. Ενώ όφειλε να καταγγείλει διεθνώς τη στάση της Τουρκίας, ούτε καν προέβη σε δημόσια καταγγελία της τουρκικής συμπεριφοράς.

 

Γιατί; Επειδή η πολιτική της ακριβώς είναι βασισμένη στη φιλοσοφία ότι το θηρίο πρέπει να εξημερώνεται, και επειδή θα φτύσει στα γένια της καταγγέλλοντας τον «προοδευτικό, σύγχρονο ηγέτη» της Τουρκίας, και αποδομώντας τον Ακιντζί, το εγκώμιο του οποίου επανειλημμένα έπλεξε ο Πρόεδρος.

 

Τελικά, όλες τις ευθύνες και τις κατηγορίες τις φορτώθηκε και τις άκουσε ο Έιντε, του οποίου, παρεμπιπτόντως, ο Γ.Γ. του ΟΗΕ, στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, έπλεξε το εγκώμιο.

 

«Έχω πλήρη εμπιστοσύνη στον ρόλο που παίζει ο Ειδικός μου Σύμβουλος, Έσπεν Μπαρθ Έιντε, προωθώντας αυτόν τον στόχο. Ο κ. Έιντε έχει την υποστήριξη όχι μόνο εμένα, αλλά και εκείνη του Συμβουλίου Ασφαλείας, της Ε.Ε. και της ευρύτερης διεθνούς κοινότητας», είπε. Κυριολεκτικά έκαμε «χώμα» τον Πρόεδρο με όσα τού είπε.

 

Και όμως, ο Νίκος Αναστασιάδης ένιωσε ότι τον περιέλουε με ροδόσταγμα. Και αμέσως έδωσε εντολή στον κυβερνητικό του εκπρόσωπο να κάμει δήλωση ικανοποίησης για τις «εξηγήσεις» που έδωσε ο Μπαν Κι-Μουν!

 

Είναι πρωτοφανής ο εμπαιγμός που δέχεται ο Πρόεδρος του κυπριακού κράτους, και πρωτοφανής η απουσία ευθιξίας από μέρους του, να απαντήσει με αξιοπρέπεια. Και παράλληλα, άνευ προηγουμένου, ο εμπαιγμός του λαού από την Κυβέρνηση.

Την ίδια στιγμή, και ενώ η «κυβέρνηση» των κατεχομένων αποφάσισε όπως η τέλεση λειτουργιών στα κατεχόμενα επιτρέπεται μόνο μία φορά, καμία διαμαρτυρία και καμία καταγγελία δεν ακούστηκε από την Κυβέρνηση.

 

Άλλη κάλυψη των παράνομων ενεργειών των κατοχικών Αρχών και της Τουρκίας, η οποία επιβάλλει τέτοιες αποφάσεις. Σιγή ιχθύος και από πλευράς του Τάκη Χατζηδημητρίου και της Ανδρούλλας Βασιλείου, οι οποίοι ηγούνται των ψευδεπίγραφων επαναπροσεγγιστικών Τεχνικών Επιτροπών για την προστασία, δήθεν, της πολιτιστικής μας κληρονομιάς!

 

Αλλά τι να πούμε και για τη στάση του ΑΚΕΛ, το οποίο διαμαρτυρήθηκε, επειδή «η δεξιά κυβέρνηση» του ψευδοκράτους απαγόρευσε σε αντιπροσωπία της ΠΕΟ να εισέλθει στα κατεχόμενα, και να συμμετάσχει σε κοινές εκδηλώσεις με Τουρκοκυπρίους; Καλά, γιατί το ΑΚΕΛ και η ΠΕΟ δεν απευθύνθηκαν στον «αριστερό» Ακιντζί για να μεσολαβήσει, ώστε να τους επιτραπεί να εισέλθουν στα κατεχόμενα;

 

Γιατί δεν ζήτησαν από τον Άντρο Κυπριανού να τηλεφωνήσει στον φίλο του Υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, Τσαβούσογλου, τον οποίο συνάντησε πρόσφατα, στην Κωνσταντινούπολη, και να του ζητήσει να μεσολαβήσει ώστε να καμφθεί «η δεξιά» κατοχική ηγεσία και να επιτρέψει είσοδο της ΠΕΟ στα κατεχόμενα;

 

Κυβέρνηση και ΑΚΕΛ είναι ένοχοι κάλυψης των πραγματικοτήτων, ένοχοι κάλυψης των τουρκικών εγκλημάτων και παρανομιών, ένοχοι προώθησης μίας λύσης, η οποία θα νομιμοποιήσει μία δεύτερη Τουρκία στην καρδιά της Κύπρου. Και είναι περισσότερο ένοχοι, επειδή αυτό το πράττουν ενσυνειδήτως, και εν γνώσει, τι προωθούν...