Νέες ορολογίες εισάγονται στο χρησιμοποιούμενο πολιτικό λεξιλόγιο στη διάρκεια των συνομιλιών των δύο συνομιλητών, αλλά και του προέδρου Αναστασιάδη και κ. Ακιντζί. Αυτές οι ορολογίες, προερχόμενες από μετάφραση αγγλικών όρων, αποδίδονται στα ελληνικά με τόση μαεστρία και τεχνική στο κάθε βήμα των προσεγγίσεων, για να παρουσιάζονται και να φαίνονται ανώδυνες. Πάντως ειδικά για τη λέξη «χρήστης» δεν γνωρίζω ποιος είναι ο εμπνευστής και νονός της, αλλά του βγάζω το καπέλο.

Από εκεί που έπρεπε να χαρακτηρίζεται αυτός ο έποικος, κυρίως, που τον κουβάλησαν από τα βάθη της Ανατολίας, κλέφτης, σφετεριστής, κλεπταποδόχος, ληστής της περιουσίας των εκδιωχθέντων με τη βία και τη δύναμη των όπλων Ελληνοκυπρίων, τον βάφτισαν χρήστη. Μάλιστα δε του αναγνώρισαν δικαιώματα λόγω και του μεγάλου χρόνου παραμονής του στα κλεμμένα. Αυτό βέβαια εφαρμοζόταν επί Τουρκοκρατίας, προτού υπάρξει εφαρμογή δικαίου και πολιτισμού στις κατεχόμενες από τους Οθωμανούς χώρες, θέλοντας να το εφαρμόσουν και στη δύσμοιρη πατρίδα μας τώρα. Αυτό ήταν το δίκαιο του οθωμανικού κράτους, το οποίο συνεχίζει να εφαρμόζεται τώρα και στην «Τ.Δ.Β.Κ».

Το θέμα, αγαπητοί μου, δεν είναι το τι ισχυρίζεται η τουρκική και τουρκοκυπριακή πλευρά και ο εκπρόσωπός της κ. Μουσταφά Ακιντζί, αλλά η θέση που παίρνουν ηγέτες ελληνοκυπριακών κομμάτων, και πιο ειδικά ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ κ. Αβέρωφ Νεοφύτου. Φαίνεται, ο κ. Νεοφύτου έχει εμπεδώσει καλά στο μυαλό του τη λέξη χρήστης και την έχει απαλλάξει από τα χαρακτηριστικά κλέφτης, σφετεριστής, κλεπταποδόχος, αποδίδοντάς της την αθώα σημασία του καημένου και απλού μάλιστα ένοικου, παύοντας να διεκδικεί την έξωσή του και την απόδοση στον νόμιμο ιδιοκτήτη. Τέτοιους χρήστες έχουμε κι εμείς αρκετούς στις ελεύθερες περιοχές, αποφάνθηκαν κάποιοι πολιτικοί, εννοώντας τους δυστυχείς πρόσφυγές μας, που αισθάνονται την αδικία και μένουν προσωρινά στις τουρκοκυπριακές περιουσίες που τους δόθηκαν.

Μ΄ αυτά τα πολύ σοβαρά ανοίγματα και τις αποδοχές από μέρους του κυβερνώντος κόμματος και του ίδιου του προέδρου Αναστασιάδη, μπροστά στη συνεχώς εκδηλωνόμενη αδιαλλαξία του φίλου και αγαθού κ. Ακιντζί, δεν πρόκειται να υπάρξει λύση και θα μας μείνουν για ακόμη μία φορά οι δικές μας υποχωρήσεις, που θα προστεθούν στις ήδη υπάρχουσες, με ταυτόχρονη περαιτέρω αναγνώριση του ψευδοκράτους με τη δική μας «καλοπροαίρετη» ανοχή.

ΑΔΑΜΟΣ ΚΟΜΠΟΣ