Παιδιά από 12 ετών κάνουν χρήση ναρκωτικών, δημόσιες δομές που δεν μπορούν να ανταποκριθούν και ένα σύστημα που εξακολουθεί να αφήνει κενά. Σε συνέντευξή της στο TSOUROULLIS «UNCENSORED», η Διευθύντρια Κλινικών Προγραμμάτων της Αγίας Σκέπης, Τίνα Παύλου, περιγράφει την πραγματική έκταση του φαινομένου της εξάρτησης στην Κύπρο.
Η εξάρτηση από ναρκωτικές ουσίες στην Κύπρο παρουσιάζει ανησυχητική εξάπλωση, ιδιαίτερα σε νεαρές ηλικίες.
Η κ. Παύλου αρχικά αναφέρει ότι η χρήση ξεκινά πλέον ήδη από την εφηβεία, με ολοένα περισσότερους νέους να εντάσσονται σε θεραπευτικά προγράμματα. Στο Κέντρο Εφήβων της Αγίας Σκέπης φιλοξενούνται κυρίως ανήλικοι 13–19 ετών.
Όπως αναφέρει όμως, καταγράφηκαν και κατ’ εξαίρεση περιπτώσεις 12χρονων με σοβαρά προβλήματα χρήσης και παραμέλησης. «Είχαμε δύο μεμονωμένα και πραγματικά θέλω να πιστεύω ότι ήταν μεμονωμένα περιστατικά, που τα δεχτήκαμε κατ’ εξαίρεση, γιατί ήταν δωδεκάχρονα. Οπόταν και πίσω από αυτά τα παιδιά τί υπήρχε; Υπήρχε παραμέληση, κακοποίηση, φτώχεια, πολλή φτώχεια.»
Αναφέρθηκε και στην ανάγκη δημιουργίας φυλακής ανηλίκων. «Φυλακή ανηλίκων, η οποία, βέβαια, όταν επιτέλους θα γίνει, γιατί είναι τελευταία χρόνια, που συζητούμε και ξανασυζητούμε και προτείνουμε και επιμένουμε την αναγκαιότητα. Η φυλακή ανηλίκων πρέπει να είναι θεραπευτικό Κέντρο, με ασφαλή κράτηση.»
Στο στόχαστρο και η λειτουργία της ψυχιατρικής μονάδας Αθαλάσσας. Τη χαρακτηρίζει «ντροπή της χώρας», επισημαίνοντας ότι στον ίδιο χώρο νοσηλεύονται άτομα με ψυχικές διαταραχές και άτομα με εξαρτήσεις, χωρίς εξειδικευμένη προσέγγιση. «Είναι η ντροπή της χώρας μας, γιατί ακόμα και για τους ψυχικά ασθενείς είναι ελλείπεις, αλλά πόσο να μάλλον μιλούμε σήμερα το 2025 στην Κύπρο, όπου αποφασίσαμε ότι ένας, ένα άτομο κάνει χρήση ουσιών, αν οι συνέπειες της χρήσης του επεκτείνονται σε ένα ψυχικό νόσημα η κατάληξή του είναι εκεί.»
Κενά εντοπίζονται και στο στάδιο της κοινωνικής επανένταξης. Από τα 30 αδειοδοτημένα προγράμματα απεξάρτησης στην Κύπρο, μόνο η Αγία Σκέπη διαθέτει οργανωμένο πρόγραμμα κοινωνικής επανένταξης. «Μ’ αυτά τα 30 προγράμματα είμαστε το μόνο, που έχει κοινωνική επανένταξη. Γιατί αδειοδοτείς ένα πρόγραμμα, χωρίς κοινωνική επανένταξη; Και έρχεται το πρόγραμμα και λέει μα δεν έχω λεφτά να την κάνω. Τότε να μην το ξεκινήσεις.»
Η κατάσταση, υποδεικνύει, μπορεί να βελτιωθεί μόνο μέσα από στοχευμένες παρεμβάσεις. Με ενίσχυση της ΥΚΑΝ, στήριξη της οικογένειας, παρουσία ψυχολόγων σε κάθε σχολείο και αυστηρό έλεγχο της πρόσβασης ανηλίκων στο αλκοόλ και το τσιγάρο, που όπως τονίζει αποτελούν τις πρόδρομες ουσίες της εξάρτησης.
