Διάχυτος είναι ο προβληματισμός για το πώς θα λυθεί ο γόρδιος δεσμός της βιωσιμότητας του κυπριακού χρέους μετά την ανακεφαλαιοποίηση των κυπριακών τραπεζών, στο άρθρο της βρετανικής εφημερίδας Financial Times με ημερομηνία 16 Ιανουαρίου. 

 

Το άρθρο, με τίτλο «Η Κύπρος απειλεί να ανοίξει το κουτί της Πανδώρας» (εννοώντας ότι η περίπτωση της Κύπρου αποτελεί απειλή για τη ζώνη του ευρώ), παρουσιάζει απόψεις αναλυτών για το τι μέλλει γενέσθαι για εξασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους δεδομένης και της αμηχανίας που παρουσιάζεται σε Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη και Ουάσιγκτον.

 

Κάποιοι αναλυτές, αναφέρεται στο κείμενο, διερωτώνται κατά πόσον οι επενδυτές έχουν υποτιμήσει τους κινδύνους που σχετίζονται με το νησί της Μεσογείου. Όπως σχολιάζει η εφημερίδα, ένα στραβοπάτημα στην περίπτωση της Κύπρου θα μπορούσε να επανεκκινήσει το πρόσφατο ράλι των αγορών και να υπονομεύσει τις προσπάθειες των ευρωπαίων ηγετών και της ΕΚΤ να καθησυχάσουν σε σχέση με τον κίνδυνο διάλυσης της ζώνης του ευρώ και να ανανεώσει τις ανησυχίες σε σχέση με τη φερεγγυότητα των τραπεζών της περιοχής.

 

Είναι γεγονός, σχολιάζεται, ότι το ύψος του κυπριακού χρέους που κρατούν ξένοι επενδυτές είναι σχετικά μικρό και τα κεφάλαια που χρειάζονται για στήριξη της Κύπρου είναι πολύ μικρά σε σχέση με αυτά που απαιτούνται για την Ελλάδα, την Πορτογαλία ή την Ιρλανδία. Οι αρχικές εκτιμήσεις των 10 δις ευρώ για τις κυπριακές τράπεζας ξεπερνούν το 50% της ετήσιας παραγωγής της χώρας ενώ, συνολικά οι ανάγκες της Κύπρου υπολογίζονται στα 17 με 17,5 δις ευρώ.

 

Ο αναλυτής Marc Chandler της Brown Brothers Harriman σημειώνει ότι «δεν θα διαφοροποιούσα το χαρτοφυλάκιό μου απλώς και μόνο επειδή υπάρχουν κακές ειδήσεις για την Κύπρο αλλά αξίζει να το παρακολουθώ». Σημαντικό πέραν του ύψους της βοήθειας, συνεχίζει, είναι το τι λέει για τη ζώνη του ευρώ, ο χειρισμός που τελικά θα επιλεγεί.

 

Ο Gabriel Sterne, οικονομολόγος της Exotic σχολιάζει ότι τα δημοσιονομικά βάρη που σχετίζονται με τη διάσωση της Κύπρου θα μπορούσαν να είναι μεγαλύτερα από οποιαδήποτε άλλη τραπεζική κρίση της πρόσφατης ιστορίας. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα…

 

Οι ριζοσπαστικές υπό συζήτηση επιλογές, αναφέρει η εφημερίδα, περιλαμβάνουν την επιβολή ζημιών στους ιδιώτες κατόχους κρατικών ομολόγων στη βάση του μοντέλου που χρησιμοποιήθηκε στην Ελλάδα.

 

Εντούτοις ο κ. Sterne δηλώνει ότι η επιβολή μιας αναδιάρθρωσης τύπου PSI στην Κύπρο παρουσιάζεται ολοένα και πιο απίθανη, μερικώς λόγω του ψηλού ποσοστού κυβερνητικών ομολόγων που κρατούνται από εγχώριους επενδυτές και τις αρνητικές επιδράσεις που αυτό θα είχε στην ευρύτερη οικονομία.

 

«Η Κύπρος είναι μια οριακή περίπτωση. Αναλόγως του που θα θέσουν οι ειδικοί τις παραδοχές τους, θα μπορούσαν να κατέληγαν σε διαφορετικά συμπεράσματα για το αν τελικά απαιτείται PSI ή debt forgiveness (διαγραφή χρέους)», δηλώνει ανώνυμος διεθνής επενδυτής. «Για την ώρα, δεν πιστεύω ότι θα επιμείνουν σε PSI για πολιτικούς λόγους, δεν θα θέλουν να πάρουν τέτοιο ρίσκο. Αρκεί να κοιτάξει κανείς το κόστος του Ελληνικού PSI».

