Η πολιτική δυναστεία που κυβερνά την κομμουνιστική Βόρεια Κορέα με θεμέλιο την προσωπολατρία
Είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που έχει έναν νεκρό για αρχηγό του κράτους. Η εξουσία ανήκει σε έναν ζώντα και σε έναν αποθανόντα Κιμ, σε μια «θανατοκρατία» που κληροδοτείται στον εξ αίματος διάδοχο


Κιμ Ιλ Σουνγκ εγέννησε Κιμ Γιονγκ Ιλ, Κιμ Γιονγκ Ιλ εγέννησε Κιμ Γιονγκ Ουν... Έτσι αρχίζει η επική γενεαλογία μιας πολιτικής δυναστείας που κυβερνά την κομμουνιστική Βόρεια Κορέα με θεμέλιο την προσωπολατρία και όπλο τον φόβο και τον τρόμο στο πιο απολυταρχικό κράτος του 21ου αιώνα. Στάλιν και Μάο ούτε που διανοήθηκαν αυτό που πέτυχε ο Κιμ Ιλ Σουνγκ: να κυβερνά ως Αιώνιος Ηγέτης, ακόμη και μέσα από τον τάφο, με «μετενσαρκώσεις» τον γιο και τον εγγονό του. Η Βόρεια Κορέα είναι μοναδική στο ότι έχει και έναν νεκρό για αρχηγό του κράτους. Η εξουσία ανήκει σε έναν ζώντα και σε έναν αποθανόντα Κιμ, σε μια «θανατοκρατία» που κληροδοτείται στον εξ αίματος διάδοχο.

«Συναγωνισμός» με τον Στάλιν
Ο πρόσφατα «ενθουσιώδης» εορτασμός των γενεθλίων, στις 16 Φεβρουαρίου, του Κιμ Γιονγκ Ιλ, μακαρίτη γιου του «γενάρχη» Κιμ Ιλ Σουνγκ και πατέρα του νυν δικτάτορα, επιβεβαίωσε τη μακάβρια αυτή πολιτική φάρσα - ή τραγωδία. Όταν ανακηρύχθηκε η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας, το 1948, οι επίσημοι συγγραφείς της ιστορίας της άρχισαν να μετράνε τα χρόνια με αφετηρία τη γέννηση του πρώτου Κιμ. Σύμφωνα με αυτό το ημερολόγιο, ο ιδρυτής κατήλθε στη Γη από τον ουρανό το 1912. Ήδη το 1950 η προσωπολατρία του συναγωνιζόταν εκείνη του Ιωσήφ Στάλιν: το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της χώρας πήρε το όνομά του, το χωριό του έγινε εθνικός τόπος λατρείας, αγάλματα στήθηκαν σε όλες τις πόλεις, όπου στα γενέθλιά του κάθε Βορειοκορεάτης όφειλε να παρουσιαστεί για κατάθεση στεφάνου και προσκύνημα.

«Λαός καθαρόαιμος»
«Η ιδεολογία της Βόρειας Κορέας μπορεί να συνοψιστεί σε μια φράση: ο λαός είναι τόσο καθαρόαιμος και ως εκ τούτου τόσο ηθικά καθαρός, που δεν μπορεί να επιβιώσει σε αυτόν τον κακό κόσμο χωρίς τον πατέρα-ηγέτη», λέει στο «Βήμα» ο Μπράιαν Μάιερς, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Dongseo, στη Νότια Κορέα. «Αυτή η ιδεολογία συνεχίζει να έχει ευρεία υποστήριξη. Αλλά η λατρεία της προσωπικότητας δεν εμπνέει ακριβώς το ίδιο πάθος όπως τις δεκαετίες του 1970 και του 1980. Πιστεύω ότι θα συνεχίσει να φθίνει και αυτό θα αναγκάσει το καθεστώς να καταφύγει σε στρατιωτικές προκλήσεις για να ενισχύσει τη δημοτικότητά του», τονίζει ο Μάιερς.

Βασικό εργαλείο προπαγάνδας
Σήμερα η αγιογραφία των Κιμ παραμένει ένα από τα βασικά εργαλεία προπαγάνδας, μαζί με τη φυλετική καθαρότητα, την υπερηφάνεια για τα πυρηνικά, το μίσος για τον καπιταλισμό και τους «μπάσταρδους» στις ΗΠΑ. Στην πραγματικότητα, ο ιδρυτής γεννήθηκε ως κοινός θνητός ονόματι Κιμ Σονγκ Τζου στις 15 Απριλίου 1912, στο ζενίθ του δυτικού και του ιαπωνικού ιμπεριαλισμού. Στον πρώτο από τους οκτώ τόμους με τα απομνημονεύματά του ο ίδιος περιγράφει τα χρόνια πριν από τη γέννησή του ως «εποχή υποταγής και εθνικής ταπείνωσης για την κορεατική φυλή» και χαιρετίζει τη νέα εποχή του αντάρτικου αγώνα του κατά των Γιαπωνέζων κατακτητών.

Μόνο πεπρωμένο
Στην επαναστατική κοσμολογία της Βόρειας Κορέας δεν υπάρχει τύχη, μόνο πεπρωμένο. Αλλά το γεγονός ότι η Λαϊκή Δημοκρατία της εξακολουθεί να υπάρχει οφείλεται στον φόβο, στον μιλιταρισμό, στον απομονωτισμό και στην προπαγάνδα της δυναστείας. Το μήνυμα είναι σαφές. Όπως ο πατέρας και ο παππούς του, ο Κιμ Γιονγκ Ουν, έχει ευλογηθεί από την παιδική ηλικία με πρώιμη διάνοια και μεσσιανική αποστολή. Σκοπός της πλύσης εγκεφάλου; Να επιβληθούν οι Κιμ ως «ύψιστη μορφή ύπαρξης που κάθε Βορειοκορεάτης θα πρέπει να μιμηθεί» (αν και όλοι γνωρίζουν ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατον). Το καθεστώς τοποθετεί έτσι τους πολίτες στον χώρο της αέναης επιδίωξης ενός ανέφικτου στόχου. Τους λέει, δηλαδή, ότι είναι και θα είναι πάντα νάνοι μπροστά στο μεγαλείο της Αγίας Τριάδας των Κιμ.

Υπεράνθρωπα κατορθώματα
Τα αρχετυπικά θέματα της προσωπολατρίας έχουν αναπτυχθεί στη φόρμα του παραμυθιού για μαζική κατανάλωση και υποταγή. Γέννηση και θάνατος του ηγέτη συνοδεύονται από υπερφυσικά φαινόμενα και η επί Γης ζωή του είναι γεμάτη από υπεράνθρωπα κατορθώματα. Αναλυτές εκτιμούν ότι οι περισσότεροι Βορειοκορεάτες δεν πιστεύουν τέτοια παραμύθια. Αλλά δεν τολμούν να εκφράσουν δυσπιστία από τον φόβο της σκληρής, συχνά μέχρι θανάτου, τιμωρίας στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου έχουν εγκλεισθεί τουλάχιστον 150.000 ισοβίως φυλακισμένοι αντιφρονούντες.
Πηγή: «Το Βήμα»