Μέρος του θεσμικού ρόλου του Υπουργού Υγείας αποτελεί, ασφαλώς, ο έλεγχος των Ιδιωτικών Ιατρικών Κέντρων για φαινόμενα υπερχρεώσεων. Αυτό είναι αρμοδιότητα του Υπουργείου Υγείας, που έχει την ευθύνη για την καλή λειτουργία τόσο των κρατικών όσο και των ιδιωτικών νοσηλευτηρίων.
Στην Κύπρο, ο ιδιωτικός ιατρικός τομέας προσφέρει, στις περισσότερες περιπτώσεις, υψηλής ποιότητας και χαμηλού κόστους υπηρεσίες, μα δυστυχώς το Υπουργείο Υγείας, αντί να τον στηρίζει, εξαντλεί το ενδιαφέρον του σε παρόμοιους ελέγχους για υπερχρεώσεις.
Επαναλαμβάνουμε, είναι καθήκον του Υπουργείου Υγείας να επισημαίνει και να θεραπεύει τέτοια φαινόμενα. Όμως, να μου επιτραπεί να πω πως, για να είναι πειστικός ο Υπουργός Υγείας για τις προθέσεις του να προστατέψει από τις υπερχρεώσεις τον πολίτη και το κράτος, όταν αγοράζουν υπηρεσίες υγείας από τον ιδιωτικό τομέα, θα έπρεπε πρώτα να φρόντιζε να κοστολογηθούν οι αντίστοιχες ιατρικές πράξεις και υπηρεσίες στον κρατικό τομέα. Μιλούμε για τα χρήματα του Κύπριου φορολογούμενου, και όταν τα χρήματα αυτά διασπαθίζονται για να ενισχύονται κλινικές και κέντρα στον κρατικό τομέα που, ενώ ποιοτικά δεν διαφέρουν ή είναι κατώτερα από τις αντίστοιχες υπηρεσίες που προσφέρονται στον ιδιωτικό τομέα, όμως, λόγω της κακής διοίκησης και οργάνωσης, το κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών είναι πολύ ψηλότερο από το αντίστοιχο κόστος στον ιδιωτικό τομέα.
Πότε, επιτέλους, το Υπουργείο Υγείας σκοπεύει να προσλάβει εμπειρογνώμονες, που θα αναλάβουν να κοστολογήσουν την κάθε ιατρική και παρακλινική πράξη στα κρατικά νοσηλευτήρια; Πρόκειται για ένα σημαντικό ερώτημα, η απάντηση του οποίου θα μας βοηθήσει να συγκρίνουμε το κόστος και τις χρεώσεις στους δύο τομείς της υγείας, Κρατικό και Ιδιωτικό.