Τα άδικα δεν ευδοκούνται και τα τελευταία 24ωρα αποδεικνύουμε και ως κοινωνία και ευρύτερα το πολιτικό σύστημα την υποκρισία και την επιδερμικότητα, με την οποία αντιμετωπίζονται πρόσωπα, θεσμοί και σοβαρά ζητήματα δημοσίου συμφέροντος.
Εκδηλώνεται κυρίως μέσω των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης μια "αιμοβόρα" στάση και συμπεριφορά, που αγγίζει τα όρια του κανιβαλισμού και που αποδεικνύει τη χαμηλή στάθμη της ηθικής και της τιμής που έχουμε ως άνθρωποι και ως κοινωνία.
Ένα παραπολιτικό με αναφορές για παραίτηση του Σάββα Αγγελίδη, αποτέλεσε τη θρυαλλίδα για να εκτονώσουν οι εξουσιομανείς και οι πολιτικά στερημένοι την ανθρωποφαγία και το μένος τους. Έσπευσαν να εξαργυρώσουν με μια ασύγγνωστη λασπολογία, ψήφους από μια κοινωνία που "διψά" για τιμωρία όσων με τις πράξεις διαφθοράς τους έπληξαν τον τόπο οικονομικά, αλλά και την αξιοπρέπειά του.
«Μηδενί δίκην δικάσης, πριν αμφοίν μύθον ακούσης», έγραφε -όμως- ο αρχαίος Έλληνας ποιητής Φωκυλίδης ο Μιλήσιος, αλλά η φράση αναφέρεται και από τον Αριστοφάνη στις «Σφήκες». Μην καταδικάσεις κανέναν πριν ακούσεις την ιστορία και από τους δύο. Αυτό είναι που πράττουμε;
Η πρόθεση του Σάββα Αγγελίδη να παραιτηθεί είναι ένα ζήτημα, εκείνο, ωστόσο, που θα έπρεπε να προβληματίσει είναι οι λόγοι για τους οποίους ένας Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας φτάνει στο σημείο να θέλει να παραιτηθεί και να μοιράζεται ενδεχομένως τις σκέψεις και τους προβληματισμούς του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος προσπαθεί να τον μεταπείσει.
1) Σπίλωση του ονόματός του. Από την έναρξη του διορισμού του ο Σάββας Αγγελίδης βρέθηκε στην ακίδα των πολιτικών αντεγκλήσεων χωρίς απτές αποδείξεις και χωρίς ιστορικό προηγούμενο για μεμπτή ή έστω ασύμβατη συμπεριφορά. Ο Αγγελίδης μετατράπηκε σε σάκο του μποξ για να χτυπηθεί ο Νίκος Αναστασιάδης. Στο ίδιο έργο θεατές και τώρα με την ίδια ένταση για να χτυπηθεί ο Νίκος Χριστοδουλίδης.
2) Ο διορισμός ανεξάρτητων ποινικών ερευνητών για τα όσα συνέβαιναν στις Κεντρικές Φυλακές και αποδεικνύονταν με δικαστικές αποφάσεις το 2022 και οι αποκαλύψεις του ΣΙΓΜΑ την ίδια περίοδο, σηματοδότησε ένα νέο κύμα λάσπης εναντίον του, καθώς θίγονταν κατεστημένα και υπόκοσμος. Η πολεμική εναντίον του δεν είχε προηγούμενο, με τον τότε Γενικό Ελεγκτή να ανοίγει τις πόρτες της Υπηρεσίας του και να προσφέρεται να παρέχει θέση και στήριξη στην τότε διευθύντρια και υποδιευθύντρια των Κεντρικών Φυλακών, οι οποίες σήμερα βρίσκονται αντιμέτωπες με ποινικές διώξεις για σοβαρά αδικήματα.
