Πώς φεύγει ο Μουρίνιο από τη Ρεάλ Μαδρίτης και πώς θα τον… θυμάται η ιστορία του ποδοσφαίρου

Θα ξεκινήσω το κείμενο αυτό, με μία μικρή ιστορία. Πραγματική ιστορία. Το ταξίδι μου στην Ισπανία, το καλοκαίρι του 2005, περιλάμβανε, μεταξύ άλλων, δύο μέρες στη Μαδρίτη. Το πρώτο βράδυ, η Ρεάλ Μαδρίτης έδινε το τελευταίο της φιλικό παιχνίδι πριν από την έναρξη της σεζόν στο «Μπερναμπέου». Αντιμετώπιζε μία ομάδα επιλέκτων από το Αμερικάνικο Πρωτάθλημα (MLS). Θα ήταν η πρώτη φορά που θα έβλεπα τη Ρεάλ Μαδρίτης. Και όχι μία τυχαία ομάδα της Ρεάλ. Αυτήν των Ζιντάν, Ρομπέρτο Κάρλος, Μπέκαμ, Ρονάλντο, Ρομπίνιο, Ελγκέρα, Κασίγιας, Μπαπτίστα. Εκπληκτική ομάδα. Το παιχνίδι ξεκινά, γύρω στις 65.000 ο κόσμος στο γήπεδο της ισπανικής πρωτεύουσας. Η Ρεάλ κάνει πλάκα με τους επίλεκτους MLS και το σκορ φτάνει στο 5-0. Ο αγώνας δεν έχει τελειώσει ακόμα, όταν ακούω διαμαρτυρίες, αποδοκιμασίες. Αναστάτωση. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί συμβαίνουν όλα αυτά και γυρνάω στον διπλανό μου, έναν Ισπανό madridista και τον ρωτάω. «Τι γίνεται;». Την απάντησή του, δεν την ξέχασα ποτέ. «Περπατούν, δεν παίζουν καλά». Αυτές οι τέσσερις λέξεις μπορούν να περιγράψουν καλύτερα από κάθε άλλες τι σημαίνει Ρεάλ Μαδρίτης και τι σημαίνει να έχεις απαιτητικούς οπαδούς σε σημείο… τρέλας. Το σκορ στο 5-0, φιλικό παιχνίδι και… αποδοκιμασίες για την απόδοση. Η ιστορία αυτή δεν είναι καθόλου άσχετη με τον Ζοσέ Μουρίνιο, ο οποίος ανέλαβε τις τύχες της Ρεάλ Μαδρίτης πέντε χρόνια μετά, στις 28 Μαΐου του 2010. Έχει να κάνει με το περιβάλλον στο οποίο βρέθηκε ο Πορτογάλος τεχνικός. Μιλάμε για τον πιο δύσκολο πάγκο στον κόσμο. Εκεί που ακόμα και όταν κερδίζεις 5-0, κανείς δεν σου συγχωρεί το μέτριο ποδόσφαιρο.



Γιατί διακόπτεται η συνεργασία
Ο Μουρίνιο ανανέωσε μόλις πέρσι τη συνεργασία του με τη Ρεάλ Μαδρίτης για άλλα 4 χρόνια. Ο Φλορεντίνο Πέρεθ ήθελε τον Πορτογάλο στην ομάδα και το περίεργο της υπόθεσης ήταν ότι ο Μουρίνιο δέχθηκε ένα τόσο μεγάλο χρονικά συμβόλαιο, αφού γενικότερα είναι άνθρωπος που δεν βολεύεται, ψάχνει νέες προκλήσεις. Ένα χρόνο μετά, οι δρόμοι των δύο πλευρών χωρίζουν. Τι είναι αυτό που οδήγησε τον Μουρίνιο στην πόρτα της εξόδου; Σίγουρα δεν είναι η αποτυχία στο αγωνιστικό κομμάτι. Γιατί, όπως εύστοχα ανέφερε ο Πέρεθ, ο Μουρίνιο οδήγησε τη Ρεάλ στην κατάκτηση όλων των τίτλων μέσα στα τρία χρόνια που προπονούσε την ομάδα και, το σημαντικότερο, την επανέφερε στην ελίτ της Ευρώπης με τρεις παρουσίες στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Μπορεί να αποκλείστηκε στις λεπτομέρειες, όμως η παρουσία της Ρεάλ Μαδρίτης στους «4» ήταν μεγάλη υπόθεση αν σκεφτεί κανείς ότι, πριν, έκανε χρόνια να βρεθεί ακόμα και στους «8»!
Αυτό που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απόφαση για λύση της συνεργασίας των δύο πλευρών ήταν η -πέραν κάθε λογικής- πίεση που ασκήθηκε στην ομάδα κατά τη διάρκεια της φετινής σεζόν. Δεκάδες δημοσιεύματα, σκληρή κριτική για τις ενέργειες του Μουρίνιο μέσα και έξω από το γήπεδο, διαφωνίες με κάποιους παίκτες και φυσικά η κόντρα του Πορτογάλου με τον Κασίγιας. Η οποία τροφοδοτήθηκε σε απίστευτο σημείο από τα ισπανικά ΜΜΕ που προφανώς πήραν τη θέση του συμπατριώτη τους, αγνοώντας τη βασική αρχή στο ποδόσφαιρο· ότι ο προπονητής είναι αυτός που αποφασίζει και όταν αυτός είναι ο καλύτερος στον κόσμο, τότε απλώς δεν επεμβαίνεις. Τα ισπανικά ΜΜΕ αδίκησαν ακόμα και τον Ντιέγκο Λόπεθ που ήταν εκπληκτικός και που τελικά δικαίωσε απόλυτα τον Μουρίνιο. Η συνεργασία, λοιπόν, της Ρεάλ Μαδρίτης με τον Μουρίνιο τελειώνει, για να τελειώσουν μαζί και όλα αυτά που πίεσαν ασφυκτικά το ποδοσφαιρικό τμήμα της ομάδας. Αυτός είναι ο βασικός λόγος του διαζυγίου. Άλλωστε η παραδοχή του Πέρεθ στη συνέντευξη Τύπου της Τρίτης ξεκαθαρίζει τα πράγματα: «Ήθελα να συνεχίσει ο Μουρίνιο».



