ΟΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΦΕΛΚΥΟΥΝ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΟΣΟΧΗ

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ, ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΕΙ ΚΟΙΤΑΣΜΑ ΣΤΟ ΤΕΜΑΧΙΟ 11, ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΠΡΙΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΕΡΙΚΟΙ ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΓΙΝΟΥΝ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΤΙΚΕΣ ΓΕΩΤΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΣΗΜΕΙΑ. ΕΩΣ ΤΟΤΕ, ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΧΑΜΗΛΟΙ ΤΟΝΟΙ

Και να μην υπήρχε η προϊστορία του Κυπριακού, είναι βέβαιον ότι τέτοιου είδους υπερβολές θα τραβούσαν την προσοχή της Τουρκίας. Ο στόχος της είναι προφανής. Θέλει να μεταφέρει το επιτυχημένο προηγούμενο του Αιγαίου στην Ανατολική Μεσόγειο. Αφ’ ης στιγμής δεν μπορεί να ελέγξει τις γεωτρήσεις, θέλει να τις σταματήσει και να παγώσει τον χρόνο


Το φθινόπωρο του 1973, μία κοινοπραξία πετρελαϊκών εταιρειών, που έκανε διερευνητικές γεωτρήσεις στο Αιγαίο, εντόπισε ένα εμπορικά εκμεταλλεύσιμο κοίτασμα υδρογοναναθράκων στη θαλάσσια περιοχή έξω από τη Θάσο. Επρόκειτο για το κοίτασμα Πρίνος. Είχαν προηγηθεί από το 1971 τρεις άλλες γεωτρήσεις στην ευρύτερη περιοχή, χωρίς αποτέλεσμα.

Η δικτατορία στην Ελλάδα ανέδειξε με ενθουσιασμό το γεγονός. Το καθεστώς είχε ξεκινήσει το πείραμα Μαρκεζίνη. Τον Οκτώβριο του 1973 είχε διορισθεί η πρώτη μη στρατιωτική κυβέρνηση μετά την επιβολή της δικτατορίας το 1967. Είχαν, επίσης, απελευθερωθεί οι τελευταίοι πολιτικοί κρατούμενοι και είχε αρθεί το καθεστώς του στρατιωτικού νόμου. Η Ελλάδα θεωρητικώς θα προχωρούσε σε πολιτικές εκλογές το 1974. Σε αυτό το πολιτικό πλαίσιο η ανακάλυψη πετρελαϊκού κοιτάσματος δημιουργούσε την προσδοκία μίας συνεχιζόμενης οικονομικής ευημερίας που θα συνοδευόταν από σταδιακή και ελεγχόμενη πολιτική απελευθέρωση.

Έτσι, ενώ ακόμη το τρυπάνι έσκαβε, καλλιεργήθηκε η εντύπωση ότι επρόκειτο περί εξαιρετικά πλουσίου κοιτάσματος. Όσοι έλεγαν ότι ο Πρίνος μπορούσε να εξασφαλίσει την πετρελαϊκή αυτάρκεια της Ελλάδος, αντιμετωπίζονταν τουλάχιστον ως απαισιόδοξοι. Η κυρίαρχη αντίληψη μιλούσε για κοιτάσματα εφάμιλλα της Βόρειας Θάλασσας. Σύμφωνα με τις εφημερίδες της εποχής στο Αιγαίο υπήρχαν «ωκεανοί υδρογονανθράκων» και «ποτάμια πετρελαίου»!

ΑΓΓΕΛΟΣ Μ. ΣΥΡΙΓΟΣ
Αναπληρωτής Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής,
Πάντειο Πανεπιστήμιο

Διαβάστε περισσότερα στην έκδοση της "Σημερινής" της Κυριακής που κυκλοφορεί...