Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) καταδίκασε την Κύπρο για παραβίαση του Άρθρου 3 του Πρωτοκόλλου 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης, κρίνοντας ότι το νομοθετικό κενό σχετικά με την πλήρωση κενής βουλευτικής έδρας παραβίασε το δικαίωμα σε ελεύθερες εκλογές.

Η απόφαση αφορά την υπόθεση Γεώργιος Παπαδόπουλος κατά Κύπρου (αριθ. 21454/21), που εκδόθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2025. Ο Παπαδόπουλος, υποψήφιος του Κινήματος Αλληλεγγύη, είχε ανακηρυχθεί επιλαχών στις βουλευτικές εκλογές του 2016. Μετά την απόφαση της εκλεγμένης προέδρου του κινήματος – και ευρωβουλευτή – να μην αναλάβει την έδρα, οι αρχές τον διόρισαν στη θέση της. Ωστόσο, η Εκλογοδικείο ακύρωσε τον διορισμό του τρεις φορές (το 2017, 2018 και 2020), υποστηρίζοντας ότι δεν υπήρχε συνταγματική ή νομοθετική πρόβλεψη για τέτοια αντικατάσταση.

Παρά τις μεταγενέστερες νομοθετικές και συνταγματικές τροποποιήσεις που επιχείρησε η Βουλή, το Δικαστήριο τις έκρινε αντισυνταγματικές ή αναδρομικές, θεωρώντας ότι η πλήρωση της έδρας μέσω ειδικής νομοθεσίας υπονόμευε την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας.

Το ΕΔΑΔ διαπίστωσε ότι η απουσία μηχανισμού – είτε μέσω διορισμού επιλαχόντα είτε με προκήρυξη επαναληπτικών εκλογών – οδήγησε σε παρατεταμένη κενή έδρα, γεγονός που «ματαίωσε την εκφρασμένη βούληση του λαού όπως αυτή εκφράστηκε στις εκλογές του 2016».

Σύμφωνα με το Δικαστήριο, οι κυπριακές αρχές «δεν αντιμετώπισαν αποτελεσματικά το νομοθετικό κενό, ούτε παρείχαν νόμιμη εναλλακτική λύση», με αποτέλεσμα να σημειωθεί παράνομη παρέμβαση στο δικαίωμα του αιτητή να εκλεγεί.

Ως αποζημίωση, το ΕΔΑΔ επιδίκασε στον Παπαδόπουλο 8.000 ευρώ για ηθική βλάβη.

Η υπόθεση, όπως επισημαίνεται στην απόφαση, αναδεικνύει ένα δομικό πρόβλημα στο εκλογικό σύστημα της Κύπρου, καθώς η ανεπαρκής ρύθμιση περιπτώσεων όπου ένας εκλεγμένος βουλευτής αρνείται την έδρα πριν από την έναρξη της κοινοβουλευτικής περιόδου θα μπορούσε να οδηγήσει σε θεσμικό αδιέξοδο.