Πριν από την ολοκλήρωση των τελευταίων μετεγγραφών που αφορούσαν στους νεαρούς Μενγκόλο, Αλίπιο και Γκανίου (και ενώ εκκρεμεί και αυτή του αμυντικού μέσου), στην Ομόνοια δήλωναν πως το ρόστερ της ομάδας είναι ποιοτικό και γεμάτο, τονίζοντας πως οι τελευταίες μετεγγραφικές πινελιές είναι περισσότερο κινήσεις επένδυσης. Μετεγγραφές για το μέλλον και όχι το παρόν. Συμφωνούμε και επαυξάνουμε για την αναφορά στο κομμάτι της ποιότητας. Οι «πράσινοι» απέδειξαν πως διαθέτουν παίκτες αξίας, οι οποίοι μπορούν να κάνουν τη διαφορά, τόσο σαν μονάδες όσο και σε ομαδικό επίπεδο. Σε μεγάλο βαθμό, είναι οι ίδιοι ποδοσφαιριστές οι οποίοι πέρσι έπαιξαν ίσως το καλύτερο και πιο ελκυστικό ποδόσφαιρο στη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου, έστω και αν το τέλος της σεζόν δεν πανηγύρισαν κάποιον τίτλο. Αν και νωρίς ακόμα για ασφαλή συμπεράσματα, φαίνεται πως υπάρχει η προοπτική να μη φανεί το κενό των τριών βασικών ποδοσφαιριστών (Χριστοφή, Α. Άλβες και Σπούνγκιν) που αποχώρησαν αυτό το καλοκαίρι. Πλατινί και Τέιλορ παρουσιάζονται βελτιωμένοι από παιχνίδι σε παιχνίδι και δείχνουν ότι μπορούν να δώσουν ουσιαστικές βοήθειες στα φτερά, ο Γκικίεβιτς μπαίνει στο πετσί της ομάδας και το πιο σημαντικό βλέπει δίχτυα, ενώ ο Θερβέρα χρειάζεται πίστωση χρόνου για να δείξει κατά πόσον μπορεί να καλύψει το κενό που άφησε πίσω του ο διεθνής Ισραηλινός δεξιός μπακ.

Υπάρχει διαφορά… ποιότητας
Έχουμε λοιπόν το περσινό δείγμα αλλά και μια πρώτη φετινή εικόνα, μέσα από τα επίσημα και τα φιλικά παιχνίδια, για το τι θα περιμένουμε από πλευράς «πρασίνων» στο κεφάλαιο ποιότητα. Τι γίνεται όμως με την… ποσότητα; Το έχουμε πει και το επαναλαμβάνουμε. Αυτό που έγινε πέρσι, με τον Τόνι Σαβέβσκι να στηρίζεται ουσιαστικά σε ένα κορμό 12-13 παικτών στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος και να πετυχαίνει αυτά που πέτυχε, δεν μπορεί να επαναληφθεί εύκολα φέτος. Ο αριθμός των βασικών ποδοσφαιριστών πάνω στους οποίους θα στηριχθεί στη νέα σεζόν επιβάλλεται να μεγαλώσει και μάλιστα κατά πολύ. Χωρίς να υπολογίζουμε τα τελευταία μετεγγραφικά αποκτήματα (για τα οποία κάνουμε αναφορά πιο κάτω), υπάρχουν κάποιες θέσεις όπου δεν υπάρχει βάθος και ισάξιες εναλλακτικές λύσεις. Σίγουρα δεν μπορούν να υπάρχουν δύο ίσης αξίας παίκτες σε κάθε θέση, όταν όμως υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά ποιότητας μεταξύ δύο ποδοσφαιριστών που αγωνίζονται στην ίδια θέση, τότε αυτό μακροπρόθεσμα μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα. Τι θα γίνει, για παράδειγμα, σε περίπτωση που προκύψει κάποιος τραυματισμός ή τιμωρία που θα κρατήσει εκτός δράσης για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα παίκτες όπως οι Αντράντε, Σοάρες, Λεάντρο ή Ασίς; Για την ώρα, αυτό είναι κάτι που δεν θα θέλει να σκέφτεται ο Τόνι Σαβέβσκι…

Ή το έχεις ή δεν το έχεις
Πάμε τώρα και στους νεαρούς ποδοσφαιριστές που ντύθηκαν πρόσφατα στα πράσινα, οι οποίοι, όπως λέχθηκε από επίσημα χείλη, είναι κινήσεις επένδυσης που αναμένεται να βοηθήσουν σε βάθος χρόνου και όχι άμεσα. Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι αν η πολιτική των χαμηλών τόνων ακολουθήθηκε για να μη βάλουν πίεση στους νεαρούς ποδοσφαιριστές ή για να ρίξουν τον πήχη των απαιτήσεων από πλευράς κόσμου για τα νέα αποκτήματα. Αυτό που μπορούμε να πούμε με σιγουριά όμως είναι πως το ταλέντο δεν βλέπει ηλικία. Αλίπιο, Γκανίου και Μενγκόλο (καθώς και ο Εμπονέ, εάν τελικά αποκτηθεί), δεν είναι 16-17 ετών που μαθαίνουν ακόμα τα μυστικά της μπάλας. Είναι παίκτες 20-21 ετών οι οποίοι έχουν κάποιες, έστω και λίγες, ποδοσφαιρικές παραστάσεις και δεν αποκλείεται στην πορεία να αποδειχθεί ότι μπορούν να δώσουν λύσεις πολύ πιο νωρίς και πολύ πιο ουσιαστικά από ό,τι θα περιμένουν πολλοί.

Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο διαφωνήσαμε και με τη δήλωση που έκανε τον περασμένο Ιανουάριο ο Τόνι Σαβέβσκι, αναφερόμενος στον Ονησίφορο Ρουσιά. Τότε είχε δηλώσει πως ο νεαρός επιθετικός είναι μετεγγραφή για το καλοκαίρι. Μια επένδυση για το μέλλον και όχι για το παρόν. Τι μπορούσε να αλλάξει δηλαδή μέσα σε 6-7 μήνες; Αν ο Ρουσιάς και ο οποιοσδήποτε Ρουσιάς μπορούσε να βοηθήσει, θα το έδειχνε μετά τις πρώτες εβδομάδες προσαρμογής στα νέα γι΄ αυτόν δεδομένα. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι σήμερα, περίπου εφτά μήνες μετά τη δήλωση του Σκοπιανού τεχνικού, ο νεαρός επιθετικός ουσιαστικά δεν υπολογίζεται από την τεχνική ηγεσία και είναι σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις για να παραχωρηθεί σε άλλη ομάδα με τη μορφή δανεισμού.

Είπαμε. Το ταλέντο δεν βλέπει ηλικία. Ή έχεις το ταλέντο και μπορείς αργά ή γρήγορα, αφού μπεις πρώτα στο κλίμα της νέας σου ομάδας, να βοηθήσεις, ή δεν το έχεις και θα αποτελέσεις μια «δευτερότριτη» επιλογή για τον προπονητή σου. Αυτό θα φανεί στο γήπεδο, με τον Τόνι Σαβέβσκι να είναι ο καθ΄ ύλην αρμόδιος και ο τελικός κριτής για να αποφασίσει κατά πόσον οι Αλίπιο, Γκανίου, Μενγκόλο ή οποιοσδήποτε άλλος νεαρός έρθει στη συνέχεια μπορούν να αποτελέσουν κάτι περισσότερο από μια «δευτερότριτη» λύση.