Περισσότερο προβλημάτισε παρά έπεισε με την απόδοση της η Ομόνοια στην εκτός έδρας αναμέτρηση με αντίπαλο την Αλκή. Με δεδομένη την διαφορά δυναμικότητας και την έλλειψη εμπειρίας των παικτών της «αθάνατης» θα ανέμενε κανείς ένα πιο άνετο πέρασμα της Ομόνοιας από το ΓΣΖ. Όχι μόνο δεν συνέβη αυτό, αλλά τελικά οι «πράσινοι» αγχώθηκαν αρκετά μέχρι να πάρουν το πολύ σημαντικό τρίποντο.

Οι παίκτες του Τόνι Σαβέβσκι είχαν την καθολική υπεροχή στο πρώτο ημίχρονο, αλλά μετά το πρώτο ημίωρο άρχισαν να απειλούν την αντίπαλη εστία, κυρίως από στημένες φάσεις, με μία από αυτές να καταλήγει στο γκολ από τον Αντράντε. Οι «πράσινοι» είχαν πλέον το πάνω χέρι στην ψυχολογία, από την στιγμή που προηγήθηκαν λίγο πριν την ανάπαυλα του ημιχρόνου και επιδίωξαν στις αρχές της επανάληψης το δεύτερο γκολ, με το οποίο θα κλείδωναν ουσιαστικά και το παιχνίδι. Αυτό δεν συνέβη, σταδιακά η ομάδα του Τόνι Σαβέβσκι άρχισε να... υποχωρεί στον αγωνιστικό χώρο και λίγο έλειψε να το πληρώσει εφόσον το τελείωμα του πρώην παίκτη της, Δημητρίου έβρισκε στόχο. Από κει και πέρα ουσιαστικά η εστία του Μορέιρα δεν απειλήθηκε ξανά, ωστόσο από την στιγμή που δεν ήλθε το δεύτερο γκολ αναπόφευκτα επικράτησε άγχος και νευρικότητα μέχρι το τελευταίο σφύριγμα.

Οι «πράσινοι» επέστρεψαν στις νίκες, όμως θα πρέπει να δουλέψουν αρκετά στο διάστημα της διακοπής για να βελτιώσουν αρκετά πράγματα στην συνέχεια προκειμένου να μπορέσουν να καλύψουν το χαμένο έδαφος και να μπορέσουν να εκπληρώσουν τους στόχους τους στην φετινή σεζόν.