Ο Αντρέας Μακρής στο SigmaLive/Sports για πρώτη φορά από την ημέρα που έφυγε από την Ανόρθωση για την Αγγλία και τη Γουοσόλ.
Πώς τον βρίσκει η επόμενη σελίδα της καριέρας του στην Αγγλία, αν ήταν ρίσκο η απόφαση του να αποχωρήσει από την Ανόρθωση, τι διαφορές βρήκε ανάμεσα σε Κύπρο και Αγγλία, αλλά και τι συμβουλές δίνει στους νεαρούς ποδοσφαιριστές που επιθυμούν για το δικό τους ρίσκο. Μέχρι στιγμής, ο Αντρέας Μακρής αγωνίστηκε σε 18 παιχνίδια πρωταθλήματος έχοντας 755 αγωνιστικά λεπτά. Αγωνίστηκε επίσης και σε τρία παιχνίδια κυπέλλου, αλλά σε διαφορετικές οργανώσεις.
Ακολουθεί και μέρος Β’ της μεγάλης συνέντευξης του Αντρέα Μακρή για την πρώην του ομάδα, Ανόρθωση. Γιατί νιώθει απογοητευμένος και στεναχωρημένος.
Αντρέα έφυγες από την Ανόρθωση το καλοκαίρι για τη Γουοσόλ, πώς σε βρίσκουμε μετά από πέντε μήνες;
«Ναι έφυγα από Κύπρο 1η Αυγούστου, δύο μέρες μετά την επιστροφή από το βασικό στάδιο της προετοιμασίας με την Ανόρθωση στη Πολωνία. Η αλήθεια είναι ότι έγιναν όλα τόσο γρήγορα, που δεν το κατάλαβα. Οι πρώτοι μου μήνες στην Αγγλία δεν ήταν και οι πιο εύκολοι, έκανα λίγο καιρό να προσαρμοστώ στις απαιτήσεις».
Προσαρμοστικές εύκολα;
«Η αλήθεια είναι πως όχι και τόσο εύκολα. Όπως είπα και πριν. έγιναν όλα τόσο γρήγορα. Είχα έρθει στην ομάδα μόλις 5 ημέρες πριν αρχίσει το πρωτάθλημα και όπως γίνεται αντιληπτό, δεν είχα χρόνο να προετοιμαστώ για τη νέα χρονιά και τις απαιτήσεις που χρειαζόταν γι’ αυτό το τόσο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα με τόσα πολλά παιχνίδια, μπαίνοντας κατευθείαν στα βαθιά. Ήμουν σε μία νέα χώρα, σε νέο περιβάλλον και η αλήθεια δυσκολεύτηκα αρκετά στην αρχή μέχρι να φτάσω στο επιθυμητό επίπεδο, σε όλους τους τομείς. Όχι μόνο ποδοσφαιρικά αλλά και σε εξωαγωνιστικά θέματα, λόγω του ότι στην Αγγλία υπάρχει μπόλικη γραφειοκρατία. Αλλά τώρα είμαι πολύ καλά, ήρεμος και έτοιμος για τη συνέχεια».
Πήγες σε ένα πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα από το δικό μας, πώς βλέπεις τα πράγματα;
«Για να είμαι ειλικρινής, το κυπριακό πρωτάθλημα υπερέχει σε θέματα ποιότητας και τεχνικής. Αλλά σε αυτό το πρωτάθλημα υπάρχει πάρα πολλή ένταση στα παιχνίδια, αλλά και στις προπονήσεις, τρέξιμο, δύναμη και φυσικά προσόντα. Είναι αρκετά ανταγωνιστικό, δεν υπάρχουν δυνατοί και αδύνατοι, όλες οι ομάδες είναι πανομοιότυπες και δεν μπορείς να προβλέψεις ένα παιχνίδι πώς θα πάει, καθώς ο καθένας μπορεί να κερδίσει. Όλα τα αποτελέσματα είναι πιθανά και όλα μπορείς να τα περιμένεις».
Είναι δεδομένο πως θα σε βοηθήσει, αλλά πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι;
«Ναι ασφαλώς και θα με βοηθήσει η κίνηση μου να έρθω στην Αγγλία για διάφορους λόγους και η αλήθεια είναι δύσκολο. Αλλά αν δεν ήταν δύσκολο, δεν θα άξιζε τον κόπο να είμαι εδώ. Ήρθα εδώ για να αποδείξω πού μπορώ να φτάσω σαν άτομο αλλά και σαν Κύπριος. Όλα εξαρτιόνται από το πόσο το θέλεις, τι είσαι διατεθειμένος να κάνεις για τα όνειρα σου και δουλειά, πίστη και υπομονή»
Κάποιοι είπαν πως το επόμενο βήμα του Αντρέα Μακρή και ειδικά στη Αγγλία θα ήταν ρίσκο. Συμφωνείς;
«Ναι, όντως ήταν ρίσκο, ήμουν έτοιμος όμως να το πάρω, το περίμενα αρκετό καιρό και δεν πρόκειται να το μετανιώσω. Πήρα το ρίσκο να έρθω εδώ για να δω πού μπορώ να φτάσω, να δω τις δυνατότητες μου και τι μπορώ να κάνω. Εδώ θα ωριμάσω ακόμα περισσότερο και θα εξελιχθώ. Πήρα το ρίσκο στα 21 μου, μπορεί να μην είχα την ευκαιρία στο μέλλον να το πράξω, γιατί κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να γίνει στο μέλλον. Λένε ότι τα πράγματα που μετανιώνουν οι άνθρωποι είναι τα ρίσκα που δεν πήραν ποτέ, έτσι δεν το σκέφτηκα δεύτερη φορά από το να ετοιμάσω βαλίτσες και να έρθω Αγγλία».
Στην Κύπρο εννοείται πως σε αναγνώριζαν στον δρόμο…στην Αγγλία;
«Όχι και τόσο. Η Κύπρος είναι μια μικρή «κοινωνία» και όπου και αν πας ξέρες κόσμο και σε αναγνωρίζουν. Εδώ είναι μια τεράστια χώρα με πάρα πολλές ομάδες και πολύ κόσμο αλλά στην πόλη Γουοσόλ ναι, θα με αναγνωρίσουν, αλλά όχι και τόσο συχνά».
Περίγραψε μου μια μέρα στην προπόνηση. Υπάρχουν διαφορές από την Κύπρο;
«Ναι υπάρχουν διαφορές. Μια μέρα στην προπόνηση εδώ πρέπει να δώσεις όλες σου τις δυνάμεις και τον καλύτερο σου εαυτό. Δεν μπορείς να ξεγελάσεις κάποιον εδώ γιατί όλα παίζουν ρόλο εδώ, δουλεύουν όλοι σαν επαγγελματίες και είναι κάτι αξιοθαύμαστο και που μου έκανε εντύπωση από την πρώτη στιγμή».
Πώς σε βλέπουν στις προπονήσεις οι συμπαίκτες σου; Υπάρχει σεβασμός;
«Ασφαλώς και υπάρχει σεβασμός μεταξύ εμένα και των συμπαικτών μου. Από την πρώτη μέρα με έκαναν να νιώσω πολύ καλά στις προπονήσεις και με βοήθησαν να φτάσω στο επίπεδο που θα ήθελα. Όταν όλα δουλεύουν τόσο επαγγελματικά, τότε όλα είναι καλύτερα για όλους. Στην ομάδα υπάρχουν πολλοί νεαροί και αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο στην προσαρμογή μου στα αποδυτήρια».
Τη μέρα του παιχνιδιού σου τι κάνεις; Πώς είναι η μέρα σου;
«Εδώ υπάρχουν πολλά παιχνίδια. 46 στο πρωτάθλημα και υπάρχουν και τρία κύπελλα. Φανταστείτε λοιπόν μια χρονιά με περίπου 50 παιχνίδια. Έτσι, τις πιο πολλές φορές έχουμε παιχνίδι Σάββατο και Τρίτη. Οι μέρες περνάνε τόσο γρήγορα, που δεν το καταλαβαίνεις. Στα εντός έδρας παιχνίδια συναντιόμαστε δυο ώρες πριν το παιχνίδι στο γήπεδο, ενώ στα εκτός, συνήθως ταξιδεύουμε τη μέρα του παιχνιδιού με πολύ μεγάλα λεωφορεία, που μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις. Αν αγωνιζόμαστε πολύ μακριά, πάμε από την προηγούμενη μέρα. Ένα μειονέκτημα εδώ είναι πως πρέπει να ταξιδεύουμε μεγάλες αποστάσεις».
Πες μου ποιος είναι ο κολλητός σου από την ομάδα. Αυτός που σε βοήθησε να μπεις πιο εύκολα στην ομάδα.
«Η αλήθεια είναι ότι όλοι με βοήθησαν να μπω εύκολα στην ομάδα και έκανα αρκετές φιλίες. Νομίζω αυτός που είναι πιο κοντά σε εμένα είναι ο Ουζτουμέρ, ο οποίος είναι Τουρκοκύπριος και είναι ένας πολύ σπουδαίος άνθρωπος, αλλά και φανταστικός παίκτης. Στην κατηγορία τον χαρακτηρίζουν ως ο «Τούρκος Μέσι», λόγω του παιχνιδιού του, αλλά και του ύψους του - 1.60».
Είναι δύσκολο για έναν Κύπριο ποδοσφαιριστή να κάνει το επόμενο του βήμα και ειδικά στην Αγγλία, όπως εσύ;
«Ναι είναι δύσκολο καθώς είναι πολύ σκληρό και απαιτητικό πρωτάθλημα, για το οποίο πρέπει να θυσιάσεις αρκετά πράγματα. Ο τρόπος ζωής της Κύπρου δεν έχει καμία σχέση με αυτόν της Αγγλίας και νομίζω αυτό είναι το πιο δύσκολο για έναν Κύπριο να μάθει να ζει χωρίς τον ήλιο. Το κρύο είναι αρκετό και βραδιάζει από τις 3 και 30 το απόγευμα. Αλλά από την άλλη, θέλω να συμβουλέψω όλους τους νεαρούς Κύπριους ότι δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από κανένα. Έχουμε περισσότερες ικανότητες από ό,τι οι ίδιοι γνωρίζουμε. Η μόνη διαφορά είναι η νοοτροπία. Σαν λαός, έχουμε μια άσχημη νοοτροπία σε όλους τους τομείς. Αν καταφέρουν οι Κύπριοι ποδοσφαιριστές να αλλάξουν αυτό το στοιχείο, τότε δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα. Με δουλειά και προσήλωση και με ταλέντο, τότε μπορούμε να ανέβουμε επίπεδο. Ο Κύπριος ποδοσφαιριστής πρέπει να πιστέψει στις ικανότητες του και να ρισκάρει. Αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, το ρίσκο. Όμως για να πετύχεις και να κάνεις το επόμενο βήμα, πρέπει να θυσιάσεις και να ρισκάρεις αρκετά πράγματα».
Τα πολλά παιχνίδια είναι καλό ή κακό για έναν ποδοσφαιριστή;
«Μόνο καλό μπορούν να κάνουν. Όσο πιο πολλά παιχνίδια παίρνεις στα πόδια σου, τόσο καλύτερος γίνεσαι και αποκτάς εμπειρίες που θα σου μείνουν για όλη τη διάρκεια της καριέρας σου. Μέσα από τα παιχνίδια βελτιώνεσαι και μαθαίνεις πολλά. Άλλωστε, αυτά είναι που γράφονται και αυτά που έχουν σημασία. Το γήπεδο είναι ο καθρέφτης για έναν ποδοσφαιριστή».
