Εγκλήματα καλύφθηκαν κάτω από την ασυλία
Ανώτατοι άρχοντες επέφεραν εθνικές και οικονομικές καταστροφές χωρίς να τιμωρηθούν, και αίρεται η ασυλία ενός βουλευτή επειδή υπερέβη το όριο ταχύτητας!
Αυτή η λεγόμενη ασυλία την οποία προσφέρει το Σύνταγμα σε Προέδρους Δημοκρατίας, Προέδρους Βουλής, Υπουργούς, βουλευτές και άλλους κρατικούς αξιωματούχους πρέπει να καταργηθεί, ή να συρρικνωθεί. Διότι μετατρέπεται σε καταφύγιο και εφαλτήριο για κάποιους πολιτικούς και υψηλά ιστάμενους, στη διάπραξη αδικημάτων, τα οποία, αν τα διέπραττε ένας κοινός θνητός, θα παραπέμπετο απευθείας ενώπιον Κακουργιοδικείων. Η ασυλία καταργεί την ισονομία, την ισοπολιτεία, δημιουργεί πολίτες δύο ταχυτήτων και προκαλεί το αίσθημα του πολίτη.
Αυτή η χώρα κατεστράφη εξαιτίας εκνόμων ενεργειών πολιτικών της. Κατεστράφη εθνικά, οικονομικά, κοινωνικά, από πολιτικούς της. Διεφθάρη από πολιτικούς. Διεπράχθησαν εγκλήματα κατά του λαού, για τα οποία κάποιοι πολιτικοί έπρεπε να συρθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης και άλλων η θέση έπρεπε να ήταν σε κάποιο κελί των Κεντρικών Φυλακών. Και όμως. Λόγω της ασυλίας που απολαμβάνουν, συνεχίζουν να παραμένουν ελεύθεροι, να ηγούνται και να καθοδηγούν και να προετοιμάζουν νέες καταστροφές.
Πρόεδροι της Δημοκρατίας έλαβαν αποφάσεις οι οποίες οδήγησαν σε θάνατο ανθρώπους, Πρόεδροι της Δημοκρατίας παραβίασαν το Σύνταγμα στο οποίο ορκίστηκαν πίστη και διαφύλαξή του, Πρόεδροι Δημοκρατίας, εν γνώσει τους, συνέβαλαν σε εθνικές τραγωδίες, σε οικονομικές χρεοκοπίες, σε βολέματα συγγενών και βουλευτές έχουν παραβιάσει νομοθεσίες, τις οποίες οι ίδιοι εθέσπισαν. Δεν υπάρχει ποινικό αδίκημα το οποίο δεν διέπραξαν ταγοί, καλυπτόμενοι πίσω από την ασυλία. Και δεν υπάρχει αδίκημα διαφθοράς στο οποίο δεν είναι αναμεμιγμένοι.
Η κακώς νοούμενη μεγαλοψυχία και η απουσία πολιτικού θάρρους από Γενικούς Εισαγγελείς διέσωσε πολιτικούς από τη φυλάκιση, ως την πλέον ήπια μορφής τιμωρία στην οποία έπρεπε να είχαν καταδικαστεί. Είναι σε όλους τους πολίτες γνωστά τα εγκλήματα και τα αδικήματα, ώστε δεν χρειάζεται η επιβεβαίωση. Και τώρα, έρχονται να άρουν την ασυλία ενός βουλευτή για τροχαίες παραβάσεις! Πρόκειται για κωμική, έως τραγική, απόδειξη της ατολμίας που επικρατεί. Τα μεγάλα εγκλήματα αποενοχοποιούνται και οι συνήθεις ήπιες παραβάσεις τιμωρούνται. Μιλούμε για υποκρισία και φαρισαϊσμό.
Το Μαρί, το κούρεμα καταθέσεων, στην ουσία η παραβίαση του δικαιώματος περιουσίας, η οποία είναι κατοχυρωμένη στο Σύνταγμα, η κατόπιν επιλεγμένη ενημέρωση κάποιων, πριν από το κούρεμα, να φυγαδεύσουν καταθέσεις όταν οι τράπεζες ήταν κλειστές, η καταβαράθρωση της οικονομίας ενός ολόκληρου κράτους, η δημόσια επίδειξη καταστρατήγησης νομοθεσιών και η έμμεση προτροπή στους πολίτες να πράττουν το ίδιο, οι παρεμβάσεις σε ποινικές υποθέσεις, οι προεκλογικές χρηματοδοτήσεις κομμάτων με εκατομμύρια, και πολλά άλλα αδικήματα, παρασιωπώνται, αποενοχοποιούνται, ή αποκρύβονται εν ονόματι της ασυλίας.
Και αίρεται η ασυλία ενός βουλευτή επειδή υπερέβη το όριο ταχύτητος. Δεν δικαιολογούμε τον Ανδρέα Θεμιστοκλέους, ούτε τον απαλλάσσουμε των κατηγοριών. Το Δικαστήριο θα κρίνει. Αλλά αποτελεί το αποκορύφωμα της υποκρισίας όταν, όχι παραβάσεις αλλά αδικήματα και εγκλήματα, τα οποία διέπραξαν πολιτικοί στα πιο υψηλά αξιώματα, καλύπτονται από την ασυλία, ή από την απουσία θάρρους από όσους όφειλαν να κινήσουν διαδικασίες προσαγωγής υπευθύνων στη Δικαιοσύνη.
Είναι γι' αυτούς τους λόγους που αυτό το Κράτος έχει απολέσει κάθε αξιοπιστία και κατατάσσεται πλέον, όχι μόνο από τους πολίτες του, αλλά και από εκείνους που το κυβέρνησαν, στη θέση Μπανανίας. Για μία κλοπή μίας φέτας ψωμιού, για να θρέψουν τα παιδιά τους, δυστυχείς γονείς κλείνονται στις φυλακές. Για μία οφειλή μερικών ευρώ, οικογενειάρχες ζουν τον εφιάλτη της φυλάκισης. Για τη χρεοκοπία μίας χώρας, για την καταβύθιση των πολιτών της στην πείνα και στη δυστυχία, για τους υπαιτίους αυτού του οικονομικού Αρμαγγεδώνα, ισχύει η ασυλία.
Ούτε μας ενδιαφέρει η νομική πλευρά, ούτε ασχολούμαστε με νομικίστικες θεωρίες. Σκεπτόμαστε και προβληματιζόμαστε με τη λογική ενός απλού πολίτη. Και αυτή η λογική λέγει πως αυτό το Κράτος κατεστράφη, διεφθάρη, καταποντίστηκε από πολιτικούς που έχαιραν ασυλίας. Αυτοί είναι οι θύτες οι οποίοι όφειλαν να πληρώσουν το κόστος της καταστροφής που προκάλεσαν. Και αντ' αυτού, πληρώνουν το κόστος των εγκλημάτων τους τα θύματά τους.
Η ασυλία αποτέλεσε το εφαλτήριο που δημιούργησε την αλαζονεία, την ατιμωρησία, το αίσθημα σε όσους την απολαμβάνουν, ότι είναι υπεράνω των νόμων και μπορούν να επιφέρουν καταστροφές χωρίς να τιμωρούνται. Να καταργηθεί, συνεπώς. Να μείνουν οι βασιλείς γυμνοί και χωρίς το φύλλο συκής που καλύπτει τις καταστροφές και τη διαφθορά που προκάλεσαν...
