Η Ελλάδα που αιμορραγεί και ο ομφάλιος λώρος των μητέρων πατρίδων

Η αιφνιδιαστική κίνηση του Αλέξη Τσίπρα να οδηγήσει του πολίτες στις κάλπες μεταθέτοντάς τους τις ευθύνες της έγκρισης των όσων προτείνουν οι δανειστές περιέχει… «αυξημένο πολιτικό ρίσκο» και για τον ίδιο και για την κυβέρνησή του.

Στην Κύπρο, μπορεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να διάλεξε τη χειρότερη στιγμή για να κάνει θεωρίες για... ομφάλιους λώρους, αλλά οι απλοί Έλληνες Κύπριοι, ο καθημερινός άνθρωπος, παρακολουθεί με ανυπόκριτη αγωνία τις εξελίξεις

Αγωνία μέχρι τελικής πτώσεως για την Ελλάδα, που βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο και διαπραγματεύτηκε τελικά την υστάτη προ του φάσματος της χρεοκοπίας. Την ώρα που γράφονταν αυτές οι 

γραμμές δεν είχε βρει ακόμα κατάληξη το θρίλερ και τώρα πια η προσοχή όλων είναι στραμμένη προς το δημοψήφισμα, που εξήγγειλε με δραματικό τόνο ο Πρωθυπουργός της χώρας για την ερχόμενη Κυριακή.Πάντως η αιφνιδιαστική κίνηση του Αλέξη Τσίπρα να οδηγήσει του πολίτες στις κάλπες μεταθέτοντάς τους τις ευθύνες της έγκρισης των όσων προτείνουν οι δανειστές περιέχει… «αυξημένο πολιτικό ρίσκο» και για το ίδιο και για την κυβέρνησή του. Είτε θα κεφαλαιοποιήσει την αυξημένη οργή και αγανάκτηση που νιώθει ο Έλληνας πολίτης με τις πολιτικές λιτότητας που οι Ευρωπαίοι επιβάλλουν τα τελευταία χρόνια, είτε θα χάσει γιατί η αντιπολίτευση κατάφερε να πείσει πως άρνηση σημαίνει και έξοδος από το ευρώ.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η ιστορία θα γράψει πως η Κυβέρνηση Τσίπρα αν και επέλεξε τη διαπραγμάτευση υπό την απειλή της ρήξης, στην ουσία ποτέ δεν προετοιμάστηκε γι’ αυτήν και ποτέ δεν ήταν έτοιμη να αναλάβει την όποια ευθύνη να οδηγήσει την χώρα εκτός Ευρωζώνης. Και έχασε και το timing, εκφυλίζοντας την όποια διαπραγμάτευση τους τελευταίους τέσσερις μήνες.

Καλός γνώστης των ευρωπαϊκών πραγμάτων έλεγε ότι μόνο και μόνο όλη αυτή η προσπάθεια που έβαλαν αρχηγοί κρατών-μελών, υπουργοί Οικονομικών και "θεσμοί", επιβάλλει να υπάρξει λύση για την Ελλάδα σε κάποια στιγμή, έστω και στο «και κάτι».

Διαφορετικά, μπορεί εκ πρώτης όψεως να θυματοποιηθεί η Ελλάδα και να της ρίξουν και το φταίξιμο, αλλά και πάλι θα είναι πολύ στραβό το μήνυμα που θα βγάλει η ίδια η Γηραιά Ήπειρος. Εικόνα ανικανότητας και αδυναμίας, καμιάς αλληλεγγύης, ακόμα και μήνυμα πιθανής διάλυσης...

Ο ομφάλιος και οι... «πιλότοι»

Στην Κύπρο, μπορεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να διάλεξε τη χειρότερη στιγμή για να κάνει θεωρίες για... ομφάλιους λώρους, αλλά οι απλοί Έλληνες Κύπριοι, ο καθημερινός άνθρωπος, παρακολουθεί με ανυπόκριτη αγωνία τις εξελίξεις. Αυτές τις μέρες, μάλιστα, ξεχωρίζουν διάφορες τάσεις και καταστάσεις μεταξύ των Κυπρίων. Η μεγάλη πλειοψηφία είναι βέβαια πάντα οι αγνοί πατριώτες, άνθρωποι που ακόμα και μόνο από ένστικτο έχουν συνείδηση και ιστορική μνήμη.

