Μια νυχτερινή έξοδος που θα έπρεπε να είναι απλώς μια ανάπαυλα από τη ρουτίνα του στρατού, μετατράπηκε σε μια από τις πιο δραματικές στιγμές της ζωής του.

Ο Ρένος Ευαγγελάκης αφηγείται στο SigmaLive το τροχαίο που ανέτρεψε όσα θεωρούσε δεδομένα και τον οδήγησε σε έναν δύσκολο αλλά βαθιά μεταμορφωτικό αγώνα αποκατάστασης.

Διαβάστε επίσης: Πώς ο μικρός Λέων μέσα από τη σπάνια ασθένεια του μας δίνει μαθήματα ζωής

Η νύχτα του ατυχήματος

Ο Ρένος θυμάται ελάχιστα από το βράδυ του ατυχήματος. «Ήταν Παρασκευή 5 του Νοέμβρη 2010. Είχα έξοδο από το στρατό. Δεν είχα άδεια οδήγησης, έτσι ήρθε να με πάρει από το σπίτι μου, κάποιος άλλος φίλος από το στρατό. Κατευθυνόμασταν, σε ένα κέντρο διασκέδασης στη Λευκωσία. Μια έξοδο αναψυχής, που κατέληξε σε κάτι εντελώς διαφορετικό».

Η σύγκρουση ήταν σφοδρή και χτύπησε ακριβώς στο σημείο όπου καθόταν. «Με κατεύθυνση λοιπόν προς τη Λευκωσία, το όχημα μας συγκρούστηκε με το απέναντι, πλαγιομετωπικά. Στην πλευρά που καθόμουν εγώ. Με τη βοήθεια της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, έπρεπε να "κόψουν" την πόρτα για να απεγκλωβιστώ από το αυτοκίνητο».

Όπως εξηγεί, οι μνήμες της βραδιάς έχουν σβηστεί. «Το άτομο, όταν υποστεί κάτι τέτοιο, παθαίνει παροδική αμνησία… Αυτό πιθανόν να συμβαίνει για να σε “προστατέψει” από το να θυμάσαι κάτι τόσο συνταρακτικό».

Η διάγνωση ήταν κρανιοεγκεφαλική κάκωση και αριστερή ημιπληγία. «Η αλήθεια, αρχικά, δεν αντιλήφθηκα γιατί βρέθηκα στο κρεβάτι της εντατικής. Έμαθα σε συντομία τι συνέβη, λίγους μήνες μετά».

Σε μια φράση, συνοψίζει αυτό που πιστεύει ότι τον κράτησε στη ζωή. «Αυτό που με έσωσε κυριολεκτικά, ήταν η ζώνη ασφαλείας, που φορούσα το μοιραίο βράδυ».

Ο δύσκολος δρόμος της ανάρρωσης

Ο Ρένος δεν πιστεύει ότι υπήρξε κάποιο «σημείο καμπής». Αντίθετα, ήταν μια διαδρομή μικρών καθημερινών νικών.

«Καθημερινά, έβλεπα μικρά σημάδια βελτίωσης και αποκτούσα δύναμη για ακόμη περισσότερα επιτεύγματα. Αυτό πιστεύω ήταν το “κλειδί της επιτυχίας”. Σε όλη μου την πορεία, ποτέ δεν τα έβαζα κάτω. Απογοητευόμουν εύκολα, αλλά καθ’ όλη την πορεία μου, έμαθα ότι από τις μικρές ήττες, έρχεται και μια νίκη. Με πίστη στον εαυτό σου, πίστη στον θεό, υπομονή και επιμονή».

Και προσθέτει ότι «δεν στοχεύεις στο “έπαθλο” αλλά στα μικρά σημεία “ανεφοδιασμού”».

Διαβάστε επίσης: Μάστιγα τα θανατηφόρα στην Κύπρο: «Στο τραπέζι πάντα λείπει ο Γιώργος» (vid)

Η ζωή… αλλιώς

Το ατύχημα δεν άλλαξε απλώς την καθημερινότητά του — άλλαξε τον τρόπο που βλέπει τον κόσμο.

«Ο τρόπος που βλέπω τη ζωή και τους ανθρώπους, έχει αλλάξει 180 μοίρες. Άλλαξε ο τρόπος που αντιλαμβάνομαι κάποιες καταστάσεις, αφού πλέον εκτιμάω και τα πιο “απλά”, γνωρίζοντας ότι έχασα σχεδόν τα “πάντα”».

Το μήνυμα για την οδική ασφάλεια

Με την εμπειρία του χαραγμένη βαθιά μέσα του, ο Ρένος στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στους νέους οδηγούς.

«ΠΡΕΠΕΙ να οδηγείς νηφάλιος και να τηρείς τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Να προσθέσω ότι πρέπει να προσέχεις και από τους άλλους οδηγούς. Δεν είσαι μόνος στον αυτοκινητόδρομο. Να προβλέπεις τις κινήσεις των άλλων οχημάτων. Επιπρόσθετα, πρέπει να πάψουμε να έχουμε την νοοτροπία της “επιθετικής οδήγησης”».

Το βιβλίο του «Σαν Εφιάλτης»

Στο έργο του καταγράφει τη διαδρομή από τη σύγκρουση μέχρι την ανάκαμψη. «Περιγράφω σε συντομία όλα τα στάδια που πέρασα. Από το ατύχημα, την εντατική, τα πορίσματα των γιατρών, τις επεμβάσεις, την αγωνία, την αποκατάσταση και πολλά άλλα… Ελπίζω να αφήσει θετικό αντίκτυπο στους αναγνώστες. Να εκτιμήσουν τη ζωή και ότι έχουν. Ποτέ να μην τα παρατά με μια δυσκολία. Το μονοπάτι ίσως έχει εμπόδια, αλλά ο “τερματισμός” θα σε ανταμείψει».

Και κλείνει με μια φράση που συνοψίζει όλη τη φιλοσοφία που γεννήθηκε από τον αγώνα του. «Να αγαπάς τη ζωή και να γίνεσαι ‘αγρίμι’ για αυτήν».