Καθώς πλησιάζει η άτυπη πενταμερής για το Κυπριακό, οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι δεν έχουμε την πολυτέλεια της απάθειας. Ο Κυπριακός Ελληνισμός δεν μπορεί να αρκεστεί σε ευχολόγια· δικαιούται μια λύση βιώσιμη, λειτουργική, δίκαιη και ευρωπαϊκή. Αυτή η λύση όμως δεν πρόκειται να προκύψει μέσα από την αδράνεια.
Η ελληνοκυπριακή πλευρά προσέρχεται με καθαρές και σταθερές θέσεις: λύση Ομοσπονδίας, όπως ορίζεται από τα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ και όχι όπως την ερμηνεύει κατά το δοκούν η τουρκική πλευρά. Μια λύση που να προνοεί την αποχώρηση του τουρκικού στρατού. Τον τερματισμό των μονομερών επεμβατικών δικαιωμάτων, την επιστροφή εδαφών και την λειτουργικότητα του κράτους στο πλαίσιο της Ε.Ε
Η σταθερότητα του Δημοκρατικού Συναγερμού σε αυτή τη γραμμή αποτελεί πυξίδα αξιοπιστίας.
Μια Νέα Γεωπολιτική Πραγματικότητα
Τα δεδομένα στην περιοχή μας έχουν μετασχηματιστεί. Από τη μια πλευρά βλέπουμε την Τουρκία να κινείται μεθοδικά σε πολλαπλά γεωπολιτικά μέτωπα, αναζητώντας ρόλο και λόγο. Ακολούθως η αστάθεια στη Μέση Ανατολή, η ρωσική επιθετικότητα που συνεχίζεται στην Ουκρανία και συν αυτώ όλα τα ανοιχτά μέτωπα που συνθέτουν ένα εύθραυστο γεωπολιτικό σκηνικό, απαιτούν από εμάς στρατηγική εγρήγορση και όχι επανάληψη παγιωμένων θέσεων.
Η υπεράσπιση του διεθνούς δικαίου πρέπει να συνδυαστεί με μια ενεργή διπλωματία, εναρμονισμένη με τις νέες προτεραιότητες της Δύσης. Η Κύπρος δεν είναι μόνο το θύμα μιας εισβολής. Είναι, πλέον, και κλειδί στη σταθερότητα της Ανατολικής Μεσογείου. Πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τη θέση μας όχι ως αιτούντες μόνο, αλλά ως εταίροι με στρατηγική σημασία.
Η Ευρωπαϊκή Διάσταση του Κυπριακού
Το Κυπριακό δεν είναι «ένα απλό πρόβλημα κατοχής». Είναι δοκιμασία για την ίδια την αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όταν μια χώρα-μέλος παραμένει διαιρεμένη από τον στρατό μιας υποψήφιας προς ένταξη χώρας, το ζήτημα υπερβαίνει τη διπλωματία: είναι ζήτημα ευρωπαϊκών αρχών.
Η Λευκωσία οφείλει να εντάξει τη λύση του Κυπριακού στην αρχιτεκτονική ασφάλειας της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, με τεκμηρίωση, επιμονή και συντονισμένη στρατηγική πίεση. Χωρίς ρήξεις, αλλά και χωρίς εφησυχασμό.
Σε αυτό το πλαίσιο, είναι ιδιαίτερα σημαντικό το ομόφωνο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος: καθαρή καταδίκη των τουρκικών παραβιάσεων, αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως του μόνου νόμιμου κράτους-μέλους και απαίτηση για επανέναρξη των συνομιλιών εντός διεθνούς και ευρωπαϊκού πλαισίου.
Παράλληλα, με αφορμή την 51η επέτειο της εισβολής, ο ΔΗΣΥ ανέλαβε πρωτοβουλία στο Ευρωκοινοβούλιο για την καταδίκη της Τουρκίας, με ρητή αναφορά στην ανάγκη επιστροφής στη βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας και στα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Η συμβολή μας ήταν καθοριστική στη διαμόρφωση της τελικής μορφής του κειμένου, ενισχύοντας το πολιτικό κεφάλαιο της Κύπρου στις ευρωπαϊκές διεργασίες.
