Ο χθεσινός αγώνας για την Ομόνοια ήταν και ο πιο σημαντικός για την πορεία της στο φετινό πρωτάθλημα. Όχι γιατί δεν υπάρχει δρόμος ακόμη (υπάρχει και μάλιστα αρκετός), αλλά γιατί από τώρα και στο εξής θα αγωνίζεται σε κάθε αγώνα με την πλάτη στον τοίχο. Δεν την παίρνει για άλλες απώλειες βαθμών (βρίσκεται ήδη στο -5 από ΑΠΟΕΛ και ΑΕΚ στο -3 από την Ανόρθωση ενώ υπάρχει και το ντέρμπι της Δευτέρας ανάμεσα σε Απόλλωνα-ΑΕΛ),  και ζητείτε άμεση ανάκαμψη τουλάχιστον βαθμολογικά γιατί αγωνιστικά υπάρχει. Ακόμη αν και το δείγμα για την μετά Λάρκου εποχή είναι μικρό (μόλις μια αγωνιστική), η Ομόνοια χθες έπαιξε καλύτερα απ’ ότι στον αγώνα με τον Εθνικό. Έκανε αρκετές φάσεις μπροστά από την εστία της Λαρνακιώτικης ομάδας και λίγο η τύχη, αλλά και η αστοχία των παικτών του Σοφόκλη Σοφοκλέους, στέρησαν στην ομάδα για ακόμη μια αγωνιστική τη νίκη. Για άλλη μια αγωνιστική προδόθηκε από τον τερματοφύλακα της (όπως και στον αγώνα με τον Εθνικό), και σίγουρα θα το είδαν και από πλευράς τεχνικής ηγεσίας. Σχεδόν το ίδιο λάθος έκανε ο Λεόνι και χθες επιτρέποντας στην ΑΕK να σπάσει μια παράδοση 13χρόνων.  Με άλλα λόγια η Ομόνοια έχασε έναν αγώνα, ο οποίος φαινόταν πως ήταν δικός της. Πλέον τα επόμενα παιχνίδια για την Ομόνοια (έτσι όπως ήρθαν τα δεδομένα), δεν έχουν γυρισμό. Είτε θα είναι η ευκαιρία της για να μπει και πάλι στο παιχνίδι του τίτλου είτε θα μείνει εκτός δρόμου από πολύ νωρίς. Τα ντέρμπι με ΑΕΛ εκτός, ΑΠΟΕΛ εντός και Ανόρθωση εκτός, θα καθορίσουν και το δρόμο που θα ακολουθήσει η ομάδα, ενόψει της συνέχειας. Με άλλα λόγια τα πλεϊ οφ για τους πράσινους αρχίζουν από την επόμενη αγωνιστική και καλούνται να φέρουν εις πέρας ένα δύσκολο αγωνιστικό πρόγραμμα να θέλουν να παραμείνουν σε τροχιά πρωταθλήματος.