Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ ΕΠΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΞΕΡΙΖΩΜΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΟΥ

ΟΡΚΙΣΤΗΚΑΝ ΠΙΣΤΙΝ ΚΑΙ ΑΦΟΣΙΩΣΙΝ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ… ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΤΗΝ ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΤΗΣ

Δεν είναι η λαβωμένη Κυπριακή Δημοκρατία που στερεί τα δικαιώματα των Τ/κ αλλά η Τουρκία και όσοι ενθαρρύνουν την επιθετικότητά της

Μετά τη νενομισμένη διαβεβαίωση την Τετάρτη του Προέδρου της Δημοκρατίας και την Πέμπτη των νέων μελών του Υπουργικού Συμβουλίου, καθώς και των αξιωματούχων της Κυβέρνησης, ο λαός θα αναμένει να τηρήσουν όσα μετεκλογικά δεσμεύτηκαν οι νέοι και παλιοί αξιωματούχοι. Να τους ευχηθούμε καλές επιτυχίες, καθότι από τις δικές τους πράξεις θα εξαρτηθούν πολλά.

Κατά κύριον λόγο η ομαλή λειτουργία της ατμομηχανής του κράτους, αν θα πάει μπροστά ή πίσω αυτός ο καθημαγμένος τόπος και η διεκδίκηση μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης στο Κυπριακό. Από τις δικές τους αποφάσεις και ενέργειες θα εξαρτηθεί αν η Κύπρος θα μετεξελιχθεί σε ένα ομαλό κράτος. Σ’ ένα κράτος δικαίου κι όχι σε ένα νέο πειραματόζωο και υποχείριο των …«μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δώσετε».

Ο Πρόεδρος ενώπιον της Ολομέλειας του Νομοθετικού Σώματος, του δεύτερου ανώτατου θεσμικού οργάνου του κράτους, στην τελετή εγκατάστασής του ανέφερε: «Διαβεβαιώ επισήμως πίστιν και σεβασμόν εις το Σύνταγμα και τους συνάδοντας αυτώ νόμους και εις την διατήρησιν της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Δημοκρατίας της Κύπρου». Τον ίδιον όρκον έδωσαν και οι υπουργοί του.

Η ένορκη διαβεβαίωση, κατά την εκδοχή του όρου, είναι η επίσημη δήλωση κατά την οποία ο άνθρωπος ή ο ηγέτης επικαλείται μία θεότητα ή ένα θεσμό ως μάρτυρα της αλήθειας της διαβεβαίωσής του ή ως εγγυητή της τήρησης της υπόσχεσής του. Το Σύνταγμα είναι ο θεμελιώδης νόμος, πάνω στον οποίο βασίζεται η διαμόρφωση ολόκληρης της νομοθεσίας μιας χώρας, όσον αφορά τα δικαιώματα και υποχρεώσεις του πολίτη, την οργάνωση και τους βασικούς κανόνες λειτουργίας του κράτους και των θεσμών.

Οι ορκοδοτήσαντες και το Σύνταγμα

Άρα, οι ορκοδοτήσαντες έχουν μίαν ύψιστη προτεραιότητα. Οφείλουν κατά κύριον λόγο να τηρήσουν τους όρκους τους και να προστατεύσουν την Κυπριακή Δημοκρατία, και όχι να βάλουν πλώρη για τη διάλυσή της, υποκύπτοντας στις εμμονές και πιέσεις τών εκτός και εντός Κύπρου για να βρεθεί μια λύση-κατάλυσή της. Το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας καταλύθηκε βίαια με την εκδήλωση και επιβολή του τουρκοφόρου πραξικοπήματος τον Ιούλη του 1974. Η συνταγματική τάξη επανήλθε μόνο στις ελεύθερες περιοχές αμέσως μετά την επιστροφή του νόμιμα εκλελεγμένου ηγέτη της Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.

Η Τουρκία, ο κύριος ένοχος για την κατάλυση του Συντάγματος και την παράνομη κατάκτηση εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας, έκτοτε αρνείται να επαναφέρει την έννομη τάξη καθότι διεκδικεί τα λάφυρα που της έταξαν οι εμπνευστές και αρχιτέκτονες του δίδυμου εγκλήματος σε βάρος ενός μικρού λαού, που είχε την ατυχία η χώρα του να βρίσκεται σε μια γεωστρατηγική θέση ιδανική για τα άνομα σχέδιά τους. Για επιθετικές εξορμήσεις, για βομβαρδισμούς, για μαζικές δολοφονίες.

Η διεθνής συμμορία των ιμπεριαλιστών του ΝΑΤΟ εξακολουθεί να κτυπά μέχρι σήμερα λαούς, με τελευταία αλλά όχι έσχατη τη Συρία. Στις χάντρες του αιματηρού κομπολογιού της, ων ουκ έστιν αριθμός εγκλημάτων πολέμου: Κύπρος, χώρες των Βαλκανίων (της πΔΓ), της Αφρικής, της Νοτίου Αμερικής.

Σήμερα, μέσα στην παραζάλη των βίαιων αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων με χώρες μέλη του ΝΑΤΟ να συνεργάζονται με χώρες εχθρικές προς τη Βορειοατλαντική Συμμαχία, με «φίλους» που έγιναν εχθροί, με θανάσιμους αντιπάλους που έγιναν «φίλοι», κάποιοι έχουν την εντύπωση πως η μόνη μας σωτηρία είναι το ΝΑΤΟ. Πως η Κύπρος θα βρει το δίκιο της στους θαλάμους του ΝΑΤΟ και πως μόνο έτσι θα αντιμετωπίσουμε σήμερα την ασυδοσία και προκλητικότητα της Τουρκίας και των θρασύτατων δικτατορίσκων της.

