Οι καθημερινές αποκαλύψεις για διαφθορά, ηθική κατάπτωση, καταπάτηση νόμου, διαπλοκή, κ.λπ. φέρνουν στην επιφάνεια ότι σαν κράτος και γενικά σαν πολιτεία έχουμε βουλιάξει σε όλους τους τομείς και κανένας δεν ενδιαφέρεται για το μέλλον αυτού του τόπου.

Συνεχώς παραμυθιάζουμε και χρησιμοποιούμε εγχειρίδια για να προσαρμόσουμε τις εκάστοτε προτάσεις μας για αντιμετώπιση της φτώχιας, ανεργίας, την εφαρμογή δικαιοσύνης, την τιμωρία των ενόχων, τη χιλιοειπωμένη στήριξη των προσφύγων που καταφεύγουν στην επιτροπή αποζημιώσεων για τις κατεχόμενες περιουσίες τους. Αντί όλα αυτά να μας κάνουν να επαναστατούμε, καταλήγουν σε αλληλοεμπαιγμό και τροφή για σάτιρα.

Δυστυχώς, στο νησί μας, ουδέποτε δημιουργήθηκε ή εφαρμόσθηκε η βασική αρχή για κοινούς και ενιαίους κανόνες για όλους, γιατί διοικούμαστε με εξαιρέσεις. Πάντοτε ισχύουν τα προνόμια, φοροαπαλλαγή, διευκολύνσεις, εξυπηρετήσεις, ρουσφέτι, αναξιοκρατία, κακοδιοίκηση, κακοδιαχείριση, ελλείμματα, απατεωνιά, που όλα μαζί επισκιάζουν το αύριο και το μέλλον ολόκληρου του λαού και την πορεία της Κύπρου.
Παρ’ όλο που υπάρχουν κανόνες, θεσμοί και δικαιοσύνη, δεν λειτουργούν το ίδιο για όλους, γιατί υπάρχουν ηγέτες και διοικούντες που ορίζουν την τύχη μας, τον πλούτο των δικών τους, φίλων, έμπιστων, υποστηρικτών, χρηματοδοτών και συνοδοιπόρων.

Η κρίση των τελευταίων χρόνων δεν μας προβλημάτισε σοβαρά και επισωρεύονται ερείπια. Η κατολίσθηση λαού και οικονομίας συνεχίζεται. Η βρομιά και δυσοσμία εξακολουθεί να καλύπτεται με ωραίες μυρωδιές αρωμάτων, με πλουσιοπάροχες διασκεδάσεις και με ωραία δώρα.

Εάν δεν γίνει η μεταρρύθμιση που να στηρίζεται στην εφαρμογή των κοινών κανόνων για όλους, δεν προβλέπεται να υπάρξει έξοδος, γιατί ο δρόμος που ακολουθούμε οδηγεί στην καταστροφή, την απαξίωση και τον χλευασμό από τρίτους.

Αντί να δημιουργήσουμε σχέση αυτογνωσίας, πειστικότητας, αλληλεγγύης, που να δημιουργεί υλικά για ένα πειστικό περιβάλλον, για να υποδεχθεί το μέλλον μας, γυροφέρνουμε σε σηματοδότες αναμετάδοσης συγκίνησης για το παρελθόν.

Τα όσα πάθαμε και παθαίνουμε οφείλονται στον κακό εαυτό μας. Ήρθε η ώρα για ομαλή και δίκαιη μετάβαση σε άλλη σφαίρα, αφού ο καθένας μας κάνει την αυτοκριτική του, έννοια που είναι άγνωστη στην ταλαίπωρη Κύπρο.

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΕΡΑΚΛΗΣ