Ανάμικτα συναισθήματα επικρατούν στην Ομόνοια στην φετινή σεζόν. Στην αρχή της περιόδου επικρατούσε αισιοδοξία ότι η ομάδα θα κατάφερνε να επιστρέψει στους τίτλους. Πριν καλά-καλά αρχίσει η σεζόν οι πράσινοι είπαν αντίο από την διεκδίκηση του πρωταθλήματος και τα πρώτα μουρμουρητά έκαναν την εμφάνιση τους, παράλληλα ήταν και το οικονομικό κομμάτι στην μέση. Έγινε η αλλαγή προπονητή στην ομάδα (διακανονισμοί με ποδοσφαιριστές) αλλά τα αποτελέσματα δεν ήρθαν γρήγορα. Χρειάστηκε χρόνος, σκληρή δουλεία στις προπονήσεις και αρκετή προσπάθεια εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου προκειμένου οι πράσινοι να μπουν στον σωστό δρόμο. Αυτό έγινε όμως ήταν πλέον αργά, αφού η ομάδα του τριφυλλιού έχασε τον δρόμο, του πρωταθλητισμού (ήταν και εκτός τετράδας) και όλο τα βάρος έπεσε σε μια θέση που οδηγεί στην Ευρώπη, και στο κύπελλο. Το δεύτερο χάθηκε με σχετική ευκολία , αφού οι ποδοσφαιριστές του Τόνι Σαβέβσκι δεν έδειξαν την απαιτούμενη θέληση απέναντι στην ΑΕΛ. Η Ευρώπη, μέχρι στιγμής είναι κερδισμένη, αλλά για να εξασφαλιστεί θα πρέπει να γίνει ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια. Μια προσπάθεια που άρχισε από την 20η αγωνιστική και με αντεπίθεση διαρκείας οι πράσινοι έκοψαν στο νήμα της κανονικής περιόδου την 4η θέση και τρεις αγωνιστικές στα πλεϊ οφ πέρασαν στην 3η και την Κυριακή έχουν την ευκαιρία να περάσουν και στην 2η και ακόμη πιο κοντά στο εισιτήριο της Ευρώπης. Κάποιοι ποδοσφαιριστές έφεραν τους πράσινους σε αυτή την θέση και σ’ αυτούς η τεχνική ηγεσία πρέπει και επιβάλλεται να κτίσει για το μέλλον. Οι αρκετές προσθαφαιρέσεις στην ομάδα δεν θα βοηθήσουν κανένα και παράδειγμα για τους πράσινους είναι τα προηγούμενα χρόνια.

Χριστοφή και Εφραίμ: Ο πρώτος είναι γνωστό και παραδεχτό από όλους ότι διανύει την καλύτερη του χρονιά στην ομάδα. Μετά την έλευση Τόνι Σαβέβσκι ο νεαρός μεσοεπιθετικός των πρασίνων με σκληρή δουλεία και καλή αγωνιστική παρουσία, βοήθησε αρκετά την ομάδα. Σοβαρός, προσγειωμένος και γεμάτος όρεξη ο Τζίμης της εξέδρας έγινε το αγαπημένο παιδί, και δίκαια τράβηξε τα βλέμματα μεγάλων ομάδων του εξωτερικού. Ο Γιώργος Εφραίμ, ανανεωμένος όσο ποτέ άλλο, πέτυχε ωραία τέρματα και καθοριστικά στην προσπάθεια της ομάδας που έκανε για την Ευρώπη. Άφησε πίσω τους όποιους τραυματισμούς  τον ταλαιπωρούσαν και έδειξε έτοιμος για να ενισχύσει την ομάδα.

Σοάρες, Λεάντρο και Ασίς: Τριπλέτα στο κέντρο που θα χρειαστεί να πάμε αρκετά πίσω  για να βρούμε ισάξιους οι καλύτερους απ’ αυτούς. Ο άγνωστος Σοάρες, ο ‘’φευγάτος’’ Λεάντρο αλλά και το όνομα Ασίς, βασικοί εργαλεία για τον Σκοπιανό τεχνικό έδεσαν , όσο τίποτα άλλο στην μεσαία γραμμή βοηθώντας ο ένας τον άλλο αλλά και γενικά την ομάδα συνδέοντας άμυνα και επίθεση, σκοράροντας μάλιστα και πολύ σημαντικά τέρματα.

Αντράντε-Σκαραμοτσίνο-Σπούνγκιν: Ο Πορτογάλος κεντρικός αμυντικός, από την αμφισβήτηση έγινε ηγετική μορφή στην άμυνα. Ένας σωστός κεντρικός αμυντικός ο οποίος γνωρίζει την πρέπει να κάνει στον αγωνιστικό χώρο έχοντας και αρκετά προσόντα αφού σκόραρε και με σουτ αλλά και με κεφαλιά. Δίπλα του ο Αλαμπί ανέβηκε επίπεδο και εκεί που ήταν μια ανάσα από την έξοδο του από την ομάδα, τώρα ο προπονητής του κάνει δεύτερες σκέψεις. Ο ‘’άγνωστος’’ Σκαραμοτσίνο, ήρθε στην ομάδα χωρίς πολλές-πολλές ελπίδες όμως με το πέρασμα του χρόνου καθιερώθηκε στην ομάδα. Η αξία του Σπούνγκιν γνωστή και δεν χρειάζεται περισσότερη ανάλυση.

Μορεϊρα και Άλβες: Ο Πορτογάλος τερματοφύλακας αποκτήθηκε τον Γενάρη από τους πράσινους και κάνει μια εκπληκτική πορεία η οποία ήταν αρκετή για φέρει την ομάδα στην 3η θέση. Ο 31ετών τερματοφύλακας, δείχνει αρκετά ώριμος και έτοιμος γεμίζοντας την εστία των πρασίνων με αισιοδοξία αλλά και σιγουριά για τα επόμενα χρόνια. Εκπληκτικός στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος είναι ο Αντρέ Άλβες με τον Βραζιλιάνο να βρίσκει με τον Τόνι Σαβέβσκι την χαμένη του ταυτότητα να πετυχαίνει σημαντικά γκολ αλλά και να δίνει. Ακόμη και ο Σκέμπρι όσες φορές χρειάστηκε ήταν θετικός και μπορεί κάλλιστα να βοηθήσει αρκετά την ομάδα.           

Είναι δεδομένο πως για να κτιστεί το μέλλον θα χρειαστεί και πάλι μεγάλη προσπάθεια, αφού τα δεδομένα τώρα στην ομάδα της πρωτεύουσας αλλά και γενικά στο νησί είναι εντελώς διαφορετικά. Είναι δεδομένο ότι κάποιοι απ’ αυτούς θα φύγουν. Το χρήμα, που κάποτε στην ομάδα ήταν μπόλικο (και αυτό στοίχησε τώρα), θα καθορίσει το μέλλον αρκετών ποδοσφαιριστών, με την προσπάθεια της διοίκησης αλλά και της τεχνικής ηγεσίας για παραμονή κάποιων παικτών να γίνεται ακόμη δυσκολότερη. Προσπάθειες θα γίνουν αφού οι πιο πάνω παίκτες επιβάλλονται να μείνουν στην ομάδα και του χρόνου αλλά και πάλι δεν εξαρτάται από την ίδια, ή μάλλον εξαρτάται; Ο χρόνος θα τα δείξει.