Απαιτούν μόνιμη στρατιωτική βάση στην Κύπρο, έναντι εγκατάλειψης των εγγυήσεων

 

Η Τουρκία προσέφερε ακόμη ένα έμπρακτο δείγμα πώς θέλει τη λύση του Κυπριακού, απαντώντας στις αγωνιώδεις εκκλήσεις κάποιων στην Κύπρο, να αποδείξει εμπράκτως τη βούλησή της για δίκαιη λύση. Απαίτησε όπως, έναντι της εγκατάλειψης των εγγυητριών «δικαιωμάτων», της παραχωρηθεί στρατιωτική βάση στο νησί, της έκτασης των βρετανικών βάσεων. Εν ολίγοις, υπερφαλαγγίζει το σχέδιο Άτσεσον, το οποίο προσέφερε στην Τουρκία στρατιωτική βάση, έναντι της Ενώσεως της Κύπρου με την Ελλάδα. Τώρα απαιτεί να διατηρεί εσαεί στρατιωτική βάση, όχι σε λύση Ένωσης, αλλά σε λύση διζωνικής (στην ουσία διακρατικής), ομοσπονδίας.

 

Τελικά, η Τουρκία όχι μόνο δεν υποχωρεί και δεν μαλακώνει τις θέσεις της, αλλά προελαύνει και πιο μπροστά από τα διαχρονικά αιτήματά της. Ζητεί στρατιωτική βάση, προκειμένου να αποδεχθεί διακρατική ομοσπονδία, και προελαύνει και πέραν του σχεδίου Ανάν, απαιτώντας περισσότερο έδαφος. Είναι ξεκάθαρο πως ούτε οι διεθνείς συγκυρίες μαλάκωσαν το θηρίο, ούτε η Τουρκία αισθάνεται απομονωμένη, ώστε να επιδιώκει διέξοδο σε μία λύση του Κυπριακού, ούτε οι ευρωπαϊκές αναζητήσεις της (αν υπάρχουν τέτοιες), θα την υποχρεώσουν να κάνει υποχωρήσεις στην Κύπρο. «Δεν θυσιάζουμε την Κύπρο χάριν της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση», έχουν δηλώσει πολλές φορές οι Τούρκοι αξιωματούχοι, αλλά ποιος ηγέτης μας τους άκουσε;

 

Περιττόν να αναφερθεί, πως όσο θανατηφόρες για τον κυπριακό Ελληνισμό είναι οι τουρκικές εγγυήσεις, άλλο τόσο -ίσως μάλιστα και περισσότερο θανατηφόρα- συνιστά η διατήρηση εσαεί στην Κύπρο τουρκικής στρατιωτικής βάσης. Συνεπώς, όπως κατ' επανάληψιν έχει υποστηρίξει η «Σημερινή» και οι αρθρογράφοι της, αποτελεί επικίνδυνη ψευδαίσθηση να πιστεύει κανείς πως η Τουρκία θα κάνει βήματα υποχώρησης για τη λύση του προβλήματος. Αντίθετα, η Τουρκία συνεχίζει την πάγια τακτική της. Κάνει πέντε βήματα μπροστά και αφού πάρει όσα ζητήσει, κάνει ένα βήμα «πίσω».

 

Ένα βήμα το οποίο είτε δεν επηρεάζει ουσιωδώς τα επιδρομικά της σχέδια, είτε συνιστά πολύ πιο επικίνδυνη εξέλιξη για τον κυπριακό Ελληνισμό. Συνεπώς, είναι καιρός, πιστεύουμε, και με όσα δείγματα έχουν λάβει από την κατεύθυνση της Άγκυρας, όσοι εθελοτυφλούν εδώ να ανοίξουν τα μάτια τους, και να θέσουν σε λειτουργία τους σωστούς θαλάμους των εγκεφάλων τους, για να αντιληφθούν τις πραγματικότητες.

 

Πάντως, θέλουμε να επισημάνουμε ως θετικές τις δηλώσεις από πλευράς Δημοκρατικού Συναγερμού και ΑΚΕΛ, διά των οποίων αποκρούεται η τουρκική αξίωση για παραχώρηση στρατιωτικής βάσης στην Κύπρο, και αναμένουμε και την κυβερνητική τοποθέτηση. Ουδείς είναι δυνατόν να αποδεχθεί λύση, η οποία θα προβλέπει την απόκτηση στρατιωτικής βάσης από την Τουρκία στην Κύπρο.

 

Όσον αφορά την Κυβέρνηση, οφείλει να γνωρίζει ότι κανένας δεν μπορεί να παραπλανεί επ' αόριστον τους πολίτες και να καλλιεργεί ψευδαισθήσεις. Η συντήρηση ψευδαισθήσεων, για μεγάλο χρονικό διάστημα, αποτελεί κίνδυνο και όπιο για να ναρκώνονται συνειδήσεις και να ευνουχίζονται υγιείς προβληματισμοί. Για τούτο, και αφού η Κυβέρνηση έχει στα χέρια αναρίθμητα δείγματα γραφής από την Τουρκία, οφείλει να αναπροσαρμόσει φιλοσοφία, νοοτροπία, σχεδιασμούς και πολιτική.

 

Επιθυμεί να συνεχίσει να αποτελεί τον άπιστο Θωμά και να επιμένει να θέσει τον δάκτυλον εις τον τύπον των ήλων, για να πεισθεί για την αδιαλλαξία της Τουρκίας; Ας επιχειρήσει το μόνο βήμα που θα την υποχρεώσει να διακριβώσει την αλήθεια και να δει την πραγματική εικόνα: Να ζητήσει τη συγκρότηση διεθνούς διάσκεψης και εκεί να απαιτήσει όπως η Τουρκία καταθέσει τις θέσεις της για τα κεφάλαια των εγγυήσεων, του εδαφικού, της αποχώρησης των στρατευμάτων και της συνέχισης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Εκεί βρίσκεται η αλήθεια. Γιατί δεν επιδιώκει να την αντιμετωπίσει;