Το είπε ξεκάθαρα ο Τόνι Σαβέβσκι: «Τώρα που έχουμε τη διακοπή θα πρέπε ινα βρούμε λύσεις και τη χημεία μεταξύ μας. Πιστεύω ότι κάνουμε αρκετές προσπάθειες αλλά δεν αξιοποιήσαμε τις ευκαιρίες. Γνωρίζουμε ότι μας λείπει το σκοράρισμα και πρέπει να βρούμε τη λύση». Δεν έχει άδικο ο Σκοπιανός τεχνικός. Μπορεί να μην έθελξε με την απόδοση της η Ομόνοια ακόμη και κόντρα στην Αλκή, αλλά θα μπορούσε να έφτανε σε μια πιο άνετη και εύκολη νίκη αν μετουσίωνε σε γκολ τουλάχιστον τις μισές ευκαιρίες που βρήκε. Από την άλλη, βεβαίως, οι πλείστες των ευκαιριών που βρήκε προήλθαν είτε από στημένα, είτε από προσωπικές ενέργειες ποδοσφαιριστών. Της έλειπε δηλαδή η φαντασία και η δημιουργικότητα.

Σε αναζήτηση νέας χημείας

Είναι πασιφανές ότι η Ομόνοια έχασε την περυσινή καλή χημεία που είχε και την οδήγησε σε εκείνη τη μεγάλη αντεπίθεση στο β’ γύρο. Η φιλοσοφία Σαβέβσκι βρήκε στο πρόσωπο των Άλβες και Χριστοφή τους κύριους εκφραστές της, συμπαρασύροντας και τους υπόλοιπους σε ένα θεαματικά και επιθετικό παιχνίδι. Με ηγέτη τον Αντράντε στην άμυνα, τους Σπούνγκιν και Σκαραμοτσίνο να μετατρέπονται σε ιδανικούς full-buck, τον Σοάρες να καλύπτει επαρκώς όλους τους χώρους στον άξονα, το Λεάντρο να τον συμπληρώνει σε ένα πιο ελεύθερο ρόλο που του έδινε και γκολ και τον Ασίς να μοιράζει μπάλες δεξιά (κυρίως στον Χριστοφή) και αριστερά, αλλά και κατακόρυφα στον Άλβες, που ήξερε πολύ καλά να παίζει με πλάτη και να αποδιοργανώνει την αντίπαλη άμυνα. Απλώς θυμηθείται κάποια νούμερα. Άλβες 16 γκολ / 8 ασιστ, Χριστοφή 8 γκολ 15 ασιστ, Εφραίμ 7 γκολ / 5 ασιστ.

Φέτος από ότι φαίνεται μέχρι στιγμής η χημεία αυτή δεν υπάρχει. Η φιλοσοφία παραμένει η ίδια, αλλά έχει αλλάξει το υλικό. Ο Γκιγκίεβιτς είναι καθαρά φορ-περιοχής και δυσκολεύει την ανάτττυξη της ομάδας. Μπορεί να βγαίνει έξω και να μοιράζει μπάλες, αλλά με δυσκολία. Άλλωστε, δεν έχει την τεχνική που είχε ο Άλβες. Επιπλέον, δεξιά Πλατινί και Τέιλορ δεν είναι Χριστοφή, Διαθέτουν ταχύτητα και τεχνική, αλλά μέχρι εκεί. Δεν έχουν εκρηκτικότητα, ούτε την πάσα με τη μια. Παίζουν περισσότερο με την μπάλα παρά με τον συμπαίκτη τους στο χώρο. Ο Εφραίμ άργησε να μπει στην ομάδα και μοιραία το βάρος έπεσε στον άξονα, αλλά Σοάρες και Λέαντρο δείχνουν καταπονημένοι από τα συνεχόμενα παιχνίδια. Ο Ασίς πολλές φορές παλεύει μόνος και υπήρχε περιπτώσεις που όταν εγκλωβιστεί, η Ομόνοια βραχυκυκλώνεται.

Δύσκολα πάντως αλλάζει φιλοσοφία ο Σαβέβσκι, αλλά θα πρέπει να αλλάξει κάτι. Αυτό το περυσινό…δεν βγαίνει. Ίσως μια παραλλαγή του απεγκλωβίσει την ομάδα. Ίσως θα πρέπει να βρεθούν τρόποι η μπάλα να φτάνει τελευταία στον Γκιγκίεβιτς (το πείραμα Σκέμπρι στην κορυφή έχει περισσότερα μειονεκτήματα) και να δίνεται η ευκαιρία στον Πολωνό που είναι ψηλός και δυνατός να σκοράρει (έτσι σκόραρε με Άστρα, Ανόρθωση και Ένωση). Θα χρειαστεί όμως να αναλάβουν περισσότερο οργανωτικό ρόλο τόσο ο Λεάντρο, όσο τα δύο άκρα της άμυνας και κυρίως οι δύο ακραίοι επιθετικοί. Θα πρέπει περισσότεροι παίχτες να αναλάβουν δημιουργικό ρόλο, συμμετέχοντας στις επιθέσεις, βάζοντας πίεση στην αντίπαλη άμυνα.  

Με απουσίες στη διακοπή
Δουλεία θα γίνει κατά την περίοδο της διακοπής, αλλά θα απουσιάζουν εφτά ποδοσφαιριστές, λόγω διεθνών υποχρεώσεων. Πρόκειται για τους Γιώργο Εφραίμ, Χάρη Κυριάκου (Εθνική Κύπρου Ανδρών), Αντρέ Σκέμπρι (Εθνική Μάλτας), Ονησίφορο Ρουσιά,  Χριστόφορο Χαραλάμπους (Εθνική Κύπρου Ελπίδων) και Αντρέα Παναγιώτου Φιλιώτη, Παναγιώτη Θεράποντως (Εθνική Κύπρου Νέων).