Δεν λείπουν όμως και εκείνοι που... χαιρεκακούν. Είτε από ιδεολογική και κομματική κάποτε αφορμή είτε ακόμα και μια μειοψηφία που έχει συνηθίσει να είναι στραμμένη στο... Λονδίνο. Γεγονός είναι πως η μεγάλη πλειοψηφία δεν εκτίμησε καθόλου ότι για να φέρει πιο κοντά σε λύση την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει... γλώσσα Χριστόφια! Αν και το «ελληνικό ζήτημα» είναι περισσότερο από βέβαιο ότι θα μας συντροφεύει δεκάδες χρόνια, το κυπριακό ζήτημα κάποιοι θέλουν να υποβάλουν ότι είναι «θέμα εβδομάδων».

Πρώτη η τουρκική πλευρά, που μιλά για πενταμερή τον Σεπτέμβριο. Μαζί της βέβαια και μερικές πρεσβείες εδώ στη Λευκωσία, που έχουν από χρόνια τώρα επενδύσει στο θέμα. Αλλά ακόμα περισσότερο δραστήρια μερικοί «πιλότοι της λύσης» σε ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, που έχουν ξεχυθεί σε σεμινάρια και δημόσιες συζητήσεις. Η λογική είναι «να προετοιμάσουμε τον κόσμο». Όταν όμως οι διαπραγματεύσεις δεν έχουν δείξει ακόμα περί τίνος πρόκειται, διερωτάται κανείς για ποιαν ακριβώς «προετοιμασία» πρόκειται. Και, κυρίως, τι είναι αυτό που χρειάζεται προετοιμασία.

Για παράδειγμα, θα γίνει σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο μια τέτοια συζήτηση «λείανσης εδάφους» από αξιωματούχους ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ. Μπαίνει, όμως, το ερώτημα αν εκεί θα εξηγήσουν και την... εκ περιτροπής προεδρία. Θα έπρεπε, διότι απ' όσα ξέρουμε σε αυτήν επιμένει η τουρκική πλευρά στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων. Εννοείται, όμως, ότι δεν θα το κάνουν. Γιατί ακριβώς για κάποιους από τους «πιλότους» φαίνεται όλα αυτά να είναι «απλές λεπτομέρειες». Αλλά ακριβώς και γι' αυτόν τον λόγο είναι που ο ζήλος τους δημιουργεί ανησυχία.

Όπως ανησυχία δημιουργούν εξάρσεις όπως εκείνη του Προέδρου Αναστασιάδη για τις «μητέρες πατρίδες». Ακόμα και κάποιοι στην Πινδάρου έμειναν άναυδοι και δάγκωσαν τα χείλη μόλις τον άκουσαν. Πρωτοκλασάτο στέλεχος του ΔΗΣΥ υπογράμμισε πως «αυτό που είπε είναι ακριβώς ίδιο με εκείνο του Χριστόφια, με τη διαφορά ότι ο τελευταίος είχε ελαφρυντικό ότι μιλούσε στα αγγλικά και δεν ξέρει».

Άλλη «παλιά καραβάνα», που προσδιορίζει εαυτόν ως «κληριδικό» και είναι μετριοπαθής, κουνούσε προβληματισμένος το κεφάλι και απαντούσε στο επιχείρημα ότι «ο Πρόεδρος ήθελε απλώς να στείλει ένα μήνυμα στους Τουρκοκυπρίους», λέγοντας εκνευρισμένος ότι «ο Γλαύκος Κληρίδης για χρόνια είχε κερδίσει εμπιστοσύνη και σεβασμό από την άλλη πλευρά, αλλά πότε δεν έκανε τέτοιες αχρείαστες υπερβολές και προκλήσεις...».

Η γνωστή τακτική της Άγκυρας

Όσοι παρακολουθούν πάγια το Κυπριακό, ξέρουν ότι μια συμφωνία δεν εξαρτάται σχεδόν καθόλου από τέτοιες συζητήσεις εσωτερικής κατανάλωσης. Ούτε όμως και είναι τόσο θέμα ετοιμότητας της κοινής γνώμης, την οποία στοχεύουν φιλόδοξα στελέχη της Πινδάρου. Είναι γνωστό ότι η Τουρκία έχει μπει ξανά σε μιαν ασταθή φάση εσωτερικής διακυβέρνησης και αυτό σίγουρα δεν βοηθά για να ληφθούν οι αποφάσεις που αναμένουν Λευκωσία και Αθήνα. Όσοι πριν από μερικούς μήνες υποστήριζαν ότι ο Ερντογάν θα μπορεί πιο εύκολα και θα πάρει αποφάσεις μετά τις Βουλευτικές του Ιουνίου, δεν έχουν ακουστεί να σχολιάσουν τα τεκταινόμενα τώρα στην Άγκυρα.