 

Ο Μιχαήλ Μιχαηλίδης της RBS υποδεικνύει ότι ένας άλλος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι το ότι ένα μεγάλο μέρος του κυπριακού χρέους είναι βασισμένο στο αγγλικό δίκαιο, καθιστώντας το PSI νομικά πιο δύσκολο.

 

Ο Richard McGuire της Rabobank αναφέρει ότι η όποια προσπάθεια επιβολής διαμοιρασμού του βάρους με τους κατόχους ομολόγων των τραπεζών θα μπορούσε να πυροδοτήσει φόβους για τη φερεγγυότητα των τραπεζών στην ευρύτερη περιοχή της ζώνης του ευρώ. Θα πρόδιδε την εντύπωση ότι το Ελληνικό PSI ήταν μια ειδική περίπτωση – κάτι που θα είχε αρνητική επίδραση στις αγορές».

 

Η συζήτηση για το μέγεθος του πακέτου οικονομικής βοήθειας προς την Κύπρο, κατά τη βρετανική εφημερίδα, έχει αναδείξει τις διαφορές μεταξύ των οργανισμών που αποτελούν την Τρόικα, οι οποίοι θα αποφασίσουν και για το μέγεθος της βοήθειας.

 

Στο μεταξύ, οι πολιτικοί που ετοιμάζονται για τις φετινές γερμανικές εκλογές αμφισβητούν κατά πόσον οι φορολογούμενοι είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν το λογαριασμό για τις κυπριακές τράπεζες, παίζοντας το πολιτικό παιχνίδι των ρωσικών επενδύσεων στην Κύπρο και προβαίνοντας σε ισχυρισμούς σχετικά με το ξέπλυμα χρήματος. Τελικά, τυχόν άρνηση της Γερμανίας για στηρίξει τη διάσωση της Κύπρου θα μπορούσε να ενθαρρύνει τους επενδυτές να επαναξιολογήσουν την πολιτική θέληση για στήριξη της ίδιας της ζώνης του ευρώ. Οποιαδήποτε προσπάθεια δε για επιβολή ζημιών στους senior bondholders των κυπριακών τραπεζών ή επιβολή κουρέματος ή ζημιών στους καταθέτες θα είχε επίσης καταστροφική επίδραση στην εμπιστοσύνη των επενδυτών στην Ευρώπη, δημιουργώντας και ένα μη υγιές προηγούμενο.

 

«Η κατάσταση είναι ότι δύο κυπριακές τράπεζες χρειάζονται κεφάλαια. Και οι δύο έχασαν κεφάλαια στην Ελλάδα ενώ γύρω στο 40% των δραστηριοτήτων τους βρίσκονται στην Ελλάδα. Το να επιβάλεις κούρεμα στους καταθέτες των τραπεζών, θα ήταν σαν να επιβάλεις κούρεμα και στους Έλληνες καταθέτες και για τους φορείς χάραξης πολιτικής αυτό θα σήμαινε ότι πυροβολούν τον εαυτό τους», αναφέρει ο Δημήτρης Δρακόπουλος της Nomura. Θα μπορούσα να τους δω (σ.σ. τους φορείς χάραξης πολιτικής) να επιλέγουν το δρόμο του κουρέματος του κρατικού χρέους, συνεχίζει, αλλά κάτι τέτοιο θα άνοιγε απλώς το κουτί της Πανδώρας.

 

Εξάλλου, προσθέτει, υπάρχουν θετικοί παράγοντες όπως οι προεδρικές εκλογές τον ερχόμενο μήνα οι οποίες θα καταλήξουν σε «αντικατάσταση του κομμουνιστή προέδρου"  και θα ανοίξουν το δρόμο για ιδιωτικοποίηση διάφορων κερδοφόρων ημικρατικών οργανισμών. 

 

Ο κ. Μιχαηλίδης υποστηρίζει ότι τα τεράστια αποθέματα φυσικού αερίου θα μπορούσαν να δώσουν μια μαζική ώθηση στο κυπριακό ΑΕΠ. «Ναι, υπάρχουν λόγοι ανησυχίας για την Κύπρο. Εντούτοις υπάρχουν και καλοί λόγοι για τους οποίους πιστεύω ότι η χώρα δεν θα χρεοκοπήσει».