Μια ιστορικός ανακοίνωσε χθες ότι κατάφερε να αποδείξει πως τα οστά τα οποία είχαν εντοπιστεί στον σηπτικό βόθρο ενός πρώην μοναστηριού στο Τσούαμ της Ιρλανδίας ανήκαν σε περίπου 800 μωρά ανύπαντρων γυναικών που φιλοξενούνταν εκεί από τις μοναχές, στην περίοδο από το 1925 μέχρι το 1961. Ο βόθρος, που ήταν γεμάτος με οστά, είχε ανακαλυφθεί το 1975 από κατοίκους της πόλης, όταν έσπασαν οι τσιμεντένιες πλάκες που τον κάλυπταν.

Μέχρι σήμερα οι κάτοικοι πίστευαν ότι τα οστά ανήκαν σε θύματα του μεγάλου λιμού που έπληξε την Ιρλανδία το 1840. "Κάποιος μου ανέφερε την ύπαρξη ενός νεκροταφείου για νεογέννητα, όμως αυτό που ανακάλυψα ήταν κάτι παραπάνω από αυτό", δήλωσε η ιστορικός Κάθριν Κόρλις. Ερευνώντας στα αρχεία του πρώην μοναστηριού, που σήμερα δεν υπάρχει πια, η Κόρλις ανακάλυψε ένα μητρώο θανάτων από το οποίο αφήνεται να εννοηθεί ότι 796 παιδιά ενταφιάστηκαν κρυφά, χωρίς φέρετρο και χωρίς ταφόπλακα, από τις αδελφές.

Με βάση το μητρώο αυτό, τα παιδιά πέθαναν από υποσιτισμό και διάφορες ασθένειες, όπως φυματίωση. Ήδη έχει ξεκινήσει έρανος για να συγκεντρωθούν χρήματα για την κατασκευή ενός μνημείου όπου θα αναγράφονται τα ονόματα όλων των παιδιών που πέθαναν στη μονή. Η υπόθεση της μονής του Τσούαμ έρχεται να προστεθεί στις αποκαλύψεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια για την κακοποίηση παιδιών και γυναικών στα σχολεία και τα ιδρύματα που διηύθυναν καθολικές μοναχές στην Ιρλανδία επί πολλές δεκαετίες.