Κάθε μέρα που περνά, αποδεικνύεται πως οι παρενέργειες της ισοπαλίας του περασμένου Σαββάτου στο «Αμμόχωστος» είναι μεγαλύτερες και πολύ πιο σοβαρές από ό,τι κανείς θα περίμενε. Παρά την προσπάθεια της επίσημης Ομόνοιας να πείσει την κοινή γνώμη ότι τα ΜΜΕ διογκώνουν το πρόβλημα και πως το σκηνικό που δημιουργήθηκε τα τελευταία 24ωρα είναι μια εικονική πραγματικότητα, κάποια δεδομένα είναι εκεί και δεν αλλάζουν. Δεδομένα που ως επί το πλείστον είναι απόρροια των «εγκλημάτων» που διαπράχθηκαν επί προεδρίας Μιλτιάδη Νεοφύτου και τα οποία, καλώς ή κακώς, καλούνται να διαχειριστούν αυτοί που πήραν την απόφαση να αναλάβουν τα ηνία.
Εμείς δεν θα προσπαθήσουμε να αντι-επιχειρηματολογήσουμε στις θέσεις των διοικούντων. Άλλωστε, αργά ή γρήγορα, οι ίδιες οι εξελίξεις θα καταδείξουν τι ακριβώς συμβαίνει, ποιο είναι το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος και κατ’ επέκταση πόσο ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα τα όσα υποστηρίζει η επίσημη Ομόνοια.
Ακόμα και 100% δίκαιο να έχουν οι διοικούντες του «τριφυλλιού» και αν, όντως, η όλη κατάσταση δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια εικονική πραγματικότητα, καλό θα ήταν να διερωτηθούν γιατί τα πράγματα έφτασαν σε αυτό το σημείο. Μήπως η εικονική πραγματικότητα, που οι ίδιοι υποστηρίζουν πως έχει δημιουργηθεί, είναι απλά η φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων; Μήπως είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής, της φιλοσοφίας και της αδιαφάνειας που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στην Ομόνοια;

Το χαλί... ξεχείλισε!
Η απόκρυψη της αλήθεια, έστω και της μισής, είναι απόλυτα λογικό να οδηγεί στην ανάπτυξη έντονης φημολογίας ή και παραφιλολογίας σε σχέση με τα πραγματικά γεγονότα και το κλίμα που επικρατεί τις τελευταίες ημέρες στο «Ηλίας Πούλλος». Πόσω μάλλον όταν την ίδια ώρα η πλευρά των ποδοσφαιριστών -και όχι μόνο- διαρρέει πληροφορίες που ουσιαστικά είναι συγκρουόμενες με τις θέσεις και τα λεγόμενα των διοικούντων. Η άρνηση των προηγούμενων χρόνων από πλευράς επίσημης Ομόνοιας να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα και η κακή συνήθεια να σπρώχνουν κάτω από το χαλί τα σοβαρά προβλήματα, οδήγησαν τα πράγματα στην κατάσταση που βρίσκονται σήμερα. Πλέον, το χαλί δεν χωρά άλλη σκόνη από κάτω…
Για να επανέλθουμε στην αρχική μας τοποθέτηση, η πρόσφατη ισοπαλία με τη Δόξα, ο απόηχός της και οι -για άλλη μια φορά- σπασμωδικές κινήσεις της διοίκησης, οδήγησαν τα πράγματα στη σημερινή κατάσταση. Τη μια ακούμε δηλώσεις τού τύπου «είμαστε η ποιοτικότερη ομάδα, παίζουμε την καλύτερη μπάλα», την άλλη ακούμε δηλώσεις για απαράδεχτες εμφανίσεις, την επόμενη πως θα γίνει προσπάθεια να ανυψωθεί το ηθικό της ομάδας, στο… καπάκι μαθαίνουμε πως επιβλήθηκε χρηματικό στους παίκτες για την παρουσία τους σε ένα και μόνο παιχνίδι και, τέλος, ακούμε πως όλα αυτά ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας κάποιων δημοσιογράφων.
Καλό θα ήταν, οι διοικούντες, να ξεκαθαρίσουν πρώτα μεταξύ τους και μετά να βγάλουν προς τα έξω τι ακριβώς θέλουν, πώς προχωρούν και επιτέλους να προσγειωθούν στην πραγματικότητα. Ευτυχώς ή δυστυχώς, έχει περάσει ανεπιστρεπτί ο καιρός που οι ποδοσφαιριστές έπαιζαν για τη φανέλα, το όνομα και την ιστορία της οποιασδήποτε ομάδας. Ειδικά οι διοικούντες της Ομόνοιας θα έπρεπε να ξέρουν καλύτερα από τον καθένα πως στο σύγχρονο ποδόσφαιρο δεν χωράνε συναισθηματισμοί και ρομαντισμοί. Το δήλωσαν πολλάκις, άλλωστε, τα τελευταία χρόνια…