Τι είναι και ποια αντίληψη έχει ο κόσμος γι΄ αυτό
Καθόλου απλή διαδικασία, προειδοποιούν Βρετανοί ειδικοί, με αφορμή τον αγώνα του Μίκαελ Σούμαχερ

Η αντίληψη που έχει πολύς κόσμος ότι η αφύπνιση μετά το κώμα είναι μία απλή διαδικασία είναι λάθος, προειδοποιούν Βρετανοί ειδικοί με αφορμή τον αγώνα του Μίκαελ Σούμαχερ. Και προσθέτουν ότι για τους στενούς συγγενείς των ασθενών, είναι μία ιδιαίτερη στρεσογόνος και τρομακτική περίοδος, καθώς αναζητούν με λαχτάρα την οποιαδήποτε ένδειξη επικοινωνίας και φυσιολογικότητας.

Διαδικασία αφύπνισης
Οι γιατροί του διάσημου οδηγού της Φόρμουλα 1 έχουν αρχίσει από τις 29 Ιανουαρίου τη διαδικασία αφύπνισης - έναν ακριβώς μήνα μετά τον βαρύτατο τραυματισμό του στο κεφάλι και το τεχνητό κώμα στο οποίο τον υπέβαλαν, για να βοηθήσουν τον εγκέφαλό του να αναρρώσει. Με τα πρώτα (ανεπιβεβαίωτα) δημοσιεύματα ότι ο Σούμαχερ άρχισε να ανοιγοκλείνει τα μάτια του και να αντιδρά στα τεστ αντανακλαστικών, πολλοί οπαδοί του έσπευσαν να πανηγυρίσουν. Η οικογένειά του, όμως, και οι γιατροί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Γκρενόμπλ όπου νοσηλεύεται, δεν μπορούν να συμμεριστούν τη χαρά τους εάν δεν ολοκληρωθεί η διαδικασία και δεν δουν θετικά σε τι κατάσταση βρίσκεται ο ασθενής.

«Η αφύπνιση από το κώμα δεν είναι όπως τη δείχνουν οι ταινίες», δήλωσε στο BBC ο Λουκ Γκριγκς, εκπρόσωπος της βρετανικής Εταιρείας Εγκεφαλικών Κακώσεων Headway. «Μπορεί να είναι μία πολύ σταδιακή διαδικασία, διαρκείας αρκετών ημερών ή εβδομάδων. Για την οικογένεια, την αρχική αγωνία της επιβίωσης διαδέχεται η αγωνία για το τι επιφυλάσσει το μέλλον και σε ποιο βαθμό θα αναρρώσει ο άνθρωπός της».

Τι είναι το τεχνητό κώμα
Το τεχνητό κώμα προκαλείται με ισχυρά αναισθητικά φάρμακα και σε γενικές γραμμές μοιάζει με την καταστολή και τη μηχανική υποστήριξη της αναπνοής που χρησιμοποιούνται στη διάρκεια των χειρουργικών επεμβάσεων. Χρησιμοποιείται για να αδρανοποιήσει πολλές λειτουργίες του εγκεφάλου και έτσι να επιβραδύνει τη ροή του αίματος και την πίεση στις δομές του εγκεφάλου. Η αφύπνιση από το τεχνητό κώμα σημαίνει ότι πρέπει να μειωθούν σταδιακά τα φάρμακα και να αποσυνδεθεί ο ασθενής από τον αναπνευστήρα. Η διαδικασία αυτή είναι πολύ λεπτή, ιδίως όταν ο ασθενής έχει παραμείνει σε κώμα επί πολύ καιρό, όπως συμβαίνει με τον Σούμαχερ.

Καθ’ όλην τη διάρκειά της, οι γιατροί και οι συγγενείς του ασθενούς βρίσκονται δίπλα του, αναζητώντας ενδείξεις ότι ανακτά τις αισθήσεις του και αναρρώνει. Συνήθως οι ασθενείς αρχίζουν να ξυπνούν ανοίγοντας τα μάτια τους, στη συνέχεια αντιδρώντας σε ερεθίσματα που προκαλούν πόνο και τέλος αντιδρώντας σε όσους τους μιλούν. Όλ’ αυτά σημαίνουν ότι δεν ξυπνάει ξαφνικά ένας ασθενής από το κώμα και αρχίζει να μιλάει σαν να μην έχει συμβεί τίποτα, αλλά ότι χρειάζεται χρόνος έως ότου ανακτήσει συνείδηση του κόσμου γύρω του - και αν την ανακτήσει. Αυτός είναι και ο λόγος που οι γιατροί του Σούμαχερ ακόμα δεν έχουν πει κάτι για το πώς αντιδρά στα τελευταία τεστ και τη θεραπεία στην οποία τον υποβάλλουν.

