Υπάρχει πρόοδος στο Κυπριακό. Αυτός είναι ο ισχυρισμός της Κυβέρνησης, παρότι ο κ. Ακιντζί επιμένει στους «δύο λαούς» και στη νομιμοποίηση του Βορρά, δηλαδή του ψευδοκράτους, το οποίο «θα εντάξει στο διεθνές δίκαιο».

Επειδή εμείς ουδόλως ανήκουμε στο απορριπτικό στρατόπεδο, αλλά υποστηρίζουμε μια δημοκρατική, βιώσιμη λύση, τονίζουμε για πολλοστή φορά ότι, οι συνομιλίες δεν βρίσκονται σε πορεία επανενσωμάτωσης των κατεχομένων στην Κυπριακή Δημοκρατία, όπως το Πρωτόκολλο 10 καθορίζει και συνιστά τμήμα του κοινοτικού κεκτημένου. Ούτε έχουν ως βάση τις κυπρογενείς υποχρεώσεις της Τουρκίας, όπως αυτές προκύπτουν από την αντιδήλωση της 21ης Σεπτεμβρίου του 2005 για την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Άγκυρα.

Αντιθέτως, οι διαπραγματεύσεις έχουν ως βάση τη συμφωνία της 11ης Φεβρουαρίου, με την οποία, όπως τονίζει ο κ. Ακιντζί, ο Βορράς, δηλαδή η «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» θα συνεταιριστεί με τον «Νότο», στο πλαίσιο των δύο ισότιμων συνιστώντων κρατών, των οποίων η κυριαρχία θα πηγάζει εξίσου από Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους. Όπως, δηλαδή, αναγραφόταν και στο σχέδιο Ανάν, το οποίο ο ίδιος προβάλλει ως το κοινό του όραμα με τον Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη.

Ερώτημα: Προς ποια κατεύθυνση βρίσκεται η πρόοδος στο Κυπριακό, όπως η Κυβέρνηση ισχυρίζεται; Ποιο είναι το κοινό όραμα; Η αναγνώριση του ψευδοκράτους από εμάς ως ισότιμου συνιστώντος κράτους, αντί η αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία, όπως οι κυπρογενείς εντός της ΕΕ υποχρεώσεις της Άγκυρας επιβάλλουν; Γιατί ενταχθήκαμε στην ΕΕ; Για να διχοτομηθούμε και να διαλυθούμε ή για να αναστηλωθεί η παραβιασθείσα από την Τουρκία έννομη τάξη;

Ο κ. Ακιντζί δεν αναφέρθηκε μόνο στη μορφή της λύσης, αλλά και στο θέμα των αποζημιώσεων. Είπε συναφώς ότι θα πληρωθούν από το ταμείο του φυσικού αερίου! Δηλαδή, θα του δώσουμε κράτος και θα πληρώσουμε τα σπασμένα της Άγκυρας. Και εξηγούμε: Ένας πρόσφυγας ή μη, κύριος περιουσίας στα κατεχόμενα, έχει δικαίωμα αποζημίωσης από την Τουρκία για απώλεια άσκησης κατοχής και χρήσης.

Αυτό αναφέρει η νομολογία του ΕΔΑΔ. Εάν, λοιπόν, σε περίπτωση λύσης κάποιος δικαιούχος έχει μια περιουσία αξίας «χ», την οποία θα μπορεί να διαθέσει προς εκμετάλλευση, στην αξία αυτή προστίθεται και το μέρισμά του από το φυσικό αέριο, εάν και όταν θα αρχίσει η εκμετάλλευση και θα εγκαθιδρυθεί το ταμείο. Τι μας λέει, λοιπόν, ο κ. Ακιντζί; Να θεωρηθεί ως αποζημίωση για έναν έκαστο όσων θα απολέσουν την περιουσία τους, το μέρισμα που του αναλογεί από το φυσικό αέριο. Και αν δεν φτάνει, για να καλυφθεί το ποσό, θα αφαιρεθούν χρήματα και από το μέρισμα άλλων συμπολιτών μας.

Δηλαδή, εκεί που κάποιος δικαιούται αποζημίωση για απώλεια χρήσης, χωρίς απώλεια κυριότητας, καθώς και την αξία του ακινήτου, συν το μέρισμά του από το φυσικό αέριο -εάν όλα αυτά στοιχίζουν τρία, για παράδειγμα, εκατομμύρια ευρώ-, τελικώς θα πάρει μόνο το ένα από τα τρία. Το οποίο δικαιούται ούτως ή άλλως.

Εν ολίγοις, θα αποζημιώσουμε τους εαυτούς μας! Και η Τουρκία, η οποία φέρει την ευθύνη, και θα όφειλε να πληρώσει σειρά αποζημιώσεων, όχι μόνο θα τη βγάλει καθαρή, αλλά θα έχει και κέρδος. Πολιτειακό, αφού θα νομιμοποιηθεί το ψευδοκράτος, καθώς και γεωπολιτικά και οικονομικά, καθότι θα τριχοτομηθεί η ΑΟΖ μεταξύ της ίδιας και των δύο συνιστώντων κρατών. Και με τον τρόπο αυτό, όχι μόνο δεν θα βάλει το χέρι στην τσέπη, αλλά θα την αποζημιώσουμε και αυτή, μέσω του φυσικού αερίου, για τις ζημιές που υφίσταται επί σειρά ετών, λόγω της παρουσίας του στρατού της στην Κύπρο!