Μάλιστα, η εκτίμηση που προβληματίζει, υποστηρίζει με βεβαιότητα πως η Άγκυρα θα «κάνει εξαγωγή» τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, εκμεταλλευόμενη και την κατάσταση στην Ελλάδα. «Αναμένω από στιγμή σε στιγμή θερμό επεισόδιο σε Θράκη και βόλτες τουρκικών πολεμικών και ερευνητικών σκαφών σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο», αναφέρει με νόημα διπλωμάτης στο κυπριακό Υπουργείο Εξωτερικών. «Εκτός πάλι και αν αποδειχτεί ότι τόσα χρόνια κάναμε λάθος», σχολίαζε γνωστό στέλεχος του «ενδιάμεσου» και ότι «το Κυπριακό μπορεί να το λύσουν ο Ακιντζί, ο ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ...».

Μυρίζει Βουλευτικές και... ίντριγκες

Πέραν των σημαντικών εξωτερικών εξελίξεων, στον μικρόκοσμο της Κύπρου άρχισε να μυρίζει Βουλευτικές. Αυτό ακριβώς το άρωμα βγήκε αυτές τις μέρες από την Πινδάρου. Ακούγονται ξανά έντονοι τριγμοί, ενώ για λίγο καιρό έμοιαζαν να είχαν εκλείψει. Η «ανήσυχη ηρεμία» που επικρατούσε, δίνει θέση σε ανοιχτές εντάσεις. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου φάνηκε να προσπαθεί να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, αλλά ξαφνικά βρίσκεται αντιμέτωπος με διάφορες εστίες μέσα στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του.

Τα μέτωπα που έχουν ανοίξει ή απειλούν να ανοίξουν δεν είναι μόνο αυτά που είδαν το φως της δημοσιότητας αυτές τις μέρες. Τα περισσότερα προβλήματα στην κυβερνητική παράταξη φαίνεται μάλιστα να τα δημιουργούν εξωκοινοβουλευτικοί παράγοντες με βουλευτικές φιλοδοξίες. Ορισμένοι έχουν ήδη ξεκινήσει προεκλογικό και συχνά χρησιμοποιούν κυβερνητικές «άκρες», όπως καταγγέλλει εν ενεργεία βουλευτής. Γι' αυτό και το νομοσχέδιο για την ανάμειξη δημοσίων υπαλλήλων στα κομματικά, αντίθετα απ' ό,τι φάνηκε να ενδιαφέρει ειδικά το ΔΗΚΟ, έχει μια πολύ συγκεκριμένη ενδοσυναγερμική διάσταση. Εξάλλου, τις τελευταίες ημέρες πρώην βουλευτής που θα είναι ξανά υποψήφιος τα «έχωσε» ανοιχτά από τηλεοράσεως σε «συνεργάτη του προέδρου του κόμματος».

Την ίδια ώρα που ακόμα ένας εν ενεργεία βουλευτής σχολίαζε και στόλιζε όλο το πολιτικό στερέωμα ισοπεδώνοντας άγρια και τον πρόεδρό του. Συνεπώς μήπως κάτι έχει αρχίσει να ξεφεύγει; Μήπως ο ΔΗΣΥ τελικά θα ακολουθήσει σε συγκαλυμμένη εσωστρέφεια το ΑΚΕΛ, που προσπαθεί να... «αποκατσουριδοποιηθεί» και μάχεται να πείσει ότι αυτό είναι «νέα αρχή»; Ούτε όμως το ΔΗΚΟ μπορεί να επωφεληθεί, αφού το «κλίμα Καρογιάν», ακόμα κι αν δεν κινείται για νέο κόμμα ή άλλου είδους ανατροπή, φτιάχνει πια καθαρό μπλοκ σε ψηφοφορίες στη Βουλή. Για την ΕΔΕΚ ούτε λόγος, αφού για την ώρα αναδιοργανώνεται και ψάχνει νέα στελέχη..

Ποιος ένας μένει; Η εξής μια. Συμμαχία; Άγνωστο. Πάντως όλα αυτά δεν φέρνουν νέους ψηφοφόρους στην κάλπη. Ίσως νέα κόμματα, αλλά όχι και ψηφοφόρους. Και αυτό, το ζήτημα των νέων κομμάτων είναι ίσως μια στρατηγική αποτυχία της Πινδάρου, που και πάλι δεν μπόρεσε να κάνει κάτι με τον εκλογικό νόμο. Με όλα αυτά στο μυαλό και μετά από 3-4 καυτούς φακέλους στη Βουλή, όπως το Σύμφωνο Συμβίωσης, το καζίνο, τον φόρο ακινήτων και ίσως τους διορισμούς στην εκπαίδευση, σε λιγότερο από ένα μήνα θα πάνε οι πολιτικοί αρχηγοί για μπάνια...