3) Απειλές κατά της ζωής του. Η αποφασιστικότητα του Αγγελίδη να αντιμετωπίσει το άντρο της παρανομίας στις Φυλακές, που αποδεδειγμένα λειτουργούσαν ως διευθυντήριο του οργανωμένου εγκλήματος, ενόχλησε πολύ διάφορους κύκλους. Και φτάσαμε στο έσχατο: ο υπόκοσμος να απειλεί τον ίδιο και την οικογένεια του. Υπομνύω, επίσης, τις επιθέσεις κατά δημοσίων κατηγόρων της Νομικής Υπηρεσίας και τους εμπρησμούς σε δικαστικές αίθουσες για καταστροφή τεκμηρίων, που σχετίζονταν με μεγάλες υποθέσεις ναρκωτικών. Αν είναι δυνατόν το κράτος και οι θεσμοί του να βρίσκονται υπό πραγματική απειλή, την ώρα που χρέος του είναι να διαφυλάσσει τη δημόσια ασφάλεια.
4) Καταγγελίες στα συρτάρια. Οι διάφοροι γνωστοί - άγνωστοι κύκλοι δεν σταμάτησαν βεβαίως εδώ. Επιχείρησαν να εμπλέξουν τον Σάββα Αγγελίδη σε πράξεις διαφθοράς ή και υποθέσεις που οι τότε πολιτικές συνθήκες επέβαλλαν να βρίσκονται ψηλά στην επικαιρότητα (βλέπε υπόθεση κατασκοπευτικού βαν). Υπεβλήθησαν, λοιπόν, έξι καταγγελίες εκ των οποίων οι 5 εξετάστηκαν και απερρίφθησαν, ενώ εκκρεμεί άλλη μία.
Όλοι καμώνονται πως αποτάσσουν τη διαφθορά και εμφανίζονται ως υπέρμαχοι στον αγώνα της πάταξης της. Πόσο υποκριτικό. Πως είναι δυνατόν η Αρχή κατά της Διαφθοράς για δυόμιση χρόνια να κρατά στα συρτάρια καταγγελίες εις βάρος του Εισαγγελέα και δεν προχωρεί στη διερεύνησή τους; Είναι δυνατόν να επικρέμονται πάνω από έναν ανεξάρτητο θεσμό τέτοιας φύσεως σκιές και να μη διερευνώνται;
Εάν ο Σάββας Αγγελίδης, παραιτηθεί, ποιος θα χάσει; Η απώλεια για τον τόπο θα είναι τεράστια... Υπομνύω και πάλι τις υποθέσεις σφετερισμού περιουσιών Ελλήνων προσφύγων στα κατεχόμενα, που για χρόνια οι κυβερνήσεις και πρώην Γενικοί Εισαγγελείς άφηναν να συντελούνται χωρίς να λαμβάνουν μέτρα. Πρώτη φορά καταδίκες για εγκλήματα και ανθρωποκτονία στο σωφρονιστικό ίδρυμα. Όλοι λένε είναι γεμάτες οι Φυλακές... Αυτό ποιων έργο είναι; Δεν είναι της Νομικής Υπηρεσίας και της Αστυνομίας; Στο μεταναστευτικό; Η αυστηροποίηση των ποινών για τους διακινητές παράνομων μεταναστών ανέκοψε ή όχι το μαζικό μεταναστευτικό ρεύμα; Τόσο και τόσα, που αθόρυβα γίνονταν και γίνονται ακόμα.
Κι όμως, απέναντι σε όλο αυτό το έργο, αντί να στηρίξουμε εκείνους που επιχειρούν να κρατούν όρθιους τους θεσμούς, επιλέγουμε να τους λιθοβολούμε με ευκολία, σαν να μας περισσεύει η δικαιοσύνη και η ανθρωπιά.
Το πιο οδυνηρό, όμως, από αυτήν την ιστορία είναι ότι πάψαμε να είμαστε άνθρωποι. Πάψαμε να ψάχνουμε τα όσα τεκταίνονται γύρω μας και γινόμαστε τόσο αβασάνιστα και τόσο εύκολα αυστηροί κριτές των πάντων. Μα χάσαμε και τη μπέσα και την ανθρωπιά μας πλέον; Όλοι εικόνες Θεού είμαστε... Έτσι πλαστήκαμε. Πως καταντήσαμε έτσι!
*Της Πέτρας Αργυρού - Διευθύντρια Σύνταξης στο Σίγμα
