Με αφορμή τα δύο γκολ του Λούκα Τόνι με τη Βερόνα, ο Δημοσθένης Γεωργακόπουλος γράφει στο gazzetta.gr για το σπουδαίο επιθετικό που βιώνει μια δεύτερη νιότη στη δύση της καριέρας του.

 

Πρόκειται για έναν παίκτη, που άργησε να κάνει το «μπαμ» στον παγκόσμιο ποδοσφαιρικό χάρτη, καθώς μέχρι τα 26 του χρόνια αγωνιζόταν κυρίως σε συλλόγους της Serie B. Η εκτόξευση στην καριέρα του έγινε τη σεζόν 2003-04, όταν με 30 γκολ οδήγησε την Παλέρμο στην άνοδο στα μεγάλα σαλόνια. Τότε ήρθε και η πρώτη κλήση στην εθνική Ιταλίας και κάπως έτσι... μπήκε το νερό στ’αυλάκι.

 

Αν και η τεχνική του κατάρτιση ήταν... ανύπαρκτη και ο τρόπος παιχνιδιού του πολλές φορές «ανορθόδοξος», το πείσμα, η δύναμη και η ικανότητά του στο ψηλό παιχνίδι (1,93 ύψος) τον έκαναν έναν από τους πιο περιζήτητους επιθετικούς στην Ευρώπη. Μετά την Παλέρμο, ακολούθησε η Φιορεντίνα, ως παίκτης της οποίας βρέθηκε στην κορυφή του κόσμου το 2006 με την εθνική Ιταλίας. Μάλιστα, στο Μουντιάλ της Γερμανίας ο Τόνι ήταν βασικό και αναντικατάστατο μέλος της αρχικής ενδεκάδας της «σκουάντρα ατζούρα», που κατέκτησε το τρόπαιο.

 

Ένα χρόνο αργότερα η Μπάγερν δαπάνησε 11 εκατομμύρια ευρώ για να κάνει δικό της το ιταλικό «τανκ». Έπειτα από δύο χρόνια στο Μόναχο, ακολούθησαν Ρόμα, Τζένοα, Γιουβέντους, Αλ Νασρ, ξανά Φιορεντίνα και από το καλοκαίρι Βερόνα.

 

Στην επιστροφή τους στα μεγάλα σαλόνια του ιταλικού ποδοσφαίρου, οι «Έλληνες» (Ελλάς Βερόνα το πλήρες όνομα) είδαν στο πρόσωπο του Τόνι, έναν έμπειρο ποδοσφαιριστή, που θα τους οδηγούσε σε ασφαλή μονοπάτια στη Serie A. Ούτε όμως ο πιο αισιόδοξος φίλος της ομάδας δε θα μπορούσε να φανταστεί πως λίγο πριν κλείσει τα 37 του χρόνια (γεννημένος στις 26/5/1977) ο ιταλός επιθετικός θα περνούσε μια... δεύτερη νιότη.

 

Με τα δύο γκολ του χθες κόντρα στην Τζένοα, όχι μόνο έφτασε τα 15 στο φετινό πρωτάθλημα, φιγουράροντας στις πρώτες θέσεις του πίνακα των σκόρερ στο Καμπιονάτο, αλλά έβαλε σε μεγάλες σκέψεις τον Τσέζαρε Πραντέλι.

 

Ο ομοσπονδιακός τεχνικός της εθνικής Ιταλίας βρέθηκε στο γήπεδο για να παρακολουθήσει από κοντά (κυρίως) τους Περίν και Τζιλαρντίνο της Τζένοα, όμως ο Τόνι ήταν αυτός που έκλεψε την παράσταση.

 

Ήδη στη γειτονική χώρα οι «ψίθυροι» κάνουν λόγο για επιβεβλημένη επιστροφή του θηριώδους στράικερ στην εθνική ομάδα της χώρας, ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Βραζιλίας. Η τελευταία συμμετοχή του Λούκα Τόνι με την Ιταλία ήταν πριν από πέντε χρόνια στο Confederations Cup του 2009, όμως με τέτοιες εμφανίσεις ακόμη και στα 37 του, ποιος μπορεί να αγνοήσει έναν ποδοσφαιριστή με τόση εμπειρία και τέτοια εκτελεστική ικανότητα;