«Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία ή διχοτόμηση;». Τα κόμματα που διαχρονικά τάσσονταν υπέρ της λύσης Δ.Δ.Ο. χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις, θεωρούν ότι άλλη επιλογή απ’ αυτή δεν υπάρχει. 

ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, διά των πολιτικών τους ηγετών, με το πέρας του συμβουλίου αρχηγών στο Προεδρικό τη Δευτέρα (30/7) το επανέλαβαν ξανά, ο κάθε ένας με τον δικό του τρόπο. Ο μεν Αβέρωφ Νεοφύτου, κληθείς να απαντήσει σε ερώτηση για το ενδεχόμενο «Σχεδίου Β», ήταν κατηγορηματικός. «Δεν υπάρχει Κύπρος Β, για να υπάρχουν για εμάς Σχέδια Β».

Ακόμη πιο ξεκάθαρος ήταν ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού. «Δεν αποτελεί επιλογή, κατά την άποψή μας, η διαφοροποίηση του επιδιωκόμενου στόχου και δεν πρέπει να αποτελεί επιλογή, διότι, εάν θα τεθεί θέμα αλλαγής του στόχου λύσης του Κυπριακού, αυτό δεν θα είναι προς την κατεύθυνση ενός ενιαίου κράτους αλλά προς την κατεύθυνση της λύσης δύο κρατών, και μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν καταστροφική για την Κύπρο», δήλωσε.   

Σύμφωνα με πληροφορίες του Sigmalive, ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ ήταν κι ο μόνος που ανέβασε σχετικά τους τόνους στο συμβούλιο αρχηγών, εκφράζοντας τη θέση ότι ο Πρόεδρος δεν προσπάθησε αρκετά για να πείσει την κα Λουτ ότι είναι έτοιμος να επανέλθει στον διάλογο, κάτι που ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αρνήθηκε κατηγορηματικά.

Οι δηλώσεις αυτές δεν μπορεί να είναι άσχετες με τα όσα συμβαίνουν στο διπλωματικό παρασκήνιο και τα όσα ψιθυρίζονται ως σκέψεις ή ως προβληματισμοί στα κέντρα λήψεως αποφάσεων. Συνυπολογίζοντας, μάλιστα, κανείς τις επίσημες δηλώσεις Ελληνοκύπριων αξιωματούχων μέσα από τις οποίες κάνουν λόγο για το «τέλος μιας εποχής στο Κυπριακό», εύλογα τίθενται συγκεκριμένα ερωτήματα. Πού βρισκόμαστε σήμερα; Ποια είναι τα επόμενα βήματα; Ποια είναι τα «Σχέδια Β» κι από ποιους εκπορεύονται; Και γιατί όλοι χαρακτηρίζουν την περίοδο που διανύουμε ως την κρισιμότερη στην ιστορία του Κυπριακού προβλήματος;

Καθολικά αποδεκτές απαντήσεις στα σχετικά ερωτήματα δεν μπορούν να δοθούν, καθότι τίποτα δεν εμπίπτει στη σφαίρα του απόλυτου. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια δεδομένα, αλλά και συγκεκριμένα ζητούμενα. Ως προς το πού βρισκόμαστε, αυτό είναι δεδομένο, καθότι μετά το ναυάγιο στο Κραν Μοντανά εισήλθαμε σε μια περίοδο στασιμότητας και περισυλλογής. Η κάθοδος στην Κύπρο τής Ειδικής Απεσταλμένης του Γ.Γ. του ΟΗΕ, απαντά κατά κάποιο τρόπο στο ερώτημα για το ποια είναι τα επόμενα βήματα. Οι διερευνητικές επαφές της κυρίας Λουτ με τα εμπλεκόμενα μέρη στο Κυπριακό (ελληνοκυπριακή πλευρά, τουρκοκυπριακή πλευρά, εγγυήτριες δυνάμεις και Ε.Ε.) θα καθορίσουν την επόμενη ημέρα με χρονικό ορίζοντα τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, περί τα τέλη του Σεπτέμβρη.

Ανώτατες διπλωματικές πηγές μάς υπογράμμισαν, ωστόσο, ότι η δική μας πλευρά κάθε άλλο παρά αισιόδοξη είναι, δεδομένης της αδιαλλαξίας της Τουρκίας να υπαναχωρήσει από τις πάγιες θέσεις της στην εξωτερική πτυχή του Κυπριακού (ασφάλεια, εγγυήσεις, στρατός), αλλά και τις δηλώσεις περί άλλων λύσεων εκτός πλαισίου ΟΗΕ.

Είναι μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο που γεννιούνται και οι όποιες συζητήσεις για το περιβόητο «plan b». Ένα «plan b» το οποίο μπορεί να μην αποτελεί πολιτικό στόχο της κυβέρνησης, όμως ενδεχομένως ν’ αποτελέσει πολιτική ανάγκη, δεδομένων των εξελίξεων που θα καθοριστούν από τη στάση της Τουρκίας.

Κάπως έτσι απαντάται και το ερώτημα γιατί ακόμη και ο ίδιος ο Ελληνοκύπριος διαπραγματευτής Ανδρέας Μαυρογιάννης έκανε λόγο πάμπολλες φορές για το «τέλος μιας εποχής» και ότι βρισκόμαστε, όχι στο «παρά πέντε», αλλά και στο «και πέντε» του Κυπριακού. Τώρα, αν το «Σχέδιο Β» θα είναι η λύση των δυο κρατών με την αναγνώριση του ψευδοκράτους έναντι εδάφους ή την προσάρτηση των κατεχομένων και ανακήρυξή τους ως επαρχία της Τουρκίας ή κάτι άλλο, είναι κάτι που δεν μπορεί ασφαλώς ν' απαντηθεί.

Η σιωπηρή απαισιοδοξία, ωστόσο, της δικής μας πλευράς για το πού θα οδηγηθούν τα πράγματα στο Κυπριακό, δεν είναι άσχετη και με τα Ενεργειακά και πιο συγκεκριμένα με τις εκτιμήσεις ότι περί τα τέλη του Αυγούστου η Τουρκία θα προχωρήσει ακόμη και σε παράλληλες γεωτρήσεις εντός της Κυπριακής ΑΟΖ.