Ο Πρόεδρος της Κύπρου επικεντρώθηκε σε μια υπερπροσπάθεια στον ΟΗΕ προς εξεύρεση αποδεκτής λύσης στο Κυπριακό, αλλά στο εσωτερικό επικρατεί η μανία μερικών κομματαρχών για να «αποδομήσουν» τον Πρόεδρο στο κομματικό τους ακροατήριο, παραγνωρίζοντας ότι αυτό πλήττει την Κύπρο. Χαρακτηριστικά, δεν υπήρξε ξένος αξιωματούχος στην ΕΕ ή αλλού, που να αμφισβητεί τις προθέσεις του Πρόεδρου. Οι μόνες φωνές αμφισβήτησης είναι από αριστεροδέξιους κομματάρχες στην Κύπρο και από δημοσιογράφους, περιλαμβανομένου του κρατικού ραδιοφώνου!
Ένα πρόσφατο συμβάν αποκαλύπτει πόσα κρύβουν ορισμένοι κομματάρχες. Σε πρόσφατη διαβούλευση για αναζήτηση τίτλου συζήτησης με επίκεντρο τα «51 χρόνια από την Τουρκική εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή», υπήρξε κομματική απαίτηση για αναφορά σε «συμφωνημένο πλαίσιο προς επανέναρξη των συνομιλιών». Ούτε καν επιδίωξη για συνολική λύση, αλλά απλώς επανέναρξη διαπραγματεύσεων. Ούτε καν αναφορά σε λύση ευθυγραμμισμένη με τις «αξίες της ΕΕ και το κοινοτικό δίκαιο», την στιγμή που η ΕΕ των «27» ομόφωνα ζητεί «λύση ευθυγραμμισμένη με τις αξίες της ΕΕ και το κοινοτικό δίκαιο/κεκτημένο.» Εν ολίγοις, εγχώριες κομματικές ηγεσίες, έχουν ως προμετωπίδα τους στο Κυπριακό θέση σαφώς πιο κάτω από εκείνην που θέτει η ΕΕ των «27». Εδώ κρύβεται κάτι πολύ σημαντικό. Μια από τις λεγόμενες συγκλίσεις για το Κυπριακό, προνοεί ότι ο παράνομος χρήστης/σφετεριστής θα έχει τον πρώτο λόγο για Ελληνοκυπριακή περιουσία που θα τεθεί υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση, το οποίο βρίσκεται σε κάθετη σύγκρουση με τον δεσμευτικό Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ που ισχύει για όλους τους πολίτες. Για την «σύγκλιση» που παρακάμπτει τα θεμελιώδη δικαιώματα που το Ευρωπαϊκό δίκαιο επιβάλλει, επικρατεί σιωπή των κομματαρχών, αλλά για τον Πρόεδρο είναι λαλίστατοι σε αρνητισμό. Έτσι, οι κομματάρχες του ΑΚΕΛ αναφέρονται σε «μασημένα λόγια» και στην ανάγκη να επικεντρωθούμε στα «εκκρεμούντα ζητήματα» και του ΔΗΣΥ για «ανάγκη σαφούς πολιτικής βούλησης και προσήλωσης πάντα στο συμφωνημένο πλαίσιο», για «καθαρή κατεύθυνση, καθαρή βούληση» κ.ά. Για την πιο πάνω «σύγκλιση» όμως, καθαρή απάντηση δεν δίνουν. Έχοντας και οι δύο κομματική σταδιοδρομία από το ... Δημοτικό Σχολείο, γνωρίζουν ότι έτσι αποδυναμώνουν τον Πρόεδρο καθώς δίνει την μάχη για την Κύπρο. Κι είναι τραγικό να επικρίνουν τους ακραίους πατριδοκάπηλους, είτε να παρουσιάζονται ως ευρωπαϊστές, εκείνοι που απαιτούν το «κεκτημένο των συγκλίσεων», αλλά όχι το ευρωπαϊκό κεκτημένο!
Οι κομματικές δηλώσεις υπονόμευσης του Προέδρου, γίνονται καθώς η τουρκική πλευρά αναφέρεται σε «πραγματικότητες των δύο κρατών» και καταδεικνύουν την επικράτηση του κομματικού συμφέροντος εις βάρος της πατρίδας. Παράλληλα, με το ουσιαστικό αποτέλεσμα της συνάντησης για το Κυπριακό στο μηδέν, ο ΥΠΕΞ της Ελλάδας κ. Γεραπετρίτης αξιολόγησε την συνάντηση ως «εξαιρετικά παραγωγική»! Με την Τουρκία σε έξαρση νεο-οθωμανικού επεκτατισμού (Λιβύη, Συρία, Ιράκ, Ανατ. Μεσόγειο κ.ά.), είναι αφέλεια ότι με «δώρα» ενδυνάμωσής της Τουρκίας (ρόλο στην Ευρωάμυνα, αναβάθμιση εμπορίου μέσω Τελωνειακής Ένωσης κ.ά.), θα μας λυπηθεί ο Φιντάν κι ο Ερντογάν! Δεν συνετίζουμε τον κατακτητή και επεκτατιστή, ενδυναμώνοντας τον. Αυτό δεν είναι ορθολογισμός, αλλά συνταγή συντριβής. Και στο τέλος ενός προδιαγραμμένου ναυαγίου, για τους κομματάρχες μας θα φταίει ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης και όσοι προειδοποιούσαμε.
Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ - S&D
