Η Ε.Ε. χρειάζεται καινούργια πολιτική, αναδιοργάνωση των θεσμών της, περισσότερη διαφάνεια και δημοκρατία, και κυρίως περισσότερη βούληση και πράξη. Οι πολίτες (και οι αξιωματούχοι) το φωνάζουν

Η Ευρώπη χρειάζεται νέο πρόσωπο. Ένα «λίφτινγκ» το οποίο θα επέλθει με την ευκαιρία των Ευρωεκλογών τον Μάιο, αλλά που θα παραμείνει και αφότου σιγάσουν οι εκλογικές εκστρατείες. Το όραμα της Ευρώπης έχει ξεθωριάσει και η Ευρώπη έχει ξεχάσει τι ήταν αυτό που την έκανε Ένωση αρχικά. Το είπε και ο Αντώνης, το είπε και ο Γιάννης και ο Βαγγέλης, και ο Μισέλ, και η Μαρία, και η Ντόρα, και ο Γκι και ο Μάριο και ο Κώστας και πλήθος άλλοι.

Και δεν ήταν μόνο το κοινό που παρευρέθηκε στη Συνάντηση της Αθήνας «Τολμήστε για τη Δημοκρατία» που το πιστεύει αυτό. Είναι και ο Πρωθυπουργός Σαμαράς, ο Υπουργός Οικονομικών Στουρνάρας, ο Υπουργός Εξωτερικών Βενιζέλος, οι Ευρωπαίοι Επίτροποι Μπαρνιέ και Δαμανάκη, η πρώην Υπουργός Μπακογιάννη, ο Ευρωβουλευτής Φερχόφσταντ, ο Ιταλός πρώην πρωθυπουργός Μόντι, και ο Έλληνας πρώην ομόλογός του Σημίτης, μαζί με άλλες εξέχουσες προσωπικότητες που συμμετείχαν στο συνέδριο αυτό. Ένα συνέδριο που επικεντρώθηκε στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) σήμερα, στο χάσμα Βορρά - Νότου, αλλά και στην ανάγκη διεύρυνσης και ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Το κύριο μήνυμα που έστελναν όλοι οι ομιλητές ήταν ένα: Η Ευρώπη δεν είναι μόνο το οικονομικό σκέλος, η λιτότητα, η γραφειοκρατία και οι ελλιπείς πολιτικές. Η Ευρώπη είναι και όλα αυτά που ενώνουν 500 εκατομμύρια άτομα σε 28 χώρες. Είναι οι αξίες, οι αρχές, οι πολιτισμοί, η νοοτροπία. Μα πάνω απ΄ όλα είναι το κοινό όραμα για μια ενωμένη Ευρώπη. Μια Ε.Ε. που θα υπερασπίζεται το συμφέρον και το καλό των πολιτών της και όχι τον καιροσκοπισμό των αγορών.

Μια Ε.Ε. που θα λαμβάνει γρήγορα και αποτελεσματικά αποφάσεις που θα έχουν θετικό αντίκτυπο στη ζωή των ανθρώπων που αντιπροσωπεύει. Μια Ε.Ε. που θα ακούει τους πολίτες της και θα τους επιτρέπει να συμμετέχουν στη λειτουργία των θεσμικών της οργάνων τα οποία αυτοί χρηματοδοτούν. Μα πάνω απ΄ όλα μια Ε.Ε. που θα χαρακτηρίζεται από ισχυρή πολιτική βούληση και που θα κάνει πράξεις όλα όσα λέει και υπόσχεται σε καιρούς προεκλογικούς.

Οι πολίτες έχουν ανάγκη μια ισχυρή Ευρώπη που θα δίνει το στίγμα της στην παγκόσμια σκηνή και που θα υπερασπίζεται σθεναρά όσους φέρουν τον τίτλο «Ευρωπαίοι». Μα η Ευρώπη σήμερα πάσχει από έλλειψη πολιτικής ηγεσίας και συνεπώς βούλησης για την ολοκλήρωση του αρχικού ευρωπαϊκού οράματος. Γιατί όταν οι προπάτορες της Ε.Ε. σχεδίασαν την Ένωση, δεν ήλπιζαν μόνο στην οικονομική ευμάρεια, αλλά και στη δημοκρατική. Αλλά με την πρώτη κρίση που ξέσπασε, η Ε.Ε. ξέχασε τις ρίζες της και έχασε τον δρόμο. Η οικονομική κρίση ανέδειξε τις αδυναμίες και τα ελλείμματα μιας Ε.Ε. που δεν ήταν επαρκώς προετοιμασμένη για χαλεπούς καιρούς.

Και που δεν μπορούσε (και ακόμη δυσκολεύεται) να συντονίσει τις πολιτικές των χωρών-μελών της, και να αναλάβει δράση -αν όχι την ευθύνη- για τη μη αποτελεσματικότητά της.
Στα μάτια πολλών Ευρωπαίων η Ε.Ε. είναι πια το πρόβλημα. Τη βλέπουν ως λιτότητα, κρίση και διαφθορά. Είναι εύκολο πια να πολεμάει κανείς την Ε.Ε., και αυτό φαίνεται άλλωστε μέσω της ραγδαίας εξέλιξης των λαϊκίστικων ρητορικών. Το δύσκολο είναι να πειστεί κανείς για το αντίθετο, πως η ενωμένη Ε.Ε. είναι η λύση και πως θα βγει από την κρίση δυνατότερη. Η Ε.Ε. χρειάζεται καινούργια πολιτική, αναδιοργάνωση των θεσμών της, περισσότερη διαφάνεια και δημοκρατία, και κυρίως περισσότερη βούληση και πράξη. Οι πολίτες (και οι αξιωματούχοι) το φωνάζουν. Ακούει, όμως, κανείς;

ΜΑΡΙΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΔΟΥΛΑΜΗ