ΑΥΤΟ κι αν αποτελεί ρεκόρ αστοχίας. Ίσως και να είναι μοναδικό για τα κυπριακά δεδομένα και το φέρνουμε σήμερα στη δημοσιότητα. Σε επαναληπτικό αγώνα Κυπέλλου, που έγινε στο ΓΣΕ Αμμοχώστου, μεταξύ Ένωσης Νέων Παραλιμνίου και ΕΠΑ, πριν από 39 χρόνια, ο αγώνας έφτασε στη διαδικασία των πέναλτι και είχαμε 7 άστοχες εκτελέσεις! Ο αγώνας έγινε 18 Μαΐου 1974, αφού οι αγώνες Κυπέλλου τα χρόνια εκείνα διεξήγονταν μετά τη λήξη του πρωταθλήματος. Τα παιχνίδια ήταν διπλά και ο πρώτος αγώνας στο ΓΣΖ έληξε ισόπαλος 0-0. Παρά τις προσπάθειες των δύο ομάδων ο αγώνας στα 120 λεπτά έμεινε στην ισοπαλία 1-1 και δεν ίσχυε τότε το εκτός έδρας γκολ, γι’ αυτό το παιχνίδι οδηγήθηκε στη διαδικασία των πέναλτι. Από τα 10 πέναλτι εύστοχα ήταν μόνο τα 3 και η Ένωση πήρε τη νίκη-πρόκριση με 2-1. Στην κανονική διάρκεια η Ένωση προηγήθηκε με τον Κούδα στο 72’ και η ΕΠΑ ισοφάρισε στο 79’ με τον Κλείτο.

Η διαδικασία των πέναλτι ήταν: Π. Βασιλείου (ΕΠΑ) 1-0, Φόρσος (ΕΝΠ) 1-1, Καλογήρος (ΕΠΑ) άουτ, Μέρτακκας (ΕΝΠ) άουτ, Κλείτος (ΕΠΑ) άουτ, Κούδας (ΕΝΠ) απέκρουσε ο Αλκιβιάδης, Κόλας (ΕΠΑ) απέκρουσε ο Δήμος, Χ’’Γιάννης (ΕΝΠ) 2-1, Κουμής (ΕΠΑ) απέκρουσε ο Δήμος, Δήμος (ΕΝΠ) απέκρουσε ο Αλκιβιάδης. Μπορεί ο Μάκης Αλκιβιάδης να απέκρουσε δύο πέναλτι, όμως η Ένωση ήταν πιο εύστοχη και πήρε με δραματικό τρόπο την πρόκριση.

Διαιτητής ήταν ο Στεφανίδης και βοηθοί του οι Ε. Ρέυρες, Στ. Χ’’Στεφάνου. Να δούμε, όμως, και τις συνθέσεις των δύο ομάδων σε αυτό το ιστορικό παιχνίδι.

ΕΝΩΣΗ: Δήμος, Μαύρος, (Γ. Χ’’Γιάννης), Παπαλούκας, Κύζας, Φόρσος, Σιαλής, Βίττης, Α. Κωνσταντίνου, Μέρτακκας, Κούδας, Κυρ. Τσούκκας.

ΕΠΑ: Αλκιβιάδης, Δημητρίου, Νίκαντρος, Σπύρου, Κκόλας, Πασχάλης (Κουμής), Π. Βασιλείου, Μάριος, Λ. Θεοδώρου, Ξ. Κυριακίδης (Κλέιτος), Καλόγηρος.

Η μετεγγραφή του Μ. Μάρκου
Στα μέσα του Σεπτέμρπη του 1973 έγινε μια μεγάλη μετεγγραφή με ποσό ρεκόρ για την εποχή. Ο διεθνής μεσοεπιθετικός του Ολυμπιακού, Μάρκος Μάρκου, μεταπηδά στον ΑΠΟΕΛ, ο οποίος πλήρωσε 7.000 λίρες (περίπου 12 χιλιάδες ευρώ σήμερα). Τα χρόνια εκείνα δεν ήταν εύκολο να πάρει κάποιος μετεγγραφή σε άλλη ομάδα και ορισμένοι είχαν καθίσει δύο χρόνια (υπήρχε ο κανονισμός  του διετούς αποκλεισμού για να φύγεις από την ομάδα σου) για να πάρουν ελευθέρα. Ο Μ. Μάρκου έκανε το δικό του ρεκόρ αφού έπαιξε και με τον ΑΠΟΕΛ στην Α’ Εθνική Ελλάδας, κάτι που έκανε προηγουμένως άλλες τρεις χρονιές με τον Ολυμπιακό. Ο Μάρκου ήταν από τους κορυφαίους επιθετικούς μας, σημειώνοντας αρκετά τέρματα και με σουτ και με το κεφάλι. Πριν πάει στον ΑΠΟΕΛ (ομάδα που από μικρός αγαπούσε) έκανε μεγάλη καριέρα στον Ολυμπιακό, στον οποίο αγωνιζόταν από το 1966. Ο προπονητής που τον ανέδειξε ήταν ο μεγάλος προπονητής-δάσκαλος Πάμπος Αβρααμίδης. Στα 17 του χρόνια, κι αφού έπαιξε ένα χρόνο στην εφηβική ομάδα, ο Μ. Μάρκου ήταν μέλος του μεγάλου Ολυμπιακού, στον οποίο έπαιζαν τότε και οι Φιλώτας, Σωτηράκης, Κ. Πιερίδης, Π. Ευθυμιάδης, Κεττένης, Λυμπουρής, Αβρααμίδης, Παρτασίδης, Αργυρού κ.ά.

Με τον Ολυμπιακό ο Μάρκου πήρε τρία πρωταθλήματα, το 1967, το 1969 και το 1971.
«Ήμουν τυχερός που στην αρχή της καριέρας μου είχα προπονητή τον μεγάλο δάσκαλο Π. Αβρααμίδη από τον οποίο έμαθα πολλά. Ήξερα ότι έπρεπε να δουλέψω σκληρά για να πάρω θέση στην ενδεκάδα των αστέρων που είχε τότε ο Ολυμπιακός. Εκπλήρωσα όλα τα όνειρά μου στην επταετή παρουσία μου στην ομάδα», μας είπε ο Μάρκος. Πολλές ήταν οι προτάσεις που είχε ακόμα και από ελληνικές ομάδες, που τον έβλεπαν στους αγώνας του Ολυμπιακού στην Α’ Εθνική.

Το 1973 και σε ηλικία 23 ετών καταλήγει στον ΑΠΟΕΛ, με υπόδειξη του Πάνου Μάρκοβιτς.

«Ένα παιδικό όνειρο εκπληρώθηκε», δηλώνει ο Μ. Μάρκου, που βρήκε στους «γαλαζοκίτρινους» μεγάλους συμπαίκτες όπως οι Α. Στυλιανού, Στεφανής, Παντζιαράς, Λεωνίδας, Αθάνατος, Αντωνίου, Μιαμηλιώτης κ.ά. Στο «ειδικό πρωτάθλημα» του 1974-75 ο ΑΠΟΕΛ βγήκε πρώτος και ο Μ. Μάρκου πρώτος σκόρερ με 37 τέρματα αλλά… δεν μέτρησαν για την ΚΟΠ. Ο ΑΠΟΕΛ είχε πετύχει παραμονή του στην Α’ Εθνική, όμως, λόγω της τουρκικής εισβολής, ο θεσμός σταμάτησε και έπρεπε να μείνει στην Κύπρο.

Ο Μ. Μάρκου πήρε τρία πρωταθλήματα στον Ολυμπιακό, αλλά στον ΑΠΟΕΛ πήρε τρία Κύπελλα (1976, 1978, 1979).
Κορυφαία ευρωπαϊκή χρονιά για τον Μ. Μάρκου ήταν το 1976/77 όταν ο ΑΠΟΕΛ με δύο δικά του τέρματα κέρδισε στο ΓΣΠ τον Ηρακλή για το Κύπελλο Κυπελλούχων (το πρώτο παιχνίδι 0-0). Είχε σκοράρει και στο επόμενο παιχνίδι, με την Τορίνο στο ΓΣΠ (1-1). Ο Μ. Μάρκου έφυγε πρωταθλητής με τον ΑΠΟΕΛ το 1979-80 λόγω τραυματισμού, ενώ αργότερα έπαιξε για δύο χρόνια στον Κεραυνό Στροβόλου. Πέτυχε πάνω από 200 τέρματα και είναι 18 φορές διεθνής.

