Όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπέγραφε το συμβόλαιο της Χρυστάλλας Γιωρκάτζη, αγνοώντας τη σύγκρουση συμφερόντων που προέκυπτε, μας είπαν ότι ο Προέδρος δεν είναι υποχρεωμένος, ούτε μπορεί να γνωρίζει λεπτομέρειες και προσωπικά δεδομένα των ανθρώπων που διορίζει. Σήμερα, με το Υπουργικό Συμβούλιο, να εγκρίνει την αγορά υλικού παρακολούθησης από την ΚΥΠ, πάλιν τον ίδιο γελοίο ισχυρισμό, ακούμε: «Η πρόταση στο Υπουργικό Συμβούλιο, για έγκριση του συστήματος παρακολούθησης της ΚΥΠ, αφορούσε την αγορά τηλεπικοινωνιακού υλικού, χωρίς περαιτέρω λεπτομέρειες... Δεν είναι αρμοδιότητα του Υπουργικού να γνωρίζει λεπτομέρειες για τα τηλεπικοινωνιακά συστήματα που χρησιμοποιεί η ΚΥΠ. Υπάρχουν τεχνοκράτες που αξιολογούν τα συστήματα», δήλωσε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος.

 

Εκτιμούμε βαθύτατα τον Νίκο Χριστοδουλίδη και τον θεωρούμε ως μίαν από τις επιτυχέστερες επιλογές του Προέδρου Αναστασιάδη. Αντιλαμβανόμαστε επίσης τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται, να προσπαθεί να υπερασπισθεί, ή να δικαιολογήσει γκάφες, ή λανθασμένες αποφάσεις της Κυβέρνησης. Όμως το θέμα δεν μπορεί να σταματήσει ώς εδώ, ούτε να θεωρηθούν πειστικές οι εξηγήσεις που έδωσε.

 

Το Υπουργικό Συμβούλιο είχε ενώπιόν του μία πρόταση για αγορά τηλεπικοινωνιακού υλικού για τις ανάγκες της ΚΥΠ. Η ΚΥΠ δεν είναι εργοστάσιο παραγωγής γάλακτος. Ούτε όταν αγοράζει «τηλεπικοινωνιακό υλικό» μπορεί να θεωρείται ότι αγοράζει μπιμπελό. Δεν πέρασε από το μυαλό του Προέδρου της Δημοκρατίας και των Υπουργών να διερωτηθούν, τι είναι αυτό το τηλεπικοινωνιακό υλικό; Πώς χρησιμοποιείται και πού θα χρησιμοποιηθεί;

Και σίγουρα δεν είναι ειδήμονες περί τα τηλεπικοινωνιακά υλικά, αλλά προτού αποφασίσουν, δεν θα έπρεπε να καλέσουν τον Προϊστάμενο της ΚΥΠ, τους τεχνοκράτες που γνωρίζουν το αντικείμενο, να τους εξηγήσουν αυτά που δεν γνώριζαν; Τουλάχιστον ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, υπό την αρμοδιότητα του οποίου βρίσκεται η ΚΥΠ, ή κάποιος συνεργάτης του, δεν θα έπρεπε να ζητήσουν να ενημερωθούν, ώστε ο Προέδρος να μπορεί να ενημερώσει τους υπουργούς, τι θα ενέκριναν προς αγορά;

 

Το θέμα δεν άπτεται μόνο αυτού του συγκεκριμένου θέματος που συζητούμε. Έχει να κάνει με τη σοβαρότητα, ή την ελαφρότητα με την οποία αποφασίζει και εγκρίνει νομοσχέδια το Υπουργικό Συμβούλιο. Έχει γνώση του αντικειμένου για το οποίο αποφασίζει; Καλεί τεχνοκράτες να το ενημερώσουν πριν εγκρίνουν κάτι; Οι Υπουργοί, πριν καταθέσουν στο Υπουργικό προτάσεις, έχουν πλήρη γνώση, συμβουλεύονται κάποιους που γνωρίζουν το αντικείμενο;

 

Δεν επιδιώκουμε ρόλο παντογνώστη, ούτε ενήμεροι είμαστε των διαδικασιών που ακολουθούνται στο Υπουργικό Συμβούλιο. Απλές ερωτήσεις, που ανάγονται στην απλή λογική κάθε μέσου ανθρώπου, υποβάλλουμε. Το θέμα δεν είναι παίξε-γέλασε. Κάθε απόφαση της Κυβέρνησης επηρεάζει τη ζωή των ανθρώπων, τη λειτουργία του κράτους, το συμφέρον της κοινωνίας και το συμφέρον της χώρας. Δεν μπορεί, συνεπώς, να λαμβάνεται ελαφρά τη καρδία και κάτω από διαδικασίες τύπου «ψεκάστε, σκουπίστε, εγκρίνετε, τελειώσαμε». Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν μπορεί να υπογράφει συμβόλαια διορισμού ανθρώπων σε καίριες θέσεις, χωρίς να ερευνά και να ερωτά για τα ενδεχόμενα οι διορισμοί να προκαλούν βλάβη, ή αδιέξοδα στο κράτος. Και το Υπουργικό Συμβούλιο δεν δικαιολογείται να λαμβάνει αποφάσεις, χωρίς να γνωρίζει τι αποφασίζει και ποιες επιπτώσεις δυνατόν να δημιουργηθούν.

 

Και επ' αυτού, έχω να καταγράψω τη δική μου εμπειρία, όταν διαρκούσης της προεδρίας Γιώργου Βασιλείου, συνόδευσα τον τότε Πρόεδρο, μαζί με άλλους συναδέλφους στη Μόσχα, προκειμένου να έχει συνάντηση με τον Πρόεδρο Γέλτσιν και να συζητήσουν συμφωνίες που είχαν σχέση με τηλεπικοινωνιακές συνεργασίες Ρωσίας-Κύπρου. Ο Πρόεδρος Βασιλείου πήρε μαζί του ανώτερο λειτουργό της Cyta, και στη διάρκεια της πτήσης απομονώθηκε μαζί του, για να ενημερωθεί για διάφορα τεχνικά θέματα που θα προέκυπταν κατά τη συζήτηση με τον Πρόεδρο Γέλτσιν. Ο Γιώργος Βασιλείου είχε το χάρισμα να συλλαμβάνει χωρίς κανένα πρόβλημα εξειδικευμένα θέματα. Όταν κάθισε στο τραπέζι με τον Γέλτσιν, διαπραγματεύθηκε το δύσκολο και καθαρά τεχνοκρατικό θέμα, με γνώσεις που θα τις ζήλευε και ο πλέον εξειδικευμένος σε θέμα τηλεπικοινωνιών, τεχνοκράτης. Έτσι τουλάχιστον μου είχε δηλώσει, εντυπωσιασμένος, άνθρωπος που παρευρισκόταν στις συνομιλίες.

 

Αναφέρω ενδεικτικά την περίπτωση, για να ενισχύσω το επιχείρημα ότι το να κυβερνά κανείς, και περισσότερο να λαμβάνει δύσκολες αποφάσεις, επιβάλλεται να είναι γνώστης του αντικειμένου για το οποίο αποφασίζει. Διαφορετικά, οι τσαπατσουλιές και οι πρόχειρες αποφάσεις έχουν κόστος για τον τόπο και τον πολίτη, και δημιουργούν προβλήματα. Όπως στην περίπτωση του υλικού παρακολούθησης, το οποίο προμηθεύθηκε η ΚΥΠ και το ενέκρινε το Υπουργικό Συμβούλιο, χωρίς να γνωρίζει τι ενέκρινε...