ΣΧΕΔΟΝ 250.000 ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΧΑΣΑΝ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 14 ΧΡΟΝΙΑ

ΑΔΑΜΑΣΤΟ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΟΝΙΚΟ ΦΥΣΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ, ΠΟΥ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ ΚΑΤΑΠΙΝΟΝΤΑΣ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΚΗ ΤΥΧΗ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΟΥ

Από το 2004 μέχρι το 2018 η ανθρωπότητα έγινε μάρτυρας ακραίων φυσικών φαινομένων, αφού ακόμα και στις περιπτώσεις που είχαν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα, δεν στάθηκε δυνατό να κατευναστεί η μανία τους. Πιο ειδικά, στις περιπτώσεις των τσουνάμι, μπροστά στη μανία της φύσης ο άνθρωπος αποδείχτηκε ανίκανος να προβλέψει έστω το ξέσπασμά τους και, όπως καταγράφεται πιο κάτω, στα σημεία που κτύπησαν, άφησαν πίσω τους εκατόμβες νεκρών. Το φαινόμενο τσουνάμι, το οποίο δημιουργείται όταν γίνει απότομη μετατόπιση μεγάλης ποσότητας νερού σε έναν υδάτινο σχηματισμό (ωκεανός, θάλασσα, λίμνη), μέσα σε μόλις 14 χρόνια ήταν η αιτία θανάτου 245.000 ανθρώπων. Όσος, δηλαδή, είναι περίπου ο πληθυσμός μιας πόλης. Ακολουθούν οι σημαντικότερες καταστροφές από τσουνάμι που έχουν σημειωθεί παγκοσμίως από το 2004.

Νοτιοανατολική Ασία, 2004

14 χρόνια πριν, άλλος ένας «μαύρος» Δεκέμβριος, από του πολλούς που θα ακολουθούσαν, ξημέρωσε για τους κατοίκους των χωρών του Ινδικού Ωκεανού, όπου σημειώθηκε η 6η μεγαλύτερη φυσική καταστροφή στην καταγεγραμμένη ιστορία. Η 26η Δεκεμβρίου έμοιαζε σαν μια συνηθισμένη Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα. Κόσμος στους δρόμους διασκέδαζε, αντάλλαζε δώρα, ενώ τουρίστες παραθέριζαν στους επίγειους παραδείσους, έχοντας κατακλύσει τις παραλίες στην Ταϊλάνδη, τη Σρι Λάνκα και την Ινδονησία, απολαμβάνοντας τον ζεστό ήλιο και τα καταγάλανα νερά των θαλασσών. Όλα άλλαξαν στις 07:58 το πρωί…

Ένα ρήγμα κατά μήκος του θαλασσίου ύδατος, 250 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Banda Aceh, στη Σουμάτρα της Ινδονησίας, μετακινήθηκε ξαφνικά. Ο σεισμός που ακολούθησε, ο οποίος θα καταγραφεί στη συνέχεια ως ο ισχυρότερος των τελευταίων 40 ετών, κτύπησε την περιοχή, μετατοπίζοντας τμήματα του θαλάσσιου πυθμένα προς τα πάνω κατά 20 μέτρα και ανοίγοντας ένα νέο ρήγμα βάθους 10 μέτρων. Όταν ο πυθμένας μετακινήθηκε προς τα πάνω, προκάλεσε το τεράστιο τσουνάμι, το οποίο «έδωσε» μόλις δέκα λεπτά περιθώριο στους κατοίκους για να αντιδράσουν.

Στις 8.08 το πρωί η θάλασσα ξαφνικά τραβήχτηκε πίσω, ενώ λίγα δευτερόλεπτα μετά, τέσσερα τεράστια κύματα κτύπησαν την ακτή, με το μεγαλύτερο από αυτά να καταγράφεται στα 24 μέτρα, ενώ λόγω της μορφολογίας του εδάφους σε κάποιες περιοχές έφτασε τα 30 μέτρα. Οι όγκοι νερού «καταβρόχθισαν» τα πάντα στο πέρασμά τους, μαζί και τις ζωές 168.000 ανθρώπων μόνο στη Σουμάτρα. Λίγο μετά τις 09:00 τα αδηφάγα κύματα έφτασαν απροειδοποίητα στην Ταϊλάνδη και παρέσυραν 8.200 άτομα, ανάμεσα στους οποίους 2.500 ξένους τουρίστες.