Ένας στους πέντε
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε προ ετών στην ιατρική επιθεώρηση «The Lancet», περίπου ο ένας στους πέντε ενήλικες με σοβαρές εγκεφαλικές κακώσεις αναρρώνει καλά. Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι σχεδόν το 20% όσων επιζούν από βαριές εγκεφαλικές κακώσεις παραμένουν σε κώμα επί τουλάχιστον ένα μήνα, ενώ η κινητική και νοητική κατάσταση όσων συνέρχονται από αυτό βελτιώνονται σταδιακά τα δύο πρώτα χρόνια μετά τον τραυματισμό. Βελτιώσεις, όμως, μπορεί να παρατηρούνται ακόμα και σε βάθος δεκαετίας. Ένας κορυφαίος Βρετανός νευροχειρουργός, ο δρ Πίτερ Κιρκπάτρικ, από το Τμήμα Κλινικών Νευροεπιστημών του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ και το Νοσοκομείο Addenbrooke's, εκτίμησε ότι είναι «εξαιρετικά απίθανο» να ανακτήσει ο Σούμαχερ το προ του ατυχήματος επίπεδο υγείας, αν και «ιατρικώς είναι πιθανό».

Οι επιπτώσεις των εγκεφαλικών κακώσεων μπορεί να είναι νοητικές (προβλήματα μνήμης, συγκέντρωσης, επεξεργασίας των πληροφοριών), συναισθηματικές και συμπεριφορικές (άγχος, εκρήξεις θυμού, οξυθυμία, έλλειψη επίγνωσης ή συμπόνιας) και σωματικές (προβλήματα κίνησης, ισορροπίας, συντονισμού των κινήσεων, κόπωση, επιληπτικές κρίσεις). Επιπλέον, οι εγκεφαλικές κακώσεις και τα παρεπόμενά τους μπορεί να δοκιμάσουν τις διαπροσωπικές σχέσεις του πάσχοντος: ο γενικός κανόνας είναι πως κάνουν πιο δυνατές τις δυνατές σχέσεις και δημιουργούν περισσότερα προβλήματα στις ήδη προβληματικές. Όλ’ αυτά σημαίνουν ότι «ο δρόμος προς την ανάρρωση είναι μακρύς και μοναδικός για κάθε ασθενή», τόνισε ο κ. Γκριγκς.

«Οι επιπτώσεις της εγκεφαλικής κάκωσης μπορεί να είναι καταστροφικές και να διαρκέσουν μία ζωή. Μπορεί να αλλάξουν βαθιά και ουσιαστικά έναν άνθρωπο, επηρεάζοντας από την κίνηση και τα συναισθήματα μέχρι την προσωπικότητα και τις ικανότητές του. Ωστόσο ξέρουμε καλά ότι με τη σωστή βοήθεια, την κατάλληλη στιγμή, μπορεί να υπάρξει ζωή μετά από ένα βαρύ τραύμα στον εγκέφαλο».

_____________________________________
Μπροστά σε «επιδημία» καρκίνου ο πλανήτης
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ Ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΥΓΕΙΑΣ
Ο πλανήτης βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα «παλιρροϊκό κύμα» καρκίνου, και πρέπει να εξεταστεί σοβαρά το ενδεχόμενο να τεθούν περιορισμοί στο αλκοόλ και στη ζάχαρη, προειδοποιεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ). Στη νέα έκθεσή του για τον καρκίνο (World Cancer Report 2014) υπολογίζει ότι έως το 2035 ο αριθμός των ετήσιων κρουσμάτων της νόσου θα αυξηθεί κατά 75% και θα εγγίζει τα 25 εκατομμύρια. Τα μισά από αυτά, ωστόσο, θα μπορούσαν να αποφευχθούν.

Ο ΠΟΥ λέει ότι ο κόσμος δεν μπορεί να κερδίσει τη μάχη κατά του καρκίνου μόνο με τη βελτίωση των θεραπειών. Υπάρχει «αληθινή ανάγκη» για πρόληψη, με αναχαίτιση του καπνίσματος, της παχυσαρκίας και της κατάχρησης αλκοόλ. Την έκθεση, που εξέδωσε η Διεθνής Υπηρεσία Έρευνας του Καρκίνου (IARC) του ΠΟΥ με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου, απαρτίζουν στοιχεία που συνέλεξαν και ανέλυσαν περισσότεροι από 250 επιστήμονες από περισσότερες από 40 χώρες του κόσμου. Σύμφωνα με αυτήν, οι κύριες αιτίες αποτρέψιμου καρκίνου είναι:
* Το κάπνισμα.
* Οι λοιμώξεις (ιδίως με τον ιό HPV που προκαλεί καρκίνο του τραχήλου της μήτρας και τους ιούς της ηπατίτιδας Β που προκαλεί καρκίνο του ήπατος).
* Το αλκοόλ.
* Η παχυσαρκία και η καθιστική ζωή.
* Η ακτινοβολία του ηλίου και των ιατρικών εξετάσεων.
* Η ατμοσφαιρική ρύπανση και άλλοι περιβαλλοντικοί παράγοντες.
* Η καθυστερημένη απόκτηση παιδιών, η απόκτηση λιγότερων παιδιών και η απουσία του θηλασμού.

Η έκθεση τονίζει πως ο καρκίνος αποτελεί πλέον την κυριότερη αιτία θανάτου σε όλο τον κόσμο (το 2012 κόστισε τη ζωή 8,2 εκατομμυρίων ανθρώπων), ενώ τα παγκόσμια κρούσματα αυξήθηκαν κατά 11% την τελευταία τετραετία, φθάνοντας τα 14,1 εκατομμύρια (όσος είναι ο πληθυσμός της μεγαλύτερης πόλης της Ινδίας, του Μουμπάι).