Ελεύθερος αφέθηκε μετανάστης, ο οποίος κρατείτο για παράνομη παραμονή, ενώ είχε καταδικαστεί για διάρρηξη καταστήματος ηλεκτρικών συσκευών στη Λεμεσό.
Η υπόθεση αφορά Ιρανό υπήκοο, ο οποίος εισήλθε στις ελεύθερες περιοχές της Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω των κατεχόμενων περιοχών τον Οκτώβριο του 2002 και υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία, επικαλούμενος φόβο για τη ζωή του στη χώρα καταγωγής του. Η αίτησή του απορρίφθηκε από την Υπηρεσία Ασύλου και η απορριπτική απόφαση επικυρώθηκε αργότερα από την Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων. Έκτοτε, ο Αιτητής παρέμεινε στη Δημοκρατία χωρίς καθεστώς νόμιμης παραμονής, καταχωρίστηκε στο "stop list" και ακολούθησαν σειρά γεγονότων που περιλαμβάνουν ποινικές καταδίκες, εκδόσεις διαταγμάτων απέλασης και περιόδους κράτησης.
Μεταξύ 2008 και 2011, ο Αιτητής συνελήφθη και καταδικάστηκε για διάφορα ποινικά αδικήματα, μεταξύ των οποίων και διάρρηξη και κλοπή ηλεκτρικών ειδών, ενώ είχε ήδη χαρακτηριστεί ως απαγορευμένος μετανάστης δυνάμει του άρθρου 6(1)(κ) του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου. Στις 12 Νοεμβρίου 2011 απολύθηκε υπό όρους, ενώ τα υφιστάμενα διατάγματα κράτησης και απέλασης ακυρώθηκαν. Ωστόσο, ο Αιτητής αθέτησε τις υποχρεώσεις του, δεν παρουσιάστηκε στις Αρχές και επανήλθε στο καθεστώς της παράνομης παραμονής. Το 2020 συνελήφθη ξανά και τέθηκε υπό κράτηση, η οποία αναθεωρήθηκε αρκετές φορές, έως ότου αποφυλακίστηκε στις αρχές του 2022 με εφαρμογή εναλλακτικών μέτρων.
Στις 9 Μαρτίου 2024, συνελήφθη εκ νέου για παράνομη παραμονή, δηλώνοντας ότι είναι άστεγος. Εκδόθηκαν εναντίον του νέα διατάγματα κράτησης και απέλασης με βάση το άρθρο 14 του Κεφαλαίου 105. Από τότε, η κράτησή του συνεχίζεται και επανεξετάστηκε χωρίς διακοπή από τις Αρχές, με αποφάσεις της 19ης Μαρτίου και της 20ής Μαΐου 2025 για συνέχιση της κράτησης.
Ο Αιτητής προσέφυγε με αίτηση Habeas Corpus, ισχυριζόμενος ότι η παρατεταμένη κράτησή του πέραν του εξαμήνου αντίκειται στις πρόνοιες του νόμου. Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στην απουσία τεκμηριωμένων και εμπρόθεσμων αποφάσεων από τον Υπουργό Εσωτερικών για επανεξέταση της κράτησης ανά δίμηνο, όπως επιβάλλει το άρθρο 18ΠΣΤ(4) του Κεφαλαίου 105, αλλά και για την ανανέωση της κράτησης προ της παρέλευσης του εξαμήνου, κατά τα προβλεπόμενα στην παράγραφο (8) του ίδιου άρθρου.
Το Δικαστήριο, αναλύοντας τα επιχειρήματα των δύο πλευρών, επανέλαβε ότι η διαδικασία του Habeas Corpus αφορά τη νομιμότητα και διάρκεια της κράτησης και ότι δεν αποτελεί πλαίσιο εξέτασης της νομιμότητας των ίδιων των διοικητικών διαταγμάτων απέλασης. Ο Αιτητής, ως πρόσωπο υπό κράτηση από τις 9 Μαρτίου 2024 και μέχρι την εκδίκαση της αίτησης τον Ιούνιο 2025, έχει παρέλθει κατά πολύ το χρονικό όριο των έξι μηνών που προβλέπει η σχετική νομοθεσία.
Το Δικαστήριο παρατήρησε ότι δεν προσκομίστηκε ενώπιον του οποιοδήποτε έγγραφο που να αποδεικνύει απόφαση ανανέωσης της κράτησης του Αιτητή προ της λήξης του εξαμήνου, όπως απαιτείται από τον νόμο. Περαιτέρω, δεν προσκομίστηκαν στοιχεία που να καταδεικνύουν αυτεπάγγελτες και εμπρόθεσμες επανεξετάσεις της κράτησης ανά δίμηνο από τον Υπουργό Εσωτερικών, όπως επιβάλλεται από τη νομοθεσία.
Αναλύοντας τη σχετική νομολογία, το Δικαστήριο υπενθύμισε ότι η κράτηση ενός προσώπου με σκοπό την απέλασή του, έστω και εάν αρχικά είναι νόμιμη, καθίσταται παράνομη εάν η απέλαση δεν πραγματοποιείται εντός εύλογου χρόνου ή αν η κράτηση επεκτείνεται χωρίς τις απαραίτητες επανεξετάσεις.
Συνεπώς, κρίθηκε ότι η κράτηση του Αιτητή μετά την 9η Σεπτεμβρίου 2024 ήταν παράνομη, καθότι ούτε παρατάθηκε εμπρόθεσμα ούτε επανεξετάστηκε σύμφωνα με τον νόμο. Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο έκανε δεκτή την αίτηση και εξέδωσε το προνομιακό ένταλμα Habeas Corpus ad Subjiciendum, διατάσσοντας την άμεση αποφυλάκιση του Αιτητή, θεωρώντας την συνέχιση της κράτησής του παράνομη.
Διαβάστε επίσης: Στη φυλακή ο Αρχιλοχίας για τον θάνατο του Γιαννιού:«Δεν ήταν στιγμιαίο λάθος»