Στις Μαλδίβες ο υγρός θάνατος σκότωσε 108 άτομα, ενώ συνέχισε την πορεία του προς την Ινδία και τη Σρι Λάνκα, όπου ακόμα 53.000 άτομα έχασαν τη ζωή τους. Επτά ώρες μετά, τα κύματα έφτασαν στην ανατολική Αφρική σκορπίζοντας τον θάνατο στη Σομαλία, τη Μαδαγασκάρη, τις Σεϋχέλλες, την Κένυα, την Τανζανία και τη Ν. Αφρική. Συνολικά, υπολογίζεται ότι περίπου 220.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στον σεισμό του Ινδικού Ωκεανού το 2004 και στο φονικό τσουνάμι που ακολούθησε.

Ινδονησία, 2006

Δύο χρόνια μετά ο υγρός εφιάλτης κτύπησε ξανά την πόρτα στην πολύπαθη Ινδονησία, στις 17 Ιουλίου, μετά από υποθαλάσσιο σεισμό μεγέθους 7,7 βαθμών. Το νέο τσουνάμι κτύπησε στις 15:19 στις νότιες ακτές της νήσου Ιάβας, οι οποίες κατά τραγική ειρωνεία δεν είχαν επηρεαστεί από το τσουνάμι του 2004. Τα κύματα, τα οποία ήταν ασυνήθιστα μεγάλα για το μέγεθος του σεισμού, έφταναν τα 5 με 7 μέτρα. Ο επίσημος απολογισμός των νεκρών της νέας τραγωδίας στην Ινδονησία έφτασε στους 654 νεκρούς.

Νησιά του Σολομώντα, 2007

Δύο ισχυροί σεισμοί 8,2 και 8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ έγιναν η απαρχή της νέας τραγωδίας, που θα γραφόταν αυτήν τη φορά στον Ειρηνικό Ωκεανό και συγκεκριμένα στα Νησιά του Σολομώντα. Μόλις δεκαπέντε λεπτά μετά τον πρώτο σεισμό, χωρίς προειδοποίηση, τεράστια κύματα διέλυσαν 13 παραθαλάσσια χωριά και παρέσυραν στον θάνατο 52 άτομα. Από το τσουνάμι επηρεάστηκαν αρκετά νησιά του συμπλέγματος, όμως το επίκεντρο ήταν το νησί Gizo.

Σαμόα, 2009

Στις 29 Σεπτεμβρίου 2009 βρήκαν τραγικό θάνατο 190 άνθρωποι στα νησιά Σαμόα, Τόνγκα και Αμερικανική Σαμόα από τον σεισμό που σημειώθηκε μεγέθους 8 βαθμών, ο οποίος προκάλεσε τσουνάμι. Τα περισσότερα θύματα, πάνω από 150, καταγράφηκαν στα νησιά Σαμόα. Συγκεκριμένα, μια σειρά από πέντε κύματα, που ξεπερνούσαν το ενάμισι μέτρο, κατέστρεψαν ολοκληρωτικά την νότια ακτή της νήσου Ουπόλου, την πιο πυκνοκατοικημένη του αρχιπελάγους, στην οποία απολάμβαναν τις διακοπές τους πολλοί τουρίστες. Μετά τον ισχυρό σεισμό είχε εκδοθεί προειδοποίηση για τσουνάμι για όλον τον Ειρηνικό Ωκεανό.

Χιλή, 2010

Ένα χρόνο μετά, μια σεισμική δόνηση στη Χιλή μεταξύ 10 και 30 δευτερολέπτων μεγέθους 8,8 Ρίχτερ πυροδότησε τη δημιουργία τσουνάμι, το οποίο «κατάπιε» την παραθαλάσσια ζώνη του Μαουλέ, σε απόσταση 400 χλμ νοτιοδυτικά της πρωτεύουσας Σαντιάγο, και άφησε πίσω του 520 νεκρούς. Παίρνοντας μαθήματα από τις προηγούμενες τραγωδίες, πλέον εκδιδόταν πιο άμεσα προειδοποίηση για τον κίνδυνο για τσουνάμι. Το μέγεθος του συγκεκριμένου ήταν τέτοιο, ώστε να τεθούν σε συναγερμό πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων το Περού, ο Ισημερινός, η Κολομβία, ο Παναμάς, η Κόστα Ρίκα, η Ανταρκτική, αλλά και η γαλλική Πολυνησία και η Ιαπωνία.

Ινδονησία, 2010

Τέσσερα χρόνια μετά το τελευταίο τσουνάμι στην Ινδονησία και συγκεκριμένα στις 25 Οκτωβρίου του 2010, ο υγρός θάνατος επέστρεψε μετά από ισχυρό σεισμό 7,7 βαθμών στο αρχιπέλαγος των Μενταγουάι, στα ανοιχτά της Σουμάτρας. Η νέα φυσική καταστροφή ήταν η δεύτερη «πληγή» για τη χώρα μέσα σε ένα χρόνο, αφού νωρίτερα είχε «ξυπνήσει» το ηφαίστειο Μεράπι. Στο σημείο όπου κτύπησε το τσουνάμι, πάνω από 400 άνθρωποι σκοτώθηκαν, ενώ έμειναν άστεγοι πάνω από 11.000. Μεταξύ της έκρηξης του ηφαιστείου και του κτυπήματος του τσουνάμι υπολογίζεται ότι πάνω από 103.750 χρειάστηκαν βοήθεια.

Ιαπωνία, 2011

Στις 14:46 της 11ης Μαρτίου του 2011 καταγράφηκε η φυσική καταστροφή που χαρακτηρίστηκε ως το μεγαλύτερο εθνικό δράμα που έζησε η Ιαπωνία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Συγκεκριμένα, ο ισχυρός σεισμός μεγέθους 9 βαθμών, που συγκλόνισε το μεγαλύτερο τμήμα της Ιαπωνίας, ήταν το προοίμιο της τραγωδίας που άφησε πίσω της πέρα από 20.000 νεκρούς. Ο σεισμός προκάλεσε ένα τεράστιο παλιρροϊκό κύμα σε περισσότερα από 500 χιλιόμετρα κατά μήκος της ακτής του Ειρηνικού, με αποτέλεσμα ολόκληρες πόλεις να καλυφθούν από το νερό.

Εντούτοις, η τραγωδία δεν έμελλε να σταματήσει εκεί. Τα ανησυχητικά σημάδια στους δύο αντιδραστήρες του πυρηνικού σταθμού της Φουκουσίμα οδήγησαν αρχικά στην εκκένωση των γύρω περιοχών σε απόσταση 10 χιλιομέτρων, ενώ μερικές ημέρες αργότερα ολόκληρος ο πλανήτης έγινε μάρτυρας της αποκάλυψης της χειρότερης πυρηνικής καταστροφής που έχει καταγραφεί μετά από αυτήν του Τσέρνομπιλ το 1986.

Ινδονησία, 2018

Μέσα σε μόλις 3 μήνες η Ινδονησία κτυπήθηκε από δύο τσουνάμι αλλά και από πολλούς ισχυρούς σεισμούς, που προκάλεσαν τον θάνατο χιλιάδων ανθρώπων. Το πρώτο θανάσιμο κτύπημα σημειώθηκε 28 Σεπτεμβρίου, όταν σεισμός 7,5 βαθμών προκάλεσε τσουνάμι ύψους δύο μέτρων, το οποίο κτύπησε βίαια το νησί Σελέμπρ, οδηγώντας στον θάνατο 1.234 ανθρώπους. Μετά τον σεισμό εκδόθηκε προειδοποίηση για τσουνάμι, όμως ήρθη μία ώρα αργότερα, αφήνοντας να γίνουν οι κάτοικοι της χώρας για άλλη μια φορά «βορά» στα αδηφάγα κύματα.

Νωρίτερα είχαν σημειωθεί δύο σεισμοί, 7,5 και 7,7 Ρίχτερ. Λίγο πριν την εκπνοή του έτους και λίγες ημέρες πριν από τη μαύρη επέτειο του 2004, η Ινδονησία γίνεται ξανά έρμαιο των κυμάτων, αυτήν τη φορά όχι λόγω κάποιου σεισμού, αλλά λόγω του βίαιου ξυπνήματος του ηφαιστείου Ανάκ Κρακατόα. Το τσουνάμι, που άφησε πίσω του πάνω από 400 νεκρούς, έπληξε παράκτιες περιοχές γύρω από τον Πορθμό Σούντα μεταξύ των νήσων Σουμάτρα και Ιάβα της δυτικής Ινδονησίας.