Αθλητικό κέντρο Ανόρθωσης
Πόσοι γνωρίζουν ότι η Ανόρθωση από το 1971 έκανε ενέργειες για να αποκτήσει δικό της αθλητικό κέντρο, παρά τον δρόμο Αμμοχώστου - Λευκωσίας; Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής, η Ανόρθωση είχε πουλήσει οικόπεδο που της παραχώρησε ο ΓΣΕ έναντι 24 χιλιάδων λιρών σε επιχειρηματία από το Λονδίνο. Ένα ποσό σημαντικό, ως πρώτη δόση, για αγορά έκτασης όπου θα ανεγείρει το δικό της στάδιο. Η διοίκησης της Ανόρθωσης θα είχε συνάντηση με τον ΚΟΑ για να ζητήσει και την οικονομική στήριξη του Οργανισμού. Στόχος της Ανόρθωσης ήταν να δημιουργήσει ένα όμορφο λειτουργικό στάδιο, μοναδικό για την εποχή. Όμως, τα γεγονότα του 1974 ανέτρεψαν τα πάντα.

FLASH BACK: Μεγάλη η προσφορά τους

ΕΞΙ ποδοσφαιριστές με τη δική τους προσφορά στο ποδόσφαιρό μας παρουσιάζει σήμερα η στήλη, θυμίζοντας κάποιες άλλες εποχές. Αρχίζοντας από αριστερά πάνω, είναι:
1. Πάμπος Αργυρού: Ο σημερινός πρόεδρος της Δόξας Κατωκοπιάς ήταν βασικό στέλεχος στη μεγάλη ομάδα του Διγενή Μόρφου, τη δεκαετία του ’70. Μαζί με τον Χ. Χαριλάου ήταν ένα αξιόλογο κεντρικό αμυντικό δίδυμο και ξεχώρισε για το πάθος του στο παιχνίδι.

2. Μιχάλης Τσούκκας-Σιαλής: Ο Σιαλής, όπως ήταν γνωστός, ήταν ένα πραγματικό «μηχανάκι» στην Ένωση. Ακούραστος, πεισματάρης ήταν μαζί με τους Κούδα, Γ. Χειμώνα η τριάδα στο κέντρο, στη μεγάλη ομάδα του Παραλιμνίου 1970-75. Ο Σιαλής πέρασε αργότερα και από την ΕΠΑ και την Ομόνοια Αραδίππου.

3. Τάκης Χαραλάμπους: Το όνομά του είναι ταυτόσημο με τον Ευαγόρα Πάφου. Πρώτα ως ποδοσφαιριστής και ύστερα ως προπονητής. Ο Τάκης ήταν φυσικός ηγέτης της ομάδας, δημιουργός αλλά και σκόρερ, ενώ προς τη δύση της καριέρας του, από επιθετικός κατέληξε λίμπερο. Ήταν διεθνής.

4. Γιάννης Μέρτακκας: Αθόρυβος, μαχητικός και σταθερός στις εμφανίσεις του ξεχώρισε στην Ανόρθωση και αργότερα στην Ένωση. Μπορεί η θέση του να ήταν δεξιός μπακ, όμως έπαιξε σε όλες τις θέσεις της άμυνας, όταν χρειάστηκε και στο κέντρο. Ήταν διεθνής και πανηγύρισε το Κύπελλο με την Ανόρθωση το 1971.

5. Κώστας Παναγιώτου: Από τους κορυφαίους κεντρικούς αμυντικούς στη δεκαετία ’60 και ’70, τόσο με την Ομόνοια όσο και με την Εθνική, της οποίας ήταν βασικό μέλος. Θετικός, σοβαρός και με ήθος ο Κώστας έχαιρε σεβασμού απ’ όλους τους φιλάθλους. Προς το τέλος της καριέρας του έπαιξε και στον Ορφέα.

6. Στέλιος Κυριάκου: Παίκτης με σταθερή παρουσία και αθόρυβος, ο Στέλιος ήταν ακραίος αμυντικός στον Πεζοπορικό του ’70. Βέβαια, αγωνίστηκε και σε άλλες θέσεις όταν χρειάστηκε, με το ίδιο πάθος. Πέρασε προς το τέλος της καριέρας του και από την Αλκή και ακολούθως δούλεψε ως προπονητής σε πολλές ομάδες.