Πολύ σωστά το έθεσε ο Τόνι Σαβέβσκι ότι οι ποδοσφαιριστές της Ομόνοιας δεν χρειάζονται επιπλέον κίνητρα για διεκδικούν τη νίκη σε οποιοδήποτε παιχνίδι. Το χιλιοειπωμένο «Είμαστε Ομόνοια» αντηχεί εύηχα, αλλά η ουσία είναι πόσο ανταποκρίνεται στη σύγχρονη πραγματικότητα. Και πόσο ανταποκρίνεται στη σημερινή πραγματικότητα ενόψει του ντέρμπι της Κυριακής με τον Απόλλωνα. Δεν είναι μόνο οι απουσίες που επηρεάζουν την τρέχουσα κατάσταση στην Ομόνοια, αλλά γενικότερα η νοοτροπία που κουβαλά τα τελευταία χρόνια ως ομάδα.

 
Αλήθεια, πόσες πιθανότητες έχει να κερδίσει η σημερινή Ομόνοια τον Απόλλωνα από την στιγμή που όντας σε καλύτερη μοίρα κόντρα σε ΑΕΚ και ΑΠΟΕΛ πετούσε ενώ ήταν ισοδύναμη /ή και καλύτερη από ΑΕΛ και Ανόρθωση και δεν κέρδισε κανένα; Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν σίγουρες απαντήσεις. Και ασφαλώς μπορεί να κερδίσει η Ομόνοια τον πιο φορμαρισμένο της Απόλλωνα, αλλά για να τα καταφέρει θα πρέπει να βρει αντίδοτο στις χαμένες ευκαιρίες για γκολ και να διαχειριστεί σωστά τη ροή του αγώνα, καθώς οι απουσίες είναι και πάλι πολλές (κυρίως για ένα μικρό ρόστερ όπως το φετινό της Ομόνοιας).

Στην άμυνα τα κουκιά για το Σαβέβσκι είναι μετρημένα. Λεβίτα στην εστία, στα δύο άκρα Σπούνγκιν και Σκαραμοτσίνο και κεντρικό αμυντικό δίδυμο οι Αλαμπί και Ντανιέλσον. Στον κεντρικό άξονα ο πονοκέφαλος του Σαβέβσκι είναι μεγάλος. Η σχεδόν σίγουρη απουσία του Λεάντρο ανοίγει μια θέση πλάι στο Σοάρες και στον Ασίς, με τον παραγκωνισμένο Ζοάο Άλβες να είναι μια λύση. Δεν αποκλείεται όμως να προτιμηθεί ο Σκέμπρι για βασικός και να έρθει πιο πίσω ο Ασις. Στην επίθεση Εφραίμ και Χριστοφή είναι σίγουροι ενώ Άλβες και Φρέντι διεκδικούν με ίσες πιθανότητες τη θέση του φορ.