Η επιτυχία της επιχείρησης Operation Sindoor αποτελεί ένα ξεκάθαρο μήνυμα ισχύος και αποφασιστικότητας από την Ινδία προς τους αντιπάλους της, κυρίως το Πακιστάν, αλλά και προς τρίτες χώρες όπως η Κίνα και η Τουρκία που φαίνεται να εμπλέκονται έμμεσα. Σύμφωνα με τον Αντιστράτηγο Ραχούλ Ρ. Σινγκ, Αναπληρωτή Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατού της Ινδίας, η επιχείρηση αυτή λειτούργησε ως ένα «έργο τέχνης» που απέτρεψε την κλιμάκωση ενός ευρύτερου πολέμου και ταυτόχρονα αποκάλυψε τις στρατηγικές συνεργασίες που συνιστούν πρόκληση για την εθνική ασφάλεια της Ινδίας.

Κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε εκδήλωση της Ομοσπονδίας Ινδικών Εμπορικών Επιμελητηρίων (FICCI), ο Αντιστράτηγος αποκάλυψε ότι η Κίνα παρείχε στο Πακιστάν πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο για τις κινήσεις του ινδικού στρατού, ενώ η Τουρκία συνέβαλε με την αποστολή μη επανδρωμένων αεροσκαφών και άλλων τεχνολογικών μέσων. Οι αποκαλύψεις αυτές επιβεβαιώνουν τον σχηματισμό ενός είδους στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ των τριών χωρών, με στόχο την ανάσχεση της ινδικής επιρροής στην περιοχή.


Σε στρατιωτικό επίπεδο, σημείωσε πως η επιχείρηση σημείωσε εξαιρετική επιτυχία. Οι ινδικές δυνάμεις πραγματοποίησαν στοχευμένες επιθέσεις σε τρομοκρατικές βάσεις στο Πακιστάν και στο κατεχόμενο Κασμίρ, καταστρέφοντας πλήρως οχυρωμένα συστήματα αεράμυνας κινεζικής κατασκευής, όπως τα HQ-9. Παράλληλα, τα εγχώρια αντιαεροπορικά και αντιαρματικά όπλα, όπως οι πύραυλοι BrahMos και τα συστήματα Akash, λειτούργησαν με ακρίβεια και αποτελεσματικότητα, αποδεικνύοντας την επιχειρησιακή ετοιμότητα της Ινδίας. Το σύνθετο δίκτυο αεράμυνας, που περιλάμβανε το ρωσικής προέλευσης σύστημα S-400 και το πλέγμα αντιμετώπισης drones, προστάτεψε τις ινδικές δυνάμεις από κάθε πιθανή αντεπίθεση.

Η διπλωματική διάσταση της επιχείρησης είναι εξίσου σημαντική. Η αποκάλυψη της τεχνολογικής συνεργασίας Κίνας και Τουρκίας με το Πακιστάν καταδεικνύει ότι η Ινδία δεν αντιμετωπίζει πλέον μεμονωμένες προκλήσεις, αλλά ένα διαμορφούμενο γεωπολιτικό μέτωπο. Οι Ινδοί στρατιωτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι η Κίνα βλέπει το Πακιστάν ως «ζωντανό εργαστήριο» για τη δοκιμή των οπλικών της συστημάτων, με αποτέλεσμα την άμεση απειλή προς την ινδική επικράτεια. Σε αυτό το πλαίσιο, η Ινδία δείχνει πως δεν πρόκειται να ανεχθεί στρατιωτικές ή τεχνολογικές παρεμβάσεις χωρίς αποφασιστική απάντηση.