Συγκλονιστικές περιγραφές Πορτογάλων πολιτών που προμηνύουν τι θα συμβεί και εδώ...

 

«Εθνικό πόθο» χαρακτήρισε ο Αβέρωφ Νεοφύτου την έξοδο από το Μνημόνιο. Πανηγυρίζει και ο Χάρης Γεωργιάδης για την επικείμενη έξοδο. Και δικαιολογεί τις μνημονιακές ψήφους του ο Νικόλας Παπαδόπουλος, λέγοντας πως θέλει να βγει νωρίτερα η χώρα από το Μνημόνιο.

 

Αλλά τι θα συμβεί όταν βγούμε από το Μνημόνιο; Τίποτε ουσιαστικά. Χωρίς Μνημόνιο θα συνεχίσουμε τη ζωή μας... μνημονιακά. Ας κοιτάξουμε τι γίνεται στην Πορτογαλία που βγήκε από το Μνημόνιο τον Μάιο του 2014 και μπήκε στις αγορές.

 

«Η Τρόικα φεύγει, αλλά η κρίση μένει», σημειώνουν τα ξένα πρακτορεία. «Η Πορτογαλία βγήκε από το Μνημόνιο, προβληματική και φτωχότερη». Και ενώ ο Πρωθυπουργός της χώρας και αρχηγός της κεντροδεξιάς συντηρητικής παράταξης (αδελφό κόμμα του ΔΗΣΥ) πανηγύριζε, όπως κάνουν τώρα και οι ομοϊδεάτες του στην Κύπρο, σαν «μεγάλη εθνική επιτυχία» την έξοδο από το Μνημόνιο, ο λαός της Πορτογαλίας συνεχίζει να είναι βυθισμένος στη φτώχια και στην πείνα. Παρεμπιπτόντως, ο Πέντρο Πάσος Κοέλιο, παρ' όλο που κέρδισε τις εκλογές στη χώρα, εξέπεσε της εξουσίας, αφού τα κόμματα της κεντροαριστεράς και της αριστεράς συνασπίστηκαν με στόχο τον τερματισμό της λιτότητας, προκαλώντας την πτώση της κυβέρνησης.

 

Όμως το θέμα δεν είναι αυτό. Η ουσία είναι ότι η διατυμπανιζόμενη έξοδος από το Μνημόνιο, το οποίο χρησιμοποιείται ως επικοινωνιακό και προεκλογικό πυροτέχνημα από την Κυβέρνηση, αποτελεί... αέρα κουπανιστό. Ο λαός της Πορτογαλίας συνεχίζει να υποφέρει και θα συνεχίσει να πληρώνει το κόστος της μνημονιακής πολιτικής της συντηρητικής παράταξης επ' αόριστον.

 

Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις Πορτογάλων πολιτών: Μία πρώην ιδιοκτήτρια μικρής επιχείρησης που έκλεισε μέσα στην κρίση, μητέρα δύο παιδιών, είναι μία από τις 800.000 ανθρώπους που εξακολουθούν να είναι άνεργοι. «Τα πράγματα έχουν γίνει χειρότερα από πέρυσι, και για τις επιχειρήσεις, και για τον κόσμο που ψάχνει δουλειά», λέει. «Τα επίπεδα της φτώχιας χειροτερεύουν, ιδίως μεταξύ των ατόμων ηλικίας 25-40 ετών, λέει ιερέας που διευθύνει κοινωνικό παντοπωλείο για τους φτωχούς. «Έχουμε νεαρά ζευγάρια, γονείς με παιδιά που αναζητούν γεύματα και βοήθεια. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είχαν μικρά μαγαζιά και τώρα ζουν στην απόλυτη φτώχια. Πολλοί έχουν χάσει κάθε ελπίδα, ότι θα βρουν δουλειά...».

 

Ενάμιση σχεδόν χρόνο μετά την έξοδο από το Μνημόνιο, ο λαός της Πορτογαλίας ζει μέσα στη φτώχια και τη δυστυχία. Τον περασμένο Οκτώβριο, στην «Κυριακάτικη Σημερινή», δημοσιεύθηκε μία αναφορά στην κατάσταση σήμερα στην Πορτογαλία. «Στο σπίτι μας, η κρίση συνεχίζεται καθημερινά. Η χώρα αυτή δεν έχει τίποτε να μας προσφέρει», δήλωσε η Άνα Πάουλα, πρώην κομμώτρια. «Η εικόνα που προσπαθεί να περάσει η κυβέρνηση είναι εντελώς ψεύτικη».

 

Η Άνα είναι άνεργη από το 2011, και ο σύζυγός της σταμάτησε τη δουλειά του ως μεσίτης ακινήτων, λόγω της κρίσης χρέους η οποία ανάγκασε τις τράπεζες να κλείσουν τη στρόφιγγα των πιστώσεων. Το ζευγάρι έχει ένα 16χρονο γιο και ζει από το επίδομα κοινωνικής επανένταξης το οποίο ύστερα από περικοπές μειώθηκε στα 305 ευρώ. «Στο τέλος κάθε μήνα, παλεύουμε να τα βγάλουμε πέρα, ακόμη και ένα ευρώ μετράει», δήλωσε.

 

Καθώς δεν μπορούσαν να πληρώσουν τις δόσεις του στεγαστικού τους δανείου, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το διαμέρισμα τους των 100τ.μ., για μία κοινωνική στέγη, δύο φορές μικρότερη.

 

Σύμφωνα με τα τελευταία στατιστικά στοιχεία, ένας στους πέντε Πορτογάλους ζει κάτω από το όριο της φτώχιας, ένα εκ. άνθρωποι αντιμετωπίζουν σοβαρή στέρηση υλικών αγαθών. Ο Ανζέλο Μοντέιρο, άνεργος εδώ και τέσσερα χρόνια, λέει με δάκρυα: «Έχουμε πεινάσει. Είναι πολύ σκληρό όταν πρέπει να εξηγήσεις στην κόρη σου, γιατί έκοψαν το ρεύμα και το νερό, ή όταν δεν μπορείς να της πληρώσεις ένα εμβόλιο για την αλλεργία», λέει.

 

Ο αντίκτυπος της ύφεσης και της λιτότητας εξακολουθεί να μεγαλώνει και μετά την έξοδο από το Μνημόνιο. Άνθρωποι στρέφονται στο λαθρεμπόριο ναρκωτικών ή την πορνεία. «Θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι η χώρα πάει καλύτερα, αλλά εγώ δεν έχω να δώσω στα παιδιά μου να φάνε», δηλώνει η Σουζάνα Ολιβέιρα.

 

Πίσω από τις συγκλονιστικές αυτές δηλώσεις, Κύπριοι, μπορούν να ανακαλύψουν το δικό τους δράμα. Και πίσω από τις δηλώσεις των συντηρητικών ηγετών, μπορεί ο καθένας να θυμηθεί τις ταυτόσημες δηλώσεις του Νίκου Αναστασιάδη, του Χάρη Γεωργιάδη και των ηγετών του ΔΗΣΥ.

 

Συμπέρασμα: Κανένας λαός, ο οποίος εισέρχεται στη λαβίδα του Μνημονίου, δεν εξέρχεται αλώβητος. Κατακρεουργημένος βγαίνει. Και ο «εθνικός πόθος» θα αποδειχθεί εφιάλτης. Η Κύπρος θα εξέλθει του Μνημονίου, συνεχίζοντας μνημονιακά, με τη φτώχια, τη δυστυχία και την πείνα να αποκτούν μεγαλύτερες διαστάσεις.