Αρχές της προηγούμενης εβδομάδας η αγωνία των φίλων της Ομόνοιας, σε σχέση με τις εκκρεμότητες στο ρόστερ, χτυπούσε κόκκινο. Πάνω που η αγωνία άρχισε να μετατρέπεται σε ανησυχία, αφού ο χρόνος άρχισε να πιέζει και ο Κόριν Μπρουκς ήταν το μοναδικό νέο πρόσωπο στις προπονήσεις, ήρθε η ανακοίνωση απόκτησης του Τόνι Τέιλορ. Στο «καπάκι» ήρθε αυτή του Λουίζ Σουάρες «Πλατινί» και πριν καλά-καλά περάσει μία εβδομάδα οι «πράσινοι» ανακοίνωσαν άλλες τρεις μετεγγραφές (Χοσέ Μαρτίνεθ, Λούκας Γκρικίεβιτς και χθες τον 24χρονο Κονγκολέζο -με βελγικό διαβατήριο- αμυντικό Μπέμπα), καθώς και την επιστροφή του Λεάντρο στην ομάδα.

Αυτήν τη στιγμή η Ομόνοια έχει ολοκληρώσει σε πολύ μεγάλο βαθμό το ρόστερ της, αφού απομένουν 1-2 εκκρεμότητες δευτερεύουσας σημασίας. Ένας νεαρός τερματοφύλακας για να πλαισιώσει τους Μορέιρα και Μπρουκς, ενώ υπό προϋποθέσεις μπορεί να αποκτηθεί ακόμα ένας μέσος ο οποίος ουσιαστικά θα αποτελέσει εναλλακτική λύση για τη θέση του αμυντικού χαφ. Αυτήν τη στιγμή υπάρχει μόνο μία θέση ανοιχτή για ξένο/κοινοτικό και δεν θέλουν να τη… σπαταλήσουν, αφού κανείς δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να διαφοροποιηθούν τα δεδομένα με ΠΑΟΚ και Εφραίμ, ή ακόμα να προκύψει επίσημο ενδιαφέρον από κάποιαν άλλη ομάδα του εξωτερικού.

Το μεγάλο πλεονέκτημα
Οι βασικές προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ έχουν ολοκληρωθεί και η αλήθεια είναι πως η διαδικασία δεν ήταν εντελώς… αναίμακτη. Μπορεί οι «πράσινοι» να κατάφεραν να κρατήσουν ως ένα βαθμό ένα βασικό μέρος του κορμού, έχασαν όμως κάποιους παίκτες-κλειδιά, όπως οι Χριστοφή και Άλβες και κατά δεύτερο λόγο ο Σπούνγκιν. Μια πολύ σημαντική παράμετρος έχει να κάνει με τη διατήρηση της βασικής τριπλέτας στον άξονα της μεσαίας γραμμής. Οι Σοάρες, Λεάντρο και Ασίς απέδειξαν πως μπορούν να συνθέσουν την ιδανική τριάδα και ο Τόνι Σαβέβσκι θα ευελπιστεί ότι στο πρώτο επίσημο παιχνίδι, στις 18 Ιουλίου, θα συνεχίσουν από εκεί που έμειναν στην περσινή χρονιά.

Παραμένει δυνατή αμυντικά
Περίπου τα ίδια δεδομένα ισχύουν και για την αμυντική τετράδα. Μπορεί να αποχώρησε ο βασικός της δεξιός μπακ και ένας από τους καλύτερους ακραίους αμυντικούς που πέρασαν τα τελευταία χρόνια από το νησί μας, ωστόσο, ενόψει του πρώτου ευρωπαϊκού υπάρχει η δοκιμασμένη λύση του Χάρη Κυριάκου. Μπορεί ο διεθνής Κύπριος να μην είναι… Σπούνγκιν, απέδειξε όμως πως μπορεί να αποτελέσει μιαν αξιόπιστη επιλογή για τη συγκεκριμένη θέση. Υπάρχει φυσικά και ο Χοσέ Μαρτίνεθ, ο οποίος μέχρι το περασμένο Σάββατο είχε υποχρεώσεις με τη Χιρόνα και θα ενσωματωθεί με μικρή καθυστέρηση με την υπόλοιπη ομάδα. Νέο πρόσωπο στην αμυντική γραμμή είναι η τελευταία προσθήκη, ο Μπέμπα.

«Κλειδί» ο Εφραίμ
Ένα από τα στοιχήματα του Τόνι Σαβέβσκι, είναι τα άκρα της επίθεσης, εκεί όπου αποκτήθηκαν δύο ποδοσφαιριστές. Ο κλασικός ακραίος επιθετικός «Πλατινί» και ο Τόνι Τέιλορ που μπορεί να παίξει και στον άξονα της επίθεσης. Ένα από τα κλειδιά ενόψει των πρώτων ευρωπαϊκών αγώνων είναι ο βαθμός ετοιμότητας του Γιώργου Εφραίμ. Ο διεθνής άσος ταλαιπωρήθηκε το τελευταίο δίμηνο από πρόβλημα τραυματισμού και οι επόμενες μέρες θα φανερώσουν σε ποια κατάσταση βρίσκεται και αν θα μπορέσει να ενισχύσει το πλάνο της τεχνικής ηγεσίας στις 18 και 25 Ιουλίου. Απ’ εκεί και πέρα, υπάρχει η εγγυημένη λύση του Αντρέ Σκέμπρι, καθώς και τα δύο νέα αποκτήματα. Το κύριο χαρακτηριστικό των «Πλατινί» και Τέιλορ είναι η ταχύτητα και πάνω σε αυτό ποντάρει πάρα πολλά ο Τόνι Σαβέβσκι.

Το στοίχημα με Γκικίεβιτς
Έχοντας γρήγορα και μια δεμένη και άκρως δημιουργική τριάδα στον άξονα της μεσαίας γραμμής, το μεγάλο στοίχημα για τον Σκοπιανό τεχνικό ήταν η εξεύρεση ενός επιθετικού που θα έδενε με την υπόλοιπη ομάδα, ο οποίος να μπορεί να ολοκληρώνει τις προσπάθειες των συμπαικτών του. Δεν ήταν τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι ο κ. Σαβέβσκι απέρριψε πολύ πιο γνωστά και ελκυστικά ονόματα επιθετικών με πιο «βαριά» βιογραφικά, για να καταλήξει στον Λούκας Γκικίβιετς. Ο Πολωνός επιθετικός διαθέτει όλα τα στοιχεία που έψαχνε ο τεχνικός της Ομόνοιας και το στοίχημα πλέον είναι να τα δείξει στο γήπεδο και να δικαιώσει τον προπονητή του για την επιλογή του. Σύμφωνα με αυτούς που γνωρίζουν τον Γκικίβιετς, πρόκειται για επιθετικό που, σε αντίθεση με τον Άλβες, κινείται σχεδόν αποκλειστικά στο αντίπαλο «κουτί», πολύ καλός στο ψηλό παιχνίδι, με δυνατό σουτ, καλό το κοντρόλ της μπάλας, σωστή αντίληψη του χώρου αλλά και του παιχνιδιού, ενώ τον χαρακτηρίζει η δύναμη και το πάθος του. Όλα αυτά σε θεωρητικό επίπεδο, μέχρι να τον δούμε να αγωνίζεται με το «τριφύλλι» στο στήθος.