Πώς θα μείνει στην ιστορία
Για την ώρα, η λέξη «αποτυχημένος» ακολουθεί το όνομα του Μουρίνιο στις λογής-λογής αναλύσεις που γίνονται αυτές τις μέρες. Έχω όμως την αίσθηση πως ο Πορτογάλος δεν θα μείνει ως αποτυχημένος στην ιστορία της Ρεάλ Μαδρίτης. Η ιστορία ξεχνάει τα πάντα και κρατάει τους αριθμούς. Και οι αριθμοί είναι εξαιρετικά καλοί για τον Ζοσέ Μουρίνιο στη Ρεάλ Μαδρίτης.
Ο Μουρίνιο θα μείνει -κατά την άποψή μου- στην ιστορία της Ρεάλ Μαδρίτης, ως ο προπονητής που έκανε την καλύτερη σεζόν στην ιστορία του ισπανικού πρωταθλήματος. Η Ρεάλ κατέκτησε το πρωτάθλημα το 2011-12 με συγκομιδή 100 βαθμούς και έγινε η πρώτη η ομάδα που το έχει καταφέρει. Επίσης πέτυχε τα περισσότερα τέρματα… ever. Μόνο στο πρωτάθλημα…121! Και είναι αυτή η ομάδα που είχαμε την τύχη να δούμε από κοντά όταν αντιμετώπισε τον ΑΠΟΕΛ στους «8» του Τσάμπιονς Λιγκ.

 Οι αριθμοί του «ΜΟΥ»
- 172 αγώνες με τη Ρεάλ Μαδρίτης
- 125 νίκες
- 26 ισοπαλίες
- 22 ήττες
- Γκολ υπέρ: 456
- Γκολ κατά: 155
- Διαφορά τερμάτων: +301
- Ποσοστό νικών: 72,16%

Τίτλοι
Κύπελλο Ισπανίας: 2011
Πρωτάθλημα Ισπανίας: 2012
Σούπερ Καπ Ισπανίας: 2012


Ο Ζοσέ Μουρίνιο με τον συντάκτη μας Βόρι Καραγιάννη.


45 αγώνες αήττητος εντός
Η Ρεάλ Μαδρίτης του Μουρίνιο δεν έχει χάσει κανένα παιχνίδι όντας γηπεδούχος ομάδα στα τελευταία 45 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις. Δεν συμπεριλαμβάνεται ο τελικός του Κυπέλλου με την Ατλέτικο, αφού δεν υπολογίζεται ως εντός έδρας παιχνίδι παρόλο που έγινε στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου». Μιλάμε για 45 κόντρα σε όλες τις ισπανικές ομάδες (η Μπαρσελόνα, για παράδειγμα, πέρασε πάρα πολλές φορές από το Μπερναμπέου), αλλά και τις σημαντικότερες της Ευρώπης. Όπως Μπάγερν, Ντόρτμουντ, Μάντσεστερ Σίτι, Άγιαξ, Λιόν και άλλες μικρότερες.

Ο άνθρωπος που αποκαθήλωσε την Μπαρσελόνα
Η αρχή του τέλους του λεγόμενου «κύκλου» της απίστευτης ομάδας της Μπαρσελόνα, που κυριάρχησε στην Ευρώπη την περασμένη 5ετία, ξεκίνησε από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Με ηγέτη τον Ζοσέ Μουρίνιο που ήταν ο πρώτος που κατάφερε να «διαβάσει» σωστά το παιχνίδι των «μπλαουγκράνα». Ξεκίνησε με την κατάκτηση του Κυπέλλου το 2011. Εκεί όπου κέρδισε σε αγώνα 120 λεπτών την Μπαρσελόνα με 1-0. Συνέχισε την επόμενη χρονιά κατακτώντας το πρώτο πρωτάθλημα της Ρεάλ μετά από 4 χρόνια και κερδίζοντας τον τίτλο μέσα στο «Καμπ Νόου» με νίκη 1-2. Δεν έμεινε εκεί. Την κέρδισε στο Σούπερ Καπ σε διπλούς αγώνες και πήρε τον πρώτο φετινό τίτλο. Μετά αντιμετώπισε την ομάδα της Καταλονίας για το πρωτάθλημα. Δεν έχασε στο παιχνίδι του α’ γύρου μέσα στη Βαρκελώνη. Τελικό σκορ 2-2. Στη συνέχεια δύο αγώνες για το Κύπελλο Ισπανίας. Και εκεί βγήκε κερδισμένος. Μετά το 1-1 στη Μαδρίτη, πήρε εύκολη πρόκριση στο «Καμπ Νόου» με 1-3 και λίγες μέρες αργότερα νίκησε ξανά την Μπαρτσελόνα με τα «δεύτερα» 2-1 στο «Μπερναμπέου». Όλα αυτά, ήταν η εξέλιξη της τακτικής του Μουρίνιο και της Ρεάλ Μαδρίτης μετά από εκείνο το εφιαλτικό 5-0 στην πρώτη χρονιά του Πορτογάλου στον πάγκο της «Βασίλισσας».

Επιστροφή στην ελίτ της Ευρώπης
Ο Μουρίνιο κλήθηκε να οδηγήσει -μεταξύ άλλων- τη Ρεάλ Μαδρίτης στην κορυφή της Ευρώπης. Αυτό δεν το πέτυχε. Πέτυχε όμως να επαναφέρει τη μεγαλύτερη ομάδα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου εκεί που ήταν και εκεί που πρέπει να είναι με βάση το μπάτζετ της και τη… φανέλα της. Τρεις σερί χρονιές βρέθηκε στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Θα μπορούσε να είχε βρεθεί και στους τρεις τελικούς, αφού αποκλείστηκε στις λεπτομέρειες.



Μοιρασμένοι οι Madridistas
Δεν μπορεί να μιλήσει κανείς με βεβαιότητα για τα ποσοστά στήριξης στον Μουρίνιο από τους οπαδούς της Ρεάλ Μαδρίτης. Το μόνο σίγουρο είναι ότι είχε στο πλευρό του τους φανατικούς οπαδούς και σίγουρα ένα πολύ μεγάλο μέρος των νεότερων. Από εκεί και πέρα -προφανώς- είχε και απέναντί του ένα σημαντικό κομμάτι του κόσμου της ομάδας που δεν ενέκρινε τον τρόπο που ο Μουρίνιο διαχειρίστηκε τα πράγματα από την πρώτη μέρα της άφιξής του. Κυρίως τον πόλεμο που εξαπέλυσε κατά της διαιτησίας, των ΜΜΕ και της Μπαρσελόνα, θεωρώντας πως αυτό το «άγριο» προφίλ δεν ταιριάζει στη Ρεάλ που έχει ως κύριο χαρακτηριστικό της, όλα αυτά τα χρόνια, τη γενναιοδωρία απέναντι στον αντίπαλο και τη μη επιτηδευμένη ανωτερότητα.

Η προσφορά εκτός γηπέδου
Ο Ζοσέ Μουρίνιο βοήθησε τη Ρεάλ Μαδρίτης σε πολύ μεγάλο βαθμό, σε ό,τι αφορά το μάρκετινγκ και το trade mark της ομάδας. Μπορεί ο τρόπος να ήταν οι διαφωνίες του με τα ΜΜΕ, τους διαιτητές, την Μπαρσελόνα, κάποιους παίκτες της ίδιας του της ομάδας, όμως με εμπορικούς και διαφημιστικούς όρους, αυτό μόνο καλό είναι για μία ομάδα. Η Ρεάλ είναι αυτήν τη στιγμή η πλουσιότερη ομάδα στον κόσμο και δεν ήταν πριν από την άφιξη του Μουρίνιο. Έχει περισσότερους οπαδούς ανά τον κόσμο και αυτό, σε ένα μεγάλο ποσοστό, οφείλεται στον Πορτογάλο τεχνικό.