Λύση στον γόρδιο δεσμό της ιδιοκτησίας της Μονής Σινά αναζητείται από τα στελέχη της ελληνικής ομάδας διαπραγμάτευσης, καθώς ο χρόνος μετράει αντίστροφα. Η παρότρυνση της αιγυπτιακής πλευράς κατά την ολοκλήρωση της συνάντησης της προηγούμενης εβδομάδας στο Κάιρο ήταν «στείλτε μας προτάσεις» που θα επιτρέψουν να αρθεί το αδιέξοδο. Η ανησυχία που υπάρχει τόσο σε μέλη της Σιναϊτικής κοινότητας όσο και στελέχη της διαπραγματευτικής ομάδας είναι να μην οδηγηθεί η διαδικασία σε μια παρατεταμένη συζήτηση ενώ παράλληλα, με βάση την πρόσφατη δικαστική απόφαση, θα παγιώνεται ένα νέο καθεστώς.
Το γεγονός ότι η αιγυπτιακή πλευρά επέμεινε πάρα πολύ στη νομική διάσταση του θέματος και παρέθεσε μια σειρά από νομικά επιχειρήματα, καθιστά ακόμα πιο απαιτητική τη διαπραγμάτευση. Είναι σαφές ότι όσοι προσδοκούσαν σε μια πολιτική λύση, που θα ξεπερνούσε τους όποιους περιορισμούς θέτει η δικαστική απόφαση, μάλλον διαψεύδονται.
Είναι ενδεικτικό ότι στη συνάντηση της προηγούμενης εβδομάδας έγινε αναφορά ακόμα και σε νομοθέτημα του 1981, το οποίο, όπως επισημάνθηκε από αιγυπτιακής πλευράς, όριζε ότι δεν επιτρέπεται σε μη Αιγύπτιους η ιδιοκτησία εκτάσεων στην περιοχή του Σινά.
Από ελληνικής πλευράς, ως απάντηση σε αυτό, αναφέρεται ότι στην αίτηση που κατέθεσε η Αίγυπτος για την επίσημη καταχώρηση της Μονής στα Μνημεία Παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO, στα οποία η Μονή έχει ενταχθεί από το 2002, είχε αναγνωρίσει την ιδιοκτησία της Μονής στα περιουσιακά στοιχεία και τις εγκαταστάσεις της. Ένα άλλο σημείο που η ελληνική πλευρά θεωρεί ιδιαίτερα σημαντικό και εντάσσει στην επιχειρηματολογία της είναι ότι οι εγκαταστάσεις της Μονής τελούν σε καθεστώς αδιάλειπτης χρήσης από τη μοναστική κοινότητα από την ίδρυσή της πριν από 15 αιώνες μέχρι σήμερα.
Σε σχέση με την αναφορά στο νόμο του 1981 περί ιδιοκτησίας στο Σινά, πηγές κοντά στη μοναστική κοινότητα αναφέρουν ότι η σχετική νομοθέτηση είχε γίνει για λόγους εθνικούς, για να προστατευθεί η περιοχή από μια πιθανή οργανωμένη προσπάθεια υπηκόων τρίτων χωρών να προχωρήσουν σε μαζικές αγορές εκτάσεων. Όταν για πρώτη φορά τέθηκε το συγκεκριμένο ζήτημα, από την πλευρά της Μονής είχε απαντηθεί ότι δεν θα είχαν καμιά αντίρρηση να υπάρξει σαφής πρόβλεψη ότι δεν έχουν δυνατότητα πώλησης των ιδιοκτησιών της Μονής, ώστε να ξεπεραστεί αυτός ο φόβος.
Χθες, ο Αρχιεπίσκοπος Σινά Δαμιανός επικοινώνησε με τον Πρόεδρο της Βουλής, Νικήτα Κακλαμάνη, τον οποίο ευχαρίστησε προσωπικά για την επιστολή που έστειλε προς τον Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων της Αιγύπτου, στην οποία εκθέτει τις απόψεις του για το νομικό και το περιουσιακό καθεστώς της Μονής.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Αρχιεπίσκοπος Δαμιανός είπε στον κ. Κακλαμάνη ότι εάν το κρίνει σκόπιμο, να συγκαλέσει τις Επιτροπές Εξωτερικών και Αμυνας, Παιδείας και Αποδήμου Ελληνισμού σε κοινή συνεδρίαση, προκειμένου να ενημερωθούν από εκπροσώπους της Μονής για την υπόθεση, το ιστορικό και τα νέα δεδομένα.
Να σημειωθεί ότι ο Πρόεδρος της Βουλής στην επιστολή του, μεταξύ άλλων, επισημαίνει ότι το νομικό καθεστώς της Μονής αντιμετωπίζεται από την Ελλάδα αλλά και διεθνώς ως ζήτημα Διεθνούς Δικαίου, όπως προκύπτει από διατάξεις της Σύμβασης της UNESCO του 1972 για την Παγκόσμια Πολιτιστική και Φυσική Κληρονομιά. Σύμβαση στην οποία έχει προσχωρήσει η Αίγυπτος και έχει υπέρμετρη τυπική ισχύ της εθνικής νομοθεσίας των κρατών που την έχουν υιοθετήσει. Κάτι που, όπως τονίζει ο Πρόεδρος της Βουλής, σημαίνει ότι η Αίγυπτος δεν μπορεί να αντιτάξει προς οποιονδήποτε και προς την Ελλάδα, το εσωτερικό της δίκαιο και τις δικαστικές αποφάσεις που το εφαρμόζουν. Με βάση τα ανωτέρω, υπογραμμίζει ότι η Αίγυπτος έχει διεθνή υποχρέωση να σέβεται πλήρως τον χαρακτήρα και την ενεργό λειτουργία της Μονής ως Μνημείου Παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, που συνιστά Κέντρο της Ορθόδοξης Πνευματικότητας, αξιοποιώντας κατά βούληση όλα, ανεξαιρέτως, τα κατά το 2002 και παλαιότερα περιουσιακά της στοιχεία.
Πηγή: skai.gr