Από την Άμυνα στην Πρωτοβουλία
Η ελληνοκυπριακή πλευρά συνήθως υιοθετεί αμυντική στάση και ανταποκρίνεται ορισμένως μέσω των δυνατοτήτων της κυρίως στο πεδίο της διπλωματίας. Για αυτό και έχει έρθει η ώρα να αναλάβουμε πρωτοβουλίες. Να μην ζητούμε λύση από θέση αδυναμίας αλλά να τη διεκδικούμε από θέση ευθύνης και γεωπολιτικής λογικής.
Η Δύση έχει ανάγκη από σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο. Και η Κύπρος, ως κόμβος ενεργειακής διασύνδεσης, με ισχυρές περιφερειακές συμμαχίες και με δημοκρατικούς θεσμούς, μπορεί να αναδειχθεί σε αξιόπιστο εταίρο. Αυτό θα πρέπει να αναδειχθεί και να τονιστεί ως μείζον εργαλείο διπλωματικής δράσης.
Ο Ρόλος του Δημοκρατικού Συναγερμού
Σε αυτό το νέο τοπίο, ο Δημοκρατικός Συναγερμός καλείται να λειτουργήσει ως γέφυρα μεταξύ κοινωνίας και ηγεσίας. Να αφουγκραστεί τις ανησυχίες των πολιτών, να παράγει ρεαλιστικές προτάσεις και να καθοδηγεί με ευθύνη και διορατικότητα.
Οι διμερείς σχέσεις με ΗΠΑ και Ισραήλ δεν είναι απλώς στρατηγικές συμμαχίες. Είναι δίαυλοι προς μια Δύση που αναζητά ενεργούς, αξιόπιστους και προβλέψιμους εταίρους. Σε αυτό το πλαίσιο η εμβάθυνση αυτών των σχέσεων δεν στοχεύει στην απομόνωση της Τουρκίας, αλλά στην ενίσχυση των διεθνών μηχανισμών που μπορούν να συνδράμουν σε μια δίκαιη λύση.
Εν Κατακλείδι
Ο ΔΗΣΥ παραμένει ο πολιτικός χώρος που συνδυάζει εθνική ευθύνη με στρατηγικό ρεαλισμό. Πιστεύουμε στη λύση, πιστεύουμε στον διάλογο, αλλά δεν πρόκειται να υποκύψουμε στη λογική των δύο κρατών.
Ταυτόχρονα σε ένα πολιτικό περιβάλλον που δοκιμάζεται από ρηχές συνθηματολογίες και ακραίους αυτοσχεδιασμούς και σε μια εποχή εύκολων συνθημάτων και πολιτικού αυτοσχεδιασμού, ο Δημοκρατικός Συναγερμός οφείλει να παραμείνει η δύναμη που ενώνει την εθνική ευθύνη με τον ευρωπαϊκό ρεαλισμό.
Να διατηρήσουμε το κύρος της ηγεσίας μας όχι διαχειριστικά, αλλά εμπνευσμένα. Η Κύπρος δεν έχει ανάγκη απλώς από μια λύση. Έχει ανάγκη από ηγεσία που ξέρει πώς να τη διεκδικήσει — και να την υλοποιήσει.
Όσοι υπόσχονται λύσεις χωρίς περιεχόμενο ή αποστρέφονται τις συμμαχίες της Κύπρου με τη Δύση, το μόνο που πετυχαίνουν είναι να αποδυναμώνουν τη φωνή της. Η Κύπρος δεν χρειάζεται σιωπηλούς τιμωρούς.
Χρειάζεται στρατηγική ηγεσία. Αυτό επιζητεί η νέα γενιά και η κυπριακή κοινωνία στο σύνολό της.