Προφανώς ξεχνούν ή δεν έχουν διδαχθεί από την ιστορία, τα παθήματα και μαθήματα που έδωσαν στον κυπριακό λαό οι με τα λευκά κολάρα μακελάρηδές του. Τους διαφεύγει προφανώς η πικρή λεπτομέρεια πως ο λαός μας συνεχίζει να θάβει μέχρι σήμερα νεκρούς, θύματα της βάρβαρης τούρκικης εισβολής. Στη μακρά λίστα των «αγνοουμένων» πολλοί ακόμα δεν έχουν ανευρεθεί και η Τουρκία αρνείται να ανοίξει τους μακάβριους φακέλους, στους οποίους κρύβονται οι βάναυσα δολοφονηθέντες και θυσιασθέντες «υπέρ πίστεως και πατρίδος» Ε/κ.

Και είναι πρόκληση για εκείνους που μαρτύρησαν στα χέρια των εισβολέων να βλέπουμε πολιτικούς να εκφωνούν δακρύβρεκτους επικήδειους σε ταφές λειψάνων εξαίροντας τη θυσία τους. Να εκφράζουν λύπη και όνειδος για τον μαρτυρικό θάνατό τους και από την άλλη να πιέζουν για να πάνε χαμένες αυτές οι θυσίες. Να συμβουλεύουν πως ως η αδύναμη πλευρά οφείλουμε να δώσουμε γην και ύδωρ σε αυτούς που τους δολοφόνησαν.

Σε αυτούς που τους έριξαν σε μαζικούς τάφους και σήμερα ζητούν διαμοιρασμό της εξουσίας και δικαιώματα μισά-μισά, γιατί έχουν τις γερές πλάτες του ΝΑΤΟ και όλων όσοι δημιούργησαν το κυπριακό πρόβλημα. Πρόκληση πάνω στην πρόκληση και αλάτι στις πληγές ρίχνουν και όσοι προτρέπουν να διαγράψουμε από τα σχολεία και από τις συνειδήσεις μας το «Δεν Ξεχνώ».

Να εισέλθουμε στη λογική της παρθενογένεσης..

Ξεχνούν οι αγράμματοι πως ο άνθρωπος χωρίς μνήμες είναι ένα τίποτα. Όσοι μας συμβουλεύουν να τις διαγράψουμε, στο βάθος επιδιώκουν τον αφανισμό μας. O θάνατος ενός λαού επέρχεται με το ξερίζωμα της μνήμης του. Με τη λοβοτομή της συλλογικής ιστορικής του μνήμης. Πριν ξεχάσουμε εμείς, θα μας ξεχάσουν πρώτοι αυτοί που δεν τους συμφέρει να θυμόμαστε. Δεν είναι τυχαία που ο Αισχύλος έλεγε πως «η μνήμη είναι η μητέρα της σοφίας», ο δε Ναπολέων χαρακτήριζε το «κεφάλι χωρίς μνήμη θέση αφρούρητη»! Οι κωπηλάτες της πολιτικής υπέρ ενός λαού χωρίς μνήμες, μας ωθούν στην πολιτική της παρθενογένεσης. Το πραξικόπημα και την τούρκικη εισβολή τα διέπραξαν εξωγήινοι, ενώ οι εμπνευστές και αρχιτέκτονες της συνωμοσίας σε βάρος της Κύπρου είναι οι εθνοσωτήρες μας.

Ο Ακιντζί επιμένει στη συνδιαχείριση του φυσικού πλούτου της Ανατολικής Μεσογείου και απειλεί ότι, όπου πηγαίνουν οι Ε/κ (για γεωτρήσεις), θα βρίσκονται και οι Τ/κ μαζί με την Τουρκία. Επιμένει και εμμένει σε κοινή επιτροπή διαχείρισης των υδρογονανθράκων, αλλά δεν βρέθηκε κανένας να του υποδείξει πως η παρανομία ακόμα συνεχίζεται. Πως η Τουρκία δεν έχει καμιά θέση στην Κύπρο. Πως ο ίδιος είναι ένα θλιβερό φερέφωνο της Άγκυρας και, αντί να εξυπηρετεί τα συμφέροντα τής τ/κ κοινότητας, συμπεριφέρεται ως ανδρείκελο της Τουρκίας και του κατοχικού στρατού της.

Κανένας δεν αρνείται πως και οι Τ/κ μπορούν να επωφεληθούν. Πώς όμως αφήνονται να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας; Τι προσφέρουν και θέλουν να πάρουν μισά-μισά; Στέρησαν από τους Ε/κ τα σπίτια και τις περιουσίες τους. Φόρους πληρώνουν στον Τούρκο κατακτητή, ο οποίος τους συντηρεί, όπως κόμπαζε πριν από μερικές ημέρες ο Τούρκος αντιπρόεδρος.

Δεν είναι η λαβωμένη Κυπριακή Δημοκρατία που στερεί τα δικαιώματα των Τ/κ, αλλά η Τουρκία και όσοι ενθαρρύνουν την επιθετικότητά της. Ο Πρόεδρος και οι υπουργοί ορκίστηκαν σεβασμό στο Σύνταγμα και «εις την διατήρησιν της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Δημοκρατίας της Κύπρου». Ο λαός θα αναμένει πως οι όρκοι τους θα τηρηθούν και δεν θα είναι οι πρώτοι που θα ανοίξουν την κερκόπορτα της διάλυσής της.