Ο τίτλος του σχολίου, αποτελούσε ατάκα μιας εκ των κορυφαίων διαφημιστικών μηνυμάτων αρχές δεκαετίας του 70 στην Ελλάδα και αφορούσε, για τους πιο μεγάλους ηλικιακά το υπενθυμίζω, τον γνωστό καφέ.

Η ουσία όμως είναι παραμένει διαχρονικά στο προσκήνιο και συχνή είναι η αναφορά σε αυτό όταν θέλει κάποιος να τονίσει ότι ο κάθε ένας έχει την ειδικότητα του και εκεί πρέπει να επικεντρώνεται.

Βεβαίως ζούμε στην εποχή που ότι δηλώσεις είσαι και γέμισε ο κόσμος από ξερόλες και μάλιστα πλείστοι εξ αυτών το δηλώνουν και το καυχώνται.

Όποιο τομέα και να αγγίξει κανείς, θα βρει αρκετούς που επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές και δυστυχώς είναι αυτοί που δημιουργούν και τα περισσότερα προβλήματα σε μεγάλους οργανισμούς, επιχειρήσεις, ομάδες και γενικά σε ότι έχει σχέση με ομαδική δουλειά η και επιχείρηση.

Αν μεταφερθεί αυτό και στον ποδοσφαιρικό τομέα, θα αποδειχθεί ότι σε ομάδες που δεν βρίσκονται οι κατάλληλοι άνθρωποι στα κατάλληλα πόστα, υπήρχε η και υπάρχει τεράστιο πρόβλημα.

Όση γνώση και να έχει κάποιος, η να νομίζει ότι έχει, δεν μπορεί να είναι ειδικός περί οικονομικών, αγωνιστικών, μεταγραφικών αλλά και προγραμματικών θεμάτων ταυτόχρονα.

Είναι ανθρωπίνως αδύνατο ένας μόνο άνθρωπος να είναι σε αρκετά κεφάλαια καλύτερος από άλλους που έχουν αποδειχτεί αποκλειστικά με ένα εξ αυτών.

Και όταν συμβαίνει συνήθως, ο εκάστοτε ξερόλας να θέλει δια πυρός και σιδήρου να περάσει το δικό του, είναι εκεί όπου ξεκινούν τα προβλήματα και έχουν αλυσιδωτές επιπτώσεις για την όποια ομάδα διαθέτει στις τάξεις της ένα η και περισσοτέρους ξερόλες.

Και αναφέρομαι σε όλα τα πόστα τα σημαντικά που έχει η κάθε ομάδα, δηλαδή αυτού του προέδρου, η του γενικού αρχηγού του ποδοσφαιρικού τμήματος, η του διευθυντή η και του ίδιου του προπονητή.

Κι όταν ο ένας μπαίνει στα  ταράφια του άλλου, το μπέρδεμα, μετατρέπεται σε πελώριο πρόβλημα που ασφαλώς επηρεάζει ολόκληρο το οικοδόμημα και την λειτουργία του αγωνιστικά, οικονομικά και άλλως πως…

Παραδείγματα μπόλικα υπάρχουν και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι στα τελευταία χρόνια που έχουν αλλάξει πολλά στις μεγάλες ειδικά ομάδες, έχει αλλάξει και το μοντέλο  τους αφού προσπαθήσαν η και προσπαθούν να στελεχώσουν τις ομάδες τους με κατάλληλα άτομα σε νευραλγικά πόστα.

Είναι κάτι που στις προηγμένες ποδοσφαιρικά χώρες της Ευρώπης, ισχύει εδώ και κάμποσα χρόνια και έστω με αρκετή καθυστέρηση πολλές από τις ομάδες μας αρχίσαν να το εφαρμόζουν.

Το ερώτημα είναι κατά πόσο ο κάθε ένας έχει και ξέρει τον ρόλο του, η και αφήνεται να το πράξει.

Διότι επιμένω, ότι το σοφό έκαστος στο είδος του και βεβαίως το να αφεθεί να δουλέψει χωρίς παρεμβάσεις, είναι πολύ σημαντικό στην σημερινή απαιτητική από πολλές απόψεις εποχή που διανύουμε.

Αν κάθε πόστο γεμίζει με ανθρώπους που έχουν πληθώρα προσόντων στο βιογραφικό τους, όμως επι της ουσίας, έχουν παρεμβάσεις στο έργο τους, κάναμε απλά μια τρύπα στο νερό .

Και δυστυχώς υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις με αποτέλεσμα να παρουσιάζεται δυσλειτουργία με ότι συνεπάγεται